غربت شهید مدافع حرم سوادکوه بر بام روستا/ قبر شهید سیدروح الله عمادی سنگ ندارد + تصاویر- اخبار مازندران - اخبار استانها تسنیم
مزار نخستین شهید مدافع حرم سوادکوه بعد گذشت 7 سال از تاریخ شهادت هنوز سنگ ندارد و نیازمند توجه و رسیدگی است

به گزارش خبرگزاری تسنیم از سوادکوه، سالهاست مردمان ما با واژه مدافعان حرم ارتباط گرفتهاند، ارتباطی از جنس شهدا، شهدایی از سرزمین شام، همان شام بلایی که دلاور مردانی از مازندران در آنجا از خود گذشتگی را ثبت کردهاند و چندین سالی میشود که برخی از شهرهای دیار علویان به نام شهدای مدافع حرم مزین شده است، سهم سوادکوه از این زینت دو شهید مدافع حرم شد، شهید "سید روحالله عمادی" و شهید " مجتبی برسنجی ".
شهید سیدروحالله عمادی اهل روستای پاشاکلای دهستان کسلیان بخش زیراب، اولین شهید مدافع حرم سوادکوه بود که در سومین اعزامش به سوریه در اول آبان سال 94 روز تاسوعای حسینی در عملیات محرم به شهادت رسید، پاسدار و استاد خلبانی که بسیاری از همشهریانش بعد از شهادتش پی به نخبه بودن نظامی و عملیاتهای مرزی و برون مرزی او برده بودند.
در روزهای پایانی دی ماه سرد به روستای پاشاکلا و به سراغ پدر و مادر شهید عمادی رفتهایم، رفتنی که بهانهاش نه تاریخ سالگرد شهادت است و نه تولد ، بلکه وضعیت مزار شهید پس از 7 سال، دفترچه روایت متوسلین به شهید و همچنین مشکلات این خانواده شهید بوده است.
مزاری که پس از سالها هنوز سنگی ندارد و فضای چندان مناسبی به خود ندیده و حتی شاخصه نخستین شهید مدافع حرم بودن شهرستان نیز توجه را برای رسیدگی جلب نکرده، دفترچهای که راوی توسل مردمانی از نقاط مختلف کشور به شهید و گرفتن حاجت است، پدر و مادری که هنوز هم وقتی نام شهید را به زبان میآورند، بغض دلتنگیشان میشکند و اشکشان جاری میشود.
بیآلایش و صبور از پسر شهیدشان سخن گفتند، سخنی که در آن توقعی نبود و مشکلاتی که با آن روبهرو هستند.
تقاضایی از هیچ کسی ندارم
سیدرسول عمادی پدر شهید سیدروحالله عمادی درباره نحوه مطلع شدن از شهادت فرزندش گفت: پسرم در روز تاسوعا به شهادت رسیده بود اما مطلع نبودیم، عاشورای آن سال در مسجد روستای مجاور بودم که متوجه صحبتهای مردم با همدیگر شدم که به محض نگاه کردن من ساکت میشدند، رفتار مردم مرا دچار دلهره کرده بود، زمانی هم که از سخنران خواسته شد زودتر مراسم را تمام کند و سریع شام آوردند، دلهرهام بیشتر شده بود.
وی ادامه داد: به بیرون مسجد آمدم و یکی از اقوام دستم را گرفت و در آنجا بود که متوجه شهادت سیدروحالله شده بودم و مردم هم از مسجد بیرون آمدند به سمت خانه رفتم تا به همسرم اطلاع دهم.
پدر اولین شهید مدافع حرم سوادکوه درباره خصوصیات اخلاقی پسرش گفت: وقتی وارد مجلسی میشد در پایین مجلس مینشست، بسیار فروتن بود، خلبان بودنش را بسیاری نمیدانستند ما هم بعدها متوجه شده بودیم، هرگز اسرار نظامی و از کارش برای ما سخن نمیگفت.
عمادی درباره آخرین خداحافظی با پسر شهیدش خاطرنشان کرد: 6 ماه قبل از شهادتش دوبار در قم دو روحانی به او گفته بودند که شهید میشود بار سوم که آخرین خداحافظی او با ما بود موقع رفتن به سوریه که سومین اعزامش بود؛ چشمانش اشک جمع شد و به ما گفته بود که این آخرین خداحافظی من است و برای کمک به عمه جانم زینب(س) میروم و باز نمیگردم و شهید میشوم.
پدر شهید عمادی با توجه به وضعیت مزار شهید پس از 7 سال، اظهار داشت: همین مقدار کاری هم که شده را خودمان انجام دادهایم، بابت رسیدگی به مزار شهید تقاضا داده بودیم اما متولیان تاکنون اقدامی نکردهاند و هنوز بعد از 7 سال مزار کامل نشده و شهید سنگ مزار هم ندارد.
پدر شهید افزود: تصمیم داشتیم برای محوطه کوچک مزار شهید دَری قرار دهیم تا محفوظتر باشد اما هنوز این امکان فراهم نشده است؛ مزار نیاز به رسیدگی دارد و همین مقدار هم که انجام شده، اقدام خودمان بوده و کسی کاری نکرده است.
وی ادامه ادامه داد: تقاضایی از کسی ندارم، هرچند مشکلاتی وجود دارد، مدتی پیش برای خرید سمعک چند میلیون هزینه کردم اما بیمه مربوطه باوجود بردن فاکتور بارها با بهانههای مختلف کارم را انجام نداد و یکی از پسرانم پرونده را گرفت، خیلی بابت این موضوع اذیت شدهام اما هنوز نتیجه نگرفتم.
عمادی افزود: سیدروحالله بسیار مهربان بود و هر وقت به روستا میآمد قبلش تماس میگرفت و میگفت کاری انجام ندهید تا خودم همه کارها را انجام دهم، خیلی حواسش به ما بود، تمام روزهایی که اینجا بود تمام کارهای ما را انجام میداد.
پدر نخستین شهید مدافع حرم سوادکوه از دفترچهای سخن گفت که راوی توسل به شهید بود و گفت: از نقاط مختلف به شهید متوسل میشوند و زمانی که حاجت میگیرند یا به ما اطلاع میدهند و خودم در دفترچهای مینویسم یا خودشان به خانه ما میآیند و مینویسند.
وی ادامه داد: همسایهای اهل یکی از شهرها داشتهایم که از شهیدمان نزد اقوام خود سخن گفته بود، آنها هم برای پیدا شدن فرزندشان که 7 سال خبری از او نداشتند و گم کرده بودند به شهید متوسل شدند و بعد سه روز فرزندشان پیدا شد، مدتی است که مشغول نوشتن این موارد در دفترچهای هستم.
پسرم اهل نماز و دائم الوضو بود
سیدهبلور عمادی مادر شهید سید روحالله عمادی نیز درباره فرزند شهیدش گفت: پسرم برای اینکه بتواند در هنرستان زیراب درس بخواند نذر سیدی کرده و قبول شده بود برای رفتن به دانشگاه تهران هم نذر کرده بود اولین حقوق خود را خرج درست کردن مزار برای شخص مقدسی کند و این کار را انجام داد.
وی خاطرنشان کرد: بعد قبولی برای رفتن به تهران کرایه ماشین نداشت، قبل رفتن برگشت و نماز خواند و راهی شد، بعد رسیدن به تهران تماس گرفت و گفته بود که بدون کرایه رفته و بسیار خوشحال بود که توانست برود، اهل نماز و دائمالوضو بود.
این مادر شهید از خاطرات کمک کار بودن پسرش در کارهایشان صحبت کرد و ادامه داد: روزی به خانه آمد و وقتی متوجه شد پدرش به جنگل رفته با موتوری که تازه خریده بود سراغ پدرش رفت و کارهایش را انجام داد، بعداز آمدن بدون خوردن ناهار خوابید وقتی برای ناهار صدایش کردم گفت روزهام، متوجه شدم با زبان روزه به جنگل رفت و تمام کارهای پدرش را انجام داد.
عمادی با بیان اینکه برای مزار فرزند شهیدم کسی کمک نکرده است، تصریح کرد: در مورد مزار شهید کسی به ما قولی نداده و همین مقدار هم که انجام شده، کار خودمان است.
وی افزود: ما حتی برای استفاده از زمینهای اجدادی دچار مشکل هستیم، بخشی را گفتهاند درون بافت قرار ندارد و زمین دیگری باوجود داشتن قباله، منابع طبیعی اجازه استفاده نمیدهد.
به گزارش تسنیم، در بلندای روستای پاشاکلا در جوار امامزاده، مزار شهید سید روحالله عمادی توجه را به خود جلب میکند، جلب توجهی از جهت آنکه مزارش در خور شان مقام شهید نیست، حتی شاخص بودن شهید نیز این وضعیت را در طی 7 سال تغییر نداد، شهیدی که اخلاص و فروتنیاش حتی پس از شهادت گرهگشای مردم جای جای این میهن اسلامی شده و حاجت میدهد.
اما و اگرها و بهانههای اداری متولیان نیز نمیتواند بعد این سالها قابل پذیرش باشد، شهدا برای دفاع و از جان گذشتگی اما و اگری نداشتند و اخلاصشان زبانزد بود اما اکنون موقع ادای دین ما، اخلاص رنگ میبازد و بهانههای مختلف ردیف میشود به طوریکه حتی در رسیدگی به مزار شهید و مشکلات خانوادهاش کوتاهی دیده میشود، پدر و مادری سالخورده که در روستایشان به دامداری مشغولاند.
امیدواریم با شنیده شدن درد و دلهای پدر و مادر شهید ، روند حل شدن مسائل عنوان شده طی شود و همچنین مزاری مناسب مقام آن شهید والامقام را شاهد باشیم.
انتهای پیام/.