دبیر مجموعه «گستره خیال»: هنرمندان تئاتر خود را بی‌نیاز از مطالعه می‌دانند
رضا کوچک زاده، دبیر مجموعه کتاب «گستره خیال» مدعی شد: یکی از بی‌سوادترین اقشار جامعه ما بخشی از تئاتری‌ها هستند، چون خود را بی‌نیاز از مطالعه کتاب می‌دانند.
رضا کوچک زاده، دبیر مجموعه کتاب «گستره خیال» مدعی شد: یکی از بی‌سوادترین اقشار جامعه ما بخشی از تئاتری‌ها هستند، چون خود را بی‌نیاز از مطالعه کتاب می‌دانند.
به گزارش خبرنگار تئاتر خبرگزاری فارس، مجموعه آثار «گستره خیال» در عرصه تئاتر و سینما مدتی است که از سوی انتشارات فرهنگ نشر نو به چاپ می‌رسد.
انتشار این مجموعه با رویکردی علمی و دانشگاهی همراه است و نویسندگان متعددی این آثار را تألیف و آماده انتشار می‌کنند.
رضا کوچک‌زاده، دبیر مجموعه گستره خیال در این باره گفت: تا به حال ۶ جلد از این مجموعه منتشر و نزدیک به ۲۰ جلد دیگر نیز مجوز انتشار دارند.
این مجموعه آثار هم نمایشنامهنویسی و هم تئوری تئاتر است و نمایشنامه‌نویسان آنها نیز محمد چرمشیر، فرهاد مهندس پور و کوروش نریمانی هستند.
وی درباره بخش‌های مختلف آماده‌سازی این مجموعه گفت: چند گام برای این مجموعه تعریف کرده‌ایم.
یکی از این گام‌ها به تاریخ تحلیلی تئاتر ایران و جهان می‌پردازد؛ در بخشی از این گام با عنوان «نام‌آوران تئاتر سده بیست» چند کتاب آماده شده است؛ در این مجموعه به هر یک از این شخصیت‌ها در کتابی مجزا پرداخته شده است.
از این مجموعه چند جلد کتاب آماده شده به طور مثال کتاب آگوستو بوآل که با برگردان دقیق و روان علی ظفر قهرمانی‌‌نژاد در دسترس علاقه‌مندان قرار خواهد گرفت.
کوچک‌زاده اظهار داشت: گام دیگر «نمایش در ایران» است که به اعتبار اثر بهرام بیضایی عنوانش انتخاب شده است.
بخشی از محتوای این مجموعه هم اسنادی در این زمینه است که تاکنون در دسترسمان نبوده‌اند؛ کتاب دیگر این مجموعه «تئاتر در ایران؛ یک بررسی تاریخی» نوشته ویلم فلور است که فارسی شده است.
گام دیگر مجموعه‌ای با عنوان «نمایش‌نامه‌های تاثیرگذار» که خود این مجموعه چند بخش می‌شود و بر اساس دهه‌های تاریخی از هم جدا می‌شود.
وی در این باره توضیح داد: تاکنون از دهه‌های ۷۰ و ۸۰ خورشیدی و از میان آثار ایرانی نمونه‌هایی منتشر شده است.
این بخش حتی دهه حاضر یعنی دهه ۹۰ ادبیات نمایشی ایران را هم در بر می‌گیرد و آثاری از این مقطع هم انتخاب شده که در نوبت انتشار قرار دارد.
شماری از نمایش‌نامه‌هایی که در این بخش منتشر شده، از بهترین‌های نمایشنامهنویسی ایران هستند.
این کارگردان با بیان اینکه بررسی‌ها و خوانش‌های میان‌رشته‌ای گام دیگری است که در بستر مجموعه گستره خیال دنبال می‌کنند، اظهار داشت: کتاب «تئاتر (و) جامعه (و) تئاتر» که مجموعه مقالاتی از نویسندگان متفاوت است، همچنین کتاب‌های «تئاتر و اخلاق»، و «تئاتر و حقوق بشر» از این دسته کتاب‌هاست که در ادامه گستره خیال است.
وی با اشاره به مشکلات نابسامانی کاغذ و تأثیرگذاری آن بر نشر آثار تئاتر نیز گفت: قیمت بالای کتاب و نبود کاغذ همه بر خوانندگان آثار و ناشران تأثیرگذار است.
ناشر به ظاهر مجبور است برای قیمت کاغذ، بهای کتاب را بیشتر کند اما از مخاطبش کاسته می‌شود.
کوچک‌زاده در ادامه افزود: خوشبختانه در سال‌های اخیر به دلیل حجم زیاد فارغ‌التحصیلان دانشگاهی در داخل و خارج از کشور، نویسندگان علمی و حرفه‌ای در عرصه هنرهای نمایشی زیاد شده‌اند منتها ضرورت مطالعه این آثار از سوی مخاطبان کاهش پیدا کرده است.
متأسفانه اینطور باید بگویم که یکی از بی‌سوادترین اقشار جامعه ما بخشی از تئاتری‌ها هستند، چون خود را مستثنی از مطالعه کتاب می‌دانند.
وی دراین باره اظهار داشت: مدتهاست که دانشجویان و اساتید دانشگاه ضرورت مطالعه آثار مختلف را در خود احساس نمی‌کنند و برایشان اهمیتی ندارد که به لحاظ علمی و مهارت حرفه‌ای خود را ارتقا بدهند، چرا که در جامعه می‌بینند از کسانی در عرصه تئاتر حمایت می‌شود که ارتباطی به مطالعه و حرفه‌ای بودنشان ندارد.
کلا جامعه به سمت سری‌دوزی سوق پیدا کرده، اینکه با هزینه کمتر، سود بیشتری کسب شود و متأسفانه این نگرش به هنرهای نمایشی هم رسوخ کرده است.
دبیر مجموعه کتاب «گستره خیال» در ارائه راهکارهایی برای رفع برخی مشکلات برای احساس نیاز هنرمندان تئاتر برای مطالعه گفت: بخشی از این مشکل شاید خارج از فضای هنرهای نمایشی باشد و به خود جامعه برمی‌گردد که زیادی سرگرم مسائل اقتصادی است و فراغت فکر کردن به یک پدیده علمی حتی یک کتاب معمولی را هم ندارد.
همین باعث می‌شود گفت‌وگوها و تحلیل‌ها کلی شده و وارد مسائل جزئی نشود و این یک نابسامانی فرهنگی است.
وی اظهار داشت: از هر جایی که برای مدیریت صحیح در عرصه ترویج فرهنگ کتابخوانی برای هنرهای نمایشی آغاز کنیم، برنامه‌ریزی صحیح کنیم و مهارت‌ها را آموزش دهیم، خوب است.
این کارگردان تئاتر در پاسخ به این سؤال که آخرین اجرای نمایشی که داشته، چه زمانی بوده است، گفت: من سال ۹۶ نمایش «راشامون» را در تئاتر شهر اجرا بردم، بعد از آن هم برنامه ریزی داشتم که کارهایی را به صحنه ببرم اما متأسفانه نتیجه‌ای برای رزرو سالن عایدم نشد، همین هم باعث شد که تصمیم بگیرم فعلا از این فضا دور باشم.
وی همچنین افزود: برای سالن خصوصی هم درخواستی ندادم، چرا که اولویتم نبود و باید به موضوعاتی تن می‌دادم که در شأن تئاتر نیست و برای یک بنگاه اقتصادی و همان بساز و بفروشی است که دردسرهای خاص خودش را دارد.
انتهای پیام/