فرار رژیم صهیونیستی از جنوب لبنان؛ تبعات پیروزی 25 می بعد از 19 سال
فرار صهیونیستها از جنوب لبنان در 25 می سال 2000 با وجود گذشت 19 سال، اما همچنان پیامدهای جدیدی را در موازنههای قدرت منطقهای دارد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، بعد از گذشت 19 سال از آزادسازی مناطق جنوبی لبنان از اشغالگری رژیم صهیونیستی در روز 25 می سال 2000 نتایج و پیامدهای استراتژیک و تاریخی این اتفاق بزرگ بیش از پیش روشن میشود.
این اتفاق در شرایطی کاملا حساس رخ داد که متفاوت از گذشته بود، اما خود این موضوع نیز تغییرات قابل توجهی در حال و آینده لبنان ایجاد کرده و روند تاریخی در منطقه را تغییر داد.
آزادسازی جنوب لبنان اهداف اشغالگری اسرائیل ضد لبنان در سال 1982 را از بین برد و روند پیروزی سال 2006 مقاومت و ترسیم مجدد افکار عمومی را زمینهسازی کرد.
این اتفاق همچنین رویکرد لبنانیها نسبت به مقاومت را تغییر داد، چرا که آنها توانسته بودند معادلات درگیریها را با کمترین امکانات و سختترین شرایط تغییر دهند و یک نیروی منطقهای را ایجاد کنند که تهدیدی موجودیتی ضد آنها به شمار میرود.
این تحولات باعث شد که اشغالگری به یک مشکل داخلی برای اسرائیل تبدیل شده و فشارها بر سردمداران رژیم صهیونیستی افزایش پیدا کرد تا آنها تلاش کنند از باتلاق لبنان خارج شوند.
یکی از مزایای اراضی اشغال شده این بود کهمقاومت ضد اشغالگری در منطقه کمربند امنیتی از نظر کمبود مساحت و ماهیت ناهمواریهای موجود در منطقه حایز اهمیت بود، این موضوع شرایط متناسبی را برای اسرائیل ایجاد کرده بود که خسارتهای انسانی خود را به پایینترین حد خود برساند.
البته نیروهای مزدور آنطوان لحد نیز نقش قابل توجهی در این زمینه داشتند و در حمایت از جان نیروهای صهیونیستی، خسارتهای انسانی بالایی را متحمل شدند.
یکی دیگر از ویژگیهای این منطقه مجاورت آن با اراضی اشغالی فلسطین بود که بعدی استراتژیک به آن میداد.
اهمیت ادامه اشغالگری اسرائیل در این منطقه از همین منظر بود و تلآویو نمیخواست این موضوع را از دست بدهد.
با این وجود خروج رژیم اشغالگر صهیونیستی از این منطقه بعد از تحولات داخلی اساسی در میان تصمیم سازان رژیم صهیونیستی بود که در نتیجه فشارهای مقاومت افزایش پیدا کرد.
مقاومت لبنان نگرانی مردمی این کشور در رویارویی با اشغالگری زمینی رژیم صهیونیستی را که پیش از این در میان لبنانیها مطرح بود، به داخل سرزمینهای اشغالی منتقل کرد.
این موضوع به شکلهای مختلف در اظهار نظرهای مقامات نخبه رژیم صهیونیستی مطرح شده است.
به این ترتیب نیروی زمینی رژیم صهیونیستی در برابر مقاومت نیروهای حزبالله تسلیم شد و این چیزی بود که سرتیپ یائیر گولان معاون سابق رئیس ستاد ارتش به صورت صریح و شفاف به آن اشاره کرده و گفت که مقامات اسرائیلی به نیروی زمینی ارتش این رژیم اطمینان ندارند.
این شرایطتنها گزینه موجود در برابر رژیم صهیونیستی را منحصر به حملات هوایی کرد که گزینهای نامناسب است و هزینههای بسیار زیادی در عمق استراتژیک رژیم صهیونیستی دارد، چرا که حزبالله موفق شده جبهه داخلی اسرائیل را به جبهه مبارزه تبدیل کند.
گولان در این رابطه می نویسد که جبهه داخلی اسرائیل در انتظار تحولاتی بیسابقه بوده که در تاریخ خود در جنگهای به وجود آمده در برابر ارتشهای عربی با آن مواجه نبوده است.
آزاد سازی جنوب لبنان در سال 2000 یک حادثه صرفا لبنانی نیست، بلکه پیروزی برای فلسطین و ملتهای عربی به شمار میرود.
مقاومت لبنان دستاورد بزرگی را در برابر اشغالگری رژیم صهیونیستی محقق کرده و ثابت کرد که بدون انتظار برای استراتژی مشترک عربی میتواند بر اشغالگران پیروز شود.
این موضوع گزینههای جدید را در افکار عمومی کشورهای عربی ایجاد کرد.
تلاش های اخیر صورت گرفته برای مهار حزبالله و مقاومت فلسطین و تخریب وجهه این جنبش در راستای همین موقعیت است و رقبای حزبالله می خواهند جلوی سرایت این روند را بگیرند.
جزئیات فرار صهیونیستها از جنوب لبنان
25 مه سال 2000، رژیم اشغالگر صهیونیستی پس از 22 سال اشغال، از مناطق جنوب لبنان ناگزیر به یک عقبنشینی تحقیر آمیز شد.
این عقبنشینی به دلیل حملات سخت از سوی محور مقاومت اسلامی لبنان و حزب الله صورت گرفت.
البته منطقه مزارع شبعا که به سه بخش فلسطینی، سوریهای و لبنانی تقسیم میشوند همچنان در اشغال تلآویو باقی ماند.
«ایهودباراک» نخستوزیر وقت رژیم صهیونیستی درباره تصمیم به خروج خفت بار نظامیان اسرائیل از جنوب لبنان گفت:«ما باید یا فرزاندانمان را در لبنان دفن کنیم و یا کاری [فرار] که کمترین ضرر را دارد؛ انتخاب کنیم.»
مسئله اساسی برای تل آویو این است که پس از یوم النکبه(شکل گیری رژیم صهیونیستی) تا 25 می 2000، این اوّلین عقبنشینی اسرائیل از سرزمین های اشغالی بوده است واسرائیل بعد از این عقب نشینی دیگر نتوانست در جنگهای خود پیروزی قابل توجهی را به دست بیاورد.
اشغال جنوب لبنان توسط اسرائیلی ها به عملیات لیتانی در ماه مارس 1978 میلادی بازمی گشت.
در آن زمان 25 هزار نظامی اسرائیلی به خاک لبنان یورش برده و پایگاه های مبارزان فلسطینی در لبنان را تخریب کردند.
سازمان ملل متحد با تصویب قطعنامه 425 از اسرائیل خواست هر چه زودتر خاک لبنان را تخلیه کند و یک نیروی پاسدار صلح را در خاک لبنان مستقر کرد، اما رژیم صهیونیستی به این مطالبات تن نداد.
در ششم ژوئن 1982ارتش رژیم صهیونیستی تهاجم گستردهای را از زمین، هوا و دریا به لبنان آغاز کرد و به سرعت و بدون درگیری تا دروازههای بیروت پیشروی کرد و دومین پایتخت یک کشور عربی را (پس از بیتالمقدس) به محاصره خود درآورد.
در شرایطی که بیش از نیمی از لبنان از جمله پایتخت این کشور در اشغال صهیونیستها قرار داشت و تمامی مبارزان ارشد جنبش آزادیبخش فلسطین از لبنان به تونس منتقل شدند تا از فلسطین و آرمان آن دور شوند، مقاومتی بر ضد اشغالگری در لبنان و فلسطین شکل گرفت که سالها بعد بیشترین ضربات را به پیکره رژیم صهیونیستی وارد کرد.
مقاومتی که در آن سالها شکل گرفت، برای اولین بار در تاریخ موجودیت رژیم صهیونیستی در روز 25 می 2000 این رژیم را شکست داد و به صورت خفت باری مجبور به عقبنشینی از اراضی جنوب لبنان کرد و تنها چند منطقه محدود همچنان در اشغال این رژیم باقی ماند.
آخرین عملیات حزب الله لبنان که منجر به اخراج رژیم اشغالگر قدس از خاک کشور لبنان شد «عرمتا» نام دارد.
با اجرای این عملیات که در نوع خود بینظیر بود ، تل آویو بهاین نتیجه رسید که پس از این حضور در خاک لبنان غیر ممکن است.
این عقبنشینی از نیمهی شب آغاز شد و کاملا ناگهانی صورت گرفت؛ جالب اینجاست که، بسیاری عدوات جنگی سنگین و غیر سنگین اسرائیل در خاک لبنان به جا ماند.
هزینههای اشغالگری صهیونیستها در جنوب لبنان و علل شکست آنها
آمارها نشان میدهد که عملیات نظامی موفقیت آمیز حزبالله در طول دو دهه اشغال جنوب لبنان، سالانه بین 22 و 23 کشته و شمار زیادی زخمی و اسیر در میان ارتش رژیم صهیونیستی بر جا میگذاشت.
متوسط عملیات نظامی حزب الله در فاصله سالهای 68 تا 70 بالغ بر 292، سالهای 71 تا 73 بالغ بر 465 و در فاصله سالهای 74 تا 76 بالع بر 936 عملیات بوده است.
تنها در سال 78 به دلیل مقاومت مبارزان حزب الله 36 نظامی اسرائیلی کشته و 64 نفر زخمی و دو نفر دیگر به اسارت گرفته شدند.
به طور کلی آمار تلفات اسرائیل در طول 18 سال اشغال جنوب لبنان بالغ بر هزار و 200 کشته بود.
صرف نظر از موافقت ایهود باراک با عقبنشینی از جنوب لبنان، در پی مقاومت اسلامی و ضربات وارد آمده بر رژیم صهیونیستی، موجی در رژیم اسرائیل به وجود آمد که خواستار عقب نشینی این رژیم از باتلاق لبنان بود.
نظرسنجی روزنامه یدیعوت آحارانوت در مورد عقب نشینی اسرائیل از جنوب لبنان بیانگر این بود که 72 درصد شرکت کنندگان در نظرسنجی، این عقب نشینی را تایید و آن را اقدامی صحیح دانستند و در مقابل تنها 20 درصد با این امر مخالف بودند.
مقاومت اسلامی حزبالله در عملیات های نظامی خود از شیوههای رایج جنگ های چریکی یعنی گروههای کوچک برای شبیخون به گشتیها و استحکامات دشمن و کار گذاشتن بمب، مین و نصب کمین بر سر راه خطوط مواصلاتی و محلهای رفت و آمد این نیروها استفاده میکرد.
مقاومت اسلامی در جریان نبردها و عملیاتهای خود، تنها به شیوههایی همچون کمین در جادهها و مناطق کوهپایه ای با گلوله باران پایگاه های دشمن صهیونیست اکتفا نکرد بلکه به عملیاتهای گسترده علیه یک یا چند پایگاه در آن واحد دست زد و حتی موفق شد در بسیاری از موارد این پایگاه ها را تا ساعت ها به تصرف درآورده یا افراد آن را به اسارت بگیرد.
عملیات انصاریه در سال 76 مشهورترین عملیات حزبالله در طول دو دهه اشغال جنوب لبنان بود.
نیروهای مقاومت با نصب کمین بر سر راه یک گروه 15 نفره از کماندوهای ویژه ارتش اشغالگر در روستای انصاریه آنها را تار و مار کردند.
مقاومت پس از مدتی اجساد تکه تکه شده این نظامیان را با پیکرهای 40 شهید لبنانی که 30 نفر از آنها شهدای مقاومت اسلامی بودند، مبادله کرد.
این اولین بار در طول تاریخ رژیم صهیونیستی بود که چنین شکستی به تل آویو وارد میشد.
آخرین عملیّات حزبالله لبنان که منجر به خروج رژیم غاصب صهیونیستی از خاک کشور لبنان شد «عرمتا» نام دارد.
با اجرای این عملیّات بینظیر بود که اسرائیل به این نتیجه قطعی رسید که پس از این حضور در خاک لبنان غیر ممکن است.
این عقبنشینی از نیمه شب آغاز شد و کاملا ناگهانی صورت گرفت به طوری که بسیاری از ادوات جنگی سبک و سنگین اسرائیل در خاک لبنان به جا ماند.
در طول این عقبنشینی به پیشنهاد عماد مغنیه معاون جهادی حزبالله لبنان، مجاهدان حزبالله سربازان اشغالگر را تا پشت مرزها تعقیب کردند و بر سرشکستی اسرائیل از این حرکت خفّتبار افزودند.
خروج تانک مرکاوا از محاسبات نظامی منطقه، تحمیل خسارتهای روحی و روانی در تشکیلات مزدوران لحد، ناکارآئی نیروی هوایی ارتش اسرائیل در چنین اقدامات مردمی باعث شد این پیروزی محقق شود.
اذعان سردمداران رژیم صهیونیستی به شکست در جنوب لبنان
سرهنگ "نوام بن تسفی" فرمانده ارتش صهیونیستی با اشاره به شکست اسرائیل در جنوب لبنان گفت: ما بیست و پنجم ماه مه سال 2000 از جنوب لبنان عقب نشینی نکردیم بلکه فرار کردیم.
وی که آخرین افسر صهیونیستی بود که فرماندهی منطقه غربی در جنوب لبنان (منطقه بنت جبیل) را عهدهدار بود، گفت: توصیف صحیح خروج نظامیان اسرائیلی از جنوب لبنان کلمه "فرار" است.
خروج ما از جنوب لبنان عقبنشینی و تاکتیک نبود، بلکه فرار از این منطقه بود، نه کمتر نه بیشتر.
این افسر بلندپایه صهیونیست در ادامه تاکید کرد: من معتقدم همه فرماندهان نظامی یگانهای مستقر در جنوب لبنان به این باور رسیده بودند که توان اجرای ماموریت خود را در لبنان ندارند.
بن تسفی از روند خروج از جنوب لبنان انتقاد کرد و آن را شکستی نظامی برشمرد.
زیرا به گفته وی ارتش اسرائیل تحقیق و بررسی عمیقی برای خروج انجام نداد.
وی چگونگی خروج از جنوب لبنان را اینگونه تشریح کرد: ما فرار کردیم و خودروها، ابزارآلات و تجهیزات جنگی را پشت سر خود در منطقه خروجی "باب فاطمه" رها کردیم و در چنین موقعی حقارت شامل حال اسرائیلیها شد.
کانال 10 تلویزیون رژیم صهیونیستی در گزارشی، سخنان سید حسن نصرالله دبیر کل حزب الله لبنان را در این باره پخش کرد.
سید حسن نصرالله گفت: خطاب به فلسطینیها گفتم، اسرائیل از لانه عنکبوت هم سستتر است و امروز ثابت شد اسرائیل از لانه عنکبوت سستتر است.
گزارشگر تلویزیون رژیم صهیونیستی دراین باره گفت: حزب الله در این معادله پیروز میدان شد، و به قهرمان جهان عرب تبدیل شد.
الون بن دیوید تحلیلگر مسائل راهبردی و نظامی کانال 10 تلویزیون رژیم صهیونیستی در این باره اظهار کرد: در سراسر خاورمیانه این ذهنیت ایجاد شد که اسرائیل در قبال سازمان نه چندان بزرگ توان ایستادگی نداشت، و شکست خورد.
سرتیپ موشه کابلنسکی فرمانده تیپ الجلیل در آن زمان گفت: عقبنشینی ارتش اسرائیل جایگاه و اعتبار حزبالله را دو چندان کرد.
گابی اشکنازی فرمانده منطقه شمالی در زمان عقب نشینی ازجنوب لبنان خاطرنشان کرد: حزب الله این عقب نشینی را شکست بزرگی برای اسرائیل دانست.
انتهای پیام/