روایت حلب: زلزله در سوریه با همه جای دنیا فرق دارد!- اخبار آسیای غربی - اخبار بین الملل تسنیم
«آن هم در شرایطی که دارو که هیچ، از مواد غذایی هم خبری نیست چون تحریم مانع از رسیدن مواد غذایی و دارو شده است. دکتر بیمارستان که مردی جا افتاده است می گوید می خواهند به نام شعارهای انسان دوستانه ما را نابود کنند! صحبت از "تحریم سِزار" می شود...»
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، آنچه که در ذیل می‌آید روایتی است از یک ناظر از سفر به دمشق و حلب بعد از زلزله اخیر در جنوب شرق ترکیه و شمال سوریه.
اول: از دمشق به حلب
وارد دمشق می‌شویم.
خبری از زلزله نیست اما شهر کم و بیش تحت تاثیر حمله موشکی اسرائیل است.
به محل اصابت موشک میرویم.
درست مقابل یک ساختمان هشت طبقه، حفره بزرگی ایجاد شده و بخشی از ستون ورودی ساختمان کج شده است.
مأموران امنیتی اجازه نزدیک شدن بیش‌تر را نمی‌دهند.
چند نوجوان در کنار ما مشغول نگاه کردن به صورت خراشیده شده ساختمان هستند.
ماشین‌های پارک شده مقابل ساختمان هم آسیب دیده‌اند، بعضی‌ها در حد شکستن شیشه‌ها و برخی بیش‌تر.
می‌گویند پشت ساختمان مورد هدف، یک مدرسه است.
تنمان می‌لرزد.
مردم در ساختمان‌ها و محلات اطراف زندگی را از سر گرفته‌اند؛ مردی نوزاد کوچکش را در پتویی قرمز گرفته و به همراه همسر و دخترش به آرامی در حال عبور از خیابان مقابل هستند.
دوباره سراغ زلزله‌زده‌ها را می‌گیریم؛ برای دیدن مناطق زلزله‌زده باید به حلب برویم، شهری در شمال غربی سوریه و در50 کیلومتری ترکیه.
جایی که هنوز خطر مسلحین وجود دارد.
دل را به دریا می‌زنیم و به سمت حلب راه می‌افتیم.
دوم: حلب؛ شهر خرابه ها!
حلب، یکی از آخرین مناطق آزاد شده از دست مسلحین است.
در ورودی شهر، تصویری از یک شهر زلزله‌زده دیده نمی‌شود.
زندگی در جریان است.
پراید زرد آشنایی را می‌بینیم که تر و فرز در کنار خودروهای غول‌پیکر خارجی جولان می‌دهد.
به تدریج مردمی را می‌بینیم که از ترس زلزله در پیاده‌روها و زمین‌های خالی چادر زده‌اند.
اختلال در زندگی روزمره را می‌توان دید.
هر چه به سمت محلات پایین‌تر و فقیرتر میرویم، خرابی‌ها بیش‌تر می‌شود، ساختمان‌های لخت و نیمه‌خراب با میلگردهایی که مانند موی زنان پریشان شده و از بتن بیرون زده.
تعجبمان وقتی بیش‌تر می‌شود که می‌فهمیم اکثر این خرابی‌ها متعلق به جنگ هستند نه زلزله!
چمن‌هایی که روی برخی از خرابی‌ها سبز شده هم همین قصه را تکرار می‌کنند.
به نظر می‌رسد بازسازی این خانه‌ها زمان زیادی طول بکشد.
سوم: دست‌های خالی و ظلم سِزار
به بیمارستان حلب میرویم، جایی که ذکر لب دکتر و پرستارها فقط یک چیز است: «سوء تغذیه».
سوء تغذیه همه شهروندان را تهدید می‌کند و کودکان را بیش‌تر.
خطر یک بحران انسانی نزدیک است.
می‌گویند بیمارستان حلب بعد از آزادی از مسلحین، در معرض شلیک تیر و خمپاره‌های گاه و بیگاه است و حالا زلزله هم اضافه شده، آن هم در شرایطی که دارو که هیچ، از مواد غذایی هم خبری نیست!
چون تحریم مانع از رسیدن مواد غذایی و دارو شده است.
دکتر بیمارستان که مردی جا افتاده است می‌گوید می‌خواهند به نام شعارهای انسان‌دوستانه ما را نابود کنند!
صحبت از "تحریم سِزار" می‌شود...
ادامه دارد...
انتهای پیام/
