سرنوشت حزب حاکم ترکیه چه خواهد شد؟ بخش 26- اخبار ترکیه و اوراسیا - اخبار بین الملل تسنیم
تسنیم
|
بین‌الملل
|
سه شنبه، 04 بهمن 1401 - 18:18
منتقدین حزب عدالت و توسعه معتقدند که این حزب، دهه دوم حیات خود را صرف یک مفهوم کلی به نام «سیاست بتُن» کرده و از آرمان های اولیه خود، فاصله گرفته است.
خلاصه خبر
حزب حاکم ترکیه و سیاست بتُن
اما رفته رفته دامنه انتقاد، از این فراتر رفت و سیاست بتن مجموعه‌ای از استراتژی‌های کلان حزب عدالت و توسعه را در بر گرفت.
منتقدین اردوغان با بیان لفظ کنایی بتُن به این اشاره می کنند که حزب حاکم ترکیه در دهه دوم حیات سیاسی خود به شکلی اغراق آمیز و گسترده به دنبال پروژه های عمرانی و ساخت و سازهای بی رویه رفته که هیچگاه توجیه اقتصادی نداشتند و مجموعاً هزینه های سنگینی بر اقتصاد ترکیه تحمیل کردند.
بسیاری از تحلیلگران اقتصادی معتقدند که بخشی از تورم کنونی ترکیه ریشه در سازش و همراهی بساز و بفروش ها با دولت و حزب حاکم دارد.
آنان می گویند حزب عدالت و توسعه با بسیاری از پیمانکارها و برج سازها دست به یکی کرده و همه جا را تبدیل به ساختمان و سازه بتنی کرده است.
به باور اقتصاددانان و تحلیلگران سیاسی ترکیه، حزب عدالت و توسعه با پناه بردن به سیاست بتن دو هدف عمده را دنبال کرده است:
1.جذب آرای مردم در انتخابات با استفاده از پروژه های نمایشی عظیم که از سوی اردوغان و تیم او به نام مگا پروژه معرفی می‌شوند.
به این معنی که آن دسته از شهرداری هایی که در کلان شهرها و شهرهای بزرگی که در اختیار حزب عدالت و توسعه هستند، در صدور مجوز برای پیمانکارانِ طرف حساب حزب، قوانین و مقررات آسان گیرانه به کار می‌گیرند و با فروش تراکم و صدور مجوز بلند مرتبه سازی های خارج از قاعده، شروع به ثروت اندوزی می کنند.
شکل گیری رانت های عظیم در اقتصاد ترکیه، موجب شده که بخشی از حزب عدالت و توسعه به فساد مالی آلوده شود و گروهی از سرمایه داران برجسته بخش خصوصی، در نهاد سیاسی، صاحب قدرت و نفوذ شوند.
همین موضوع، شکلی از رانت مالی و خانوادگی را به وجود آورده که در آن، منافع حزبی – انتخاباتی با منافع مالی گروه ها و خانواده های قدرتمند نزدیک به حزب، در هم تنیده شده اند.
اما رفته رفته دامنه انتقاد، از این فراتر رفت و سیاست بتن مجموعه‌ای از استراتژی‌های کلان حزب عدالت و توسعه را در بر گرفت.
منتقدین اردوغان با بیان لفظ کنایی بتُن به این اشاره می کنند که حزب حاکم ترکیه در دهه دوم حیات سیاسی خود به شکلی اغراق آمیز و گسترده به دنبال پروژه های عمرانی و ساخت و سازهای بی رویه رفته که هیچگاه توجیه اقتصادی نداشتند و مجموعاً هزینه های سنگینی بر اقتصاد ترکیه تحمیل کردند.
بسیاری از تحلیلگران اقتصادی معتقدند که بخشی از تورم کنونی ترکیه ریشه در سازش و همراهی بساز و بفروش ها با دولت و حزب حاکم دارد.
آنان می گویند حزب عدالت و توسعه با بسیاری از پیمانکارها و برج سازها دست به یکی کرده و همه جا را تبدیل به ساختمان و سازه بتنی کرده است.
به باور اقتصاددانان و تحلیلگران سیاسی ترکیه، حزب عدالت و توسعه با پناه بردن به سیاست بتن دو هدف عمده را دنبال کرده است:
1.جذب آرای مردم در انتخابات با استفاده از پروژه های نمایشی عظیم که از سوی اردوغان و تیم او به نام مگا پروژه معرفی می‌شوند.
به این معنی که آن دسته از شهرداری هایی که در کلان شهرها و شهرهای بزرگی که در اختیار حزب عدالت و توسعه هستند، در صدور مجوز برای پیمانکارانِ طرف حساب حزب، قوانین و مقررات آسان گیرانه به کار می‌گیرند و با فروش تراکم و صدور مجوز بلند مرتبه سازی های خارج از قاعده، شروع به ثروت اندوزی می کنند.
شکل گیری رانت های عظیم در اقتصاد ترکیه، موجب شده که بخشی از حزب عدالت و توسعه به فساد مالی آلوده شود و گروهی از سرمایه داران برجسته بخش خصوصی، در نهاد سیاسی، صاحب قدرت و نفوذ شوند.
همین موضوع، شکلی از رانت مالی و خانوادگی را به وجود آورده که در آن، منافع حزبی – انتخاباتی با منافع مالی گروه ها و خانواده های قدرتمند نزدیک به حزب، در هم تنیده شده اند.