پای درد‌دل مردم محروم روستای «خواشت»؛ مردمانی که حتی آب لوله‌کشی هم ندارند
مردم روستای «خواشت» از توابع بخش کلاترزان شهرستان سنندج از امکانات اولیه زندگی محرومند بطوریکه حتی آب لوله‌کشی هم ندارند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از سنندج، در عصری که در اصطلاح عامیانه علم به سرعت نور در حال پیشرفت است و دنیا همچون دهکده‌ای کوچک تشبیه می‌شود هنوز مردمانی در روستاهای استان کردستان وجود دارند که از ابتدایی‌ترین حقوق شهروندی خود محروم هستند.
«خواشت» روستایی از توابع بخش کلاترزان و در فاصله 80 کیلومتری شهرستان سنندج قرار گرفته، مردمان سختکوش این روستا با مشکلات عدیده‌ای دست و پنجه نرم می‌کنند و هنوز که هنوز است از لوله‌کشی آب محرومند و مجبورند برای استفاده از آب برای شستشو و هر چیز دیگری از آب چشمه استفاده کنند.
گرچه در چند سال اخیر اجرای طرح عمرانی هادی روستایی با هدف رفع مشکلات مردم روستا و جلوگیری از مهاجرت روستاییان و ایجاد حاشیه‌نشینی در شهرها در برخی از روستاها اجرا شده اما به گفته اهالی محل هنوز این طرح در روستای «خواشت» اجرا نشده است.
محروم بودن از آب لوله‌کشی و هرگونه مکان تفریحی و فضای آموزشی، فرهنگی، درمانی، هنری و گاز زندگی را به کام مردم روستای «خواشت» تلخ کرده و علی‌رغم بازیدهای مختلف و وعده و عیدهای فراوان مسئولان، تاکنون اقدامی عملی برای حل مشکلات این روستانشینان انجام نشده و به همین دلیل جمعیت روستا کاهش یافته و اکثر اهالی محل به شهرهای سنندج و مریوان مهاجرت کرده‌اند.
پس از تماس برخی از جوانان روستای خواشت با خبرگزاری تسنیم، خبرنگار این رسانه به روستا اعزام شد تا مشکلات و مطالبات روستانشینان را به گوش مسئولان برساند تا بلکه برای محض رضای خدا به روستانشینان محروم از امکانات اولیه زندگی کمکی کنند.
مردم روستای «خواشت» از آب لوله‌کشی و گاز محرومند
«محمد رستمی» یکی از اهالی روستای «خواشت» که پیرمردی سالخورده است، به خبرنگار تسنیم گفت: در گذشته دامداری و دامپروری رونق فراوانی داشت اما با بالا رفتن سنم توانایی نگهداری از دام را نداشته و برای تأمین هزینه‌های زندگی به کشاورزی روی آورده‌ام اما با مشکل آب مواجه هستیم.
وی افزود: اکثر جوانان و خانواده‌های روستا به‌دلیل نبود شغل، امکانات مناسب و تحصیل فرزندانشان به شهرها مهاجرت کردند و روستا کم کم درحال خالی شدن داست.
رستمی گفت: امروزه آب لوله‌کشی و گاز یکی از ضروریات زندگی بشمار می‌رود اما متأسفانه مردم «خواشت» از آن محرومند و آب آشامیدنی خود را از چشمه‌های اطراف تأمین می‌کنند؛ هنوز طرح هادی در این روستا اجرا نشده و جاده هم وضعیت مناسبی ندارد.
«هیچ» مسئولی پاسخگوی مشکلات مردم «خواشت» نیست؛ نمایندگان مجلس هم فقط در ایام انتخابات حاضرند
ج.ر یکی دیگر از اهالی روستای «خواشت» که به نمایندگی از مردم صحبت می‌کرد، به خبرنگار تسنیم گفت: متأسفانه هیچ مسئولی به مشکلات ما روستانشینان توجه نمی‌کند؛ نمایندگان مجلس فقط در ایام انتخابات به روستا می‌آیند و کلی وعده و عید دروغ سر می‌دهند و بعد از آن پشت سر خود را هم نگاه نمی‌کنند.
وی می‌گوید: متأسفانه مسئولان به گفته‌های ما در خصوص آب توجهی نمی‌کنند و ناچاریم روزی چند بار برای تهیه آب به چشمه‌های اطراف روستا برویم.
مدیران استانی تنها یک شب فرزندانشان را به روستای ما بیاورند
یکی از جوانان روستای خواشت که از نبود امکانات ورزشی، تفریحی و آموزشی در روستا نگران بوده، به خبرنگار تسنیم می‌گوید: مدیران استانی تنها یک شب فرزندانشان را به روستای ما بیاورند و برای خوابیدن شب میهمان خانه‌های کاه و گلی باشند.
وی افزود: امکان ندارد مسئولان و فرزندانشان بتوانند تنها برای یک شب در این روستا و خانه‌هایی که فرزندان خواشت در آن می‌خوابند حتی برای ساعتی استراحت کنند.
یکی دیگر از اهالی روستا در گفتوگو با خبرنگار تسنیم با ابراز گله‌مندی از بی‌توجهی مسئولان و نبود آب لوله‌کشی اظهار می‌کند: این رنج ما برای آبرسانی نه تنها در شأن کل کشور نیست بلکه در شأن استانی با این همه منابع آبی نیز نیست
وی می‌افزاید: مسئولان و افراد زیادی برای بازدید و دیدن محرومیت ما از نزدیک، به روستا آمده‌اند؛ هر کس که فکرش را بکنید آمده اما تنها وعده‌های پوشالی چیزی به ما نرسیده است.
پیگیری خبرنگار تسنیم از گفته ساکنان روستا، نشان داد که مردم روستای «خواشت» با مشکلات عدیده مواجه و روزانه برای تهیه آب، دبه به دست به اطراف چشمه روستا می‌روند.
عملیات لوله‌کشی آب آشامیدنی روستای «خواشت» پس از گذشت 6 سال تمام نشده است
دهیار روستای «خواشت» در گفتوگو با خبرنگار تسنیم اظهار داشت: مردمان این روستا با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کنند و متأسفانه از امکانات اولیه زندگی، آب لوله‌کشی، نعمت گاز، معلم و جاده مناسب محرومند.
حکمت رستمی افزود: عمده کار و فعالیت اهالی روستا با 50 خانوار کشاورزی است که با آغاز فصل سرما به‌دلیل نبود امکانات به شهر مهاجرت کرده و تنها 6 خانوار با 12 نفر سالمند در روستا می‌ماند و مجداداً در فصل بهار باز خواهند گشت.
وی گفت: به‌دلیل مهاجرت روستانشینان به شهرها، در فصل‌های سرد سال مدرسه 2 کلاسه خواشت دانش‌آموز و معلم ندارد و در حال حاضر «تلفن و برق» تنها امکانات موجود روستا است.
دهیار روستای «خواشت» با اشاره به مشکل آب شرب در روستا خاطرنشان کرد: عملیات لوله‌کشی آب آشامیدنی هنوز پس از گذشت 6 سال تاکنون تمام نشده؛ مردم روستا در فصل تابستان با نبود آب مواجه‌اند اما در فصل‌های سرد سال به‌دلیل جمعیت کم، آب چشمه موجود تا حدی کفایت می‌کند.
رستمی با ابراز گله‌مندی از وعده‌های پوچ مسئولان گفت: علی‌رغم اینکه روستاهای اطراف از نعمت گاز برخوردارند اما مردم خواشت کماکان با مشکل بهداشت، جاده خاکی و پرمخاطره و نبود گاز دست و پنجه نرم می‌کنند و بازدیدهای مختلف مسئولان هیچ تأثیری در وضعیت روستا نداشته و وعده آنها در حد شعار باقی مانده است.
وی بیکاری، کمبود درآمد و نبود امکانات اولیه زندگی را عامل اصلی مهاجرت اهالی خواشت به شهرها عنوان کرد و افزود: این روستا از ظرفیت و پتانسیل خاصی برای دامداری و گاوداری برخوردار است اما متأسفانه اداره منابع طبیعی استان با تغییر کاربری زمین‌های دیم مخالفت کرده و اهالی برای یافتن شغل مناسب و کسب درآمد راهی شهرها شده‌اند.
دهیار روستای «خواشت» به وجود گونه‌های متعدد جانوری در منطقه اشاره کرد و گفت: با آغاز فصل سرما شکارچیان به این روستا آمده و با شکار بی‌رویه آنان، گونه‌های جانوری در معرض خطر انقراض قرار گرفته و این موضوع چند بار به محیط زیست گزارش شده اما پاسخگو نیستند و تاکنون هیچ‌گونه برخورد و اقدامی در این خصوص انجام نشده است.
رستمی تاکید کرد: بازهم از مسئولان درخواست می‌کنیم که به فکر حل مشکلات مردم روستای خواشت باشند.
هشدار متروکه شدن روستاهای کردستان؛ مسئولان گامی بردارند
«سعید سجادی» کارشناس برنامه‌ریزی روستایی با اشاره به مشکلات موجود در روستاها در گفتوگو با خبرنگار تسنیم اظهار داشت: روستاهای زیر 20 خانوار در کردستان از تمام زیرساخت‌های حداقلی برای ایجاد سکونت‌گاه قابل زیست به دور مانده و فاقد هرگونه طرح‌های مطالعاتی و اجرایی همچون طرح هادی هستند.
وی عدم صرفه اقتصادی را مهمترین دلیل مشکلات موجود در روستاها بیان کرد و افزود: در روستاهای کوچکی همچون «خواشت» نه دولت هزینه‌ها را متقبل می‌کند و نه مردمان محلی توانایی اقتصادی تأسیس چنین زیر ساخت‌هایی را دارند.
این کارشناس برنامه‌ریزی روستایی ادامه داد: اگر صرفاً از زاویه اقتصادی به این مشکلات نگریسته شود، نبود زیر ساخت در روستاهایی همچون «خواشت» بر اساس اصول اقتصادی (هزینه، فایده) منطقی به نظر می‌رسد اما نکته مهم اینجاست که در مباحث آمایش سرزمینی و توسعه پایدار منطقه‌ای تمامی متغییرهای اقتصادی، اجتماعی-فرهنگی، کالبدی و زیست‌محیطی باید با هم در نظر گرفته شوند.
وی به راه‌های احیای فضای روستایی اشاره کرد و گفت: شناخت ظرفیت‌های بالقوه و بالفعل روستاهای کم‌جمعیت در چارچوب آمایش سرزمینی و با مطالعات علمی دقیق می‌تواند نگاه‌ها را تغییر داده و در جهت به‌کارگیری این ظرفیت‌ها موثر واقع شود.
سجادی یادآور شد: زمانیکه ظرفیت‌های موجود در هر روستا مشخص شوند، می‌توان بر اساس آنها تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی کرد و با استفاده از پتانسیل‌ها و مدیریت و برنامه‌ریزی صحیح، به این سکونتگاه‌ها حیات دوباره داد.
وی اظهار کرد: روستای خواشت بر اساس سرشماری عمومی نفوس مسکن سال 1385؛ 88 نفر جمعیت داشته که این آمار در سال 1395 به 42 نفر کاهش پیدا کرد و انتظار می‌رود مسئولان به‌دلیل جاذبه‌های گردشگری، بافت و قدمت روستا، گامی موثر در جهت جلوگیری از متروکه شدن این روستا و ثبت بافت با ارزش آن در فهرست آثار ملی و تبدیل آن به یک مقصد گردشگری بردارند.
تحصیل دانش‌آموزان روستایی همچنان در کانکس!
رئیس آموزش وپرورش منطقه کلاترزان در پاسخ به گله‌مندی دهیار روستای «خواشت» مبنی بر تعطیلی مدرسه و آوارگی دانش‌آموزان به خبرنگار تسنیم گفت: روستای خواشت از لحاظ جمعیت کاهش یافته و تنها یک دانش‌آموز دارد و با درخواست انتقال معلم برای آموزش یک نفر به روستا موافقت نشد و این دانش‌آموز برای ثبت‌نام و ادامه تحصیل به ناحیه منفصل شهری ننله منتقل شد!
ناصر شفیعی افزود: در حال حاضر روستا فاقد معلم است و اگر تعداد دانش‌آموزان روستا افزایش یابد قطعاً معلمی را به این روستا اختصاص خواهیم داد.
وی با اشاره به اینکه در دو سال گذشته با کمک خیرین، 7 مدرسه در سطح منطقه احداث شد، گفت: در حال حاضر 5 هزار دانش‌آموز در تمام مقاطع تحصیلی در منطقه کلاترزان تحصیل می‌کنند و در روستاهایی هم که مشکل تردد ندارند، مقطع متوسطه داریم.
شفیعی اذعان کرد: در حال حاضر 12 مدرسه خطرساز در سطح منطقه کلاترزان وجود دارد که از این تعداد 4 مدرسه تعطیل شده و دانش‌آموزان این مدارس در کانکس‌های مجهز به سیستم گرمایشی استاندارد ادامه تحصیل می‌دهند!
حال باید منتظر ماند و دید که آیا مسئولان دولتی مدعی استان کردستان برای یک‌بار هم که شده به‌دور از هیاهوی رسانه‌ای، می‌توانند خود را از جنس مردم دانسته و به روستاهای محروم همچون «خواشت» سفر کرده، پای درد و دل مردم نشسته، مشکلات آنها را از نزدیک مشاهده کرده و در جهت رفع مشکلاتشان بکوشند یا همچنان خیر!
انتهای پیام/ن
