تلالو دل‌های عاشق / روایتی از حماسه جاماندگان اربعین در مشهد

امروز اربعین سید و سرور شهیدان است و عاشقان اباعبدالله خود را به کربلا رسانده‌اند اما مگر می‌شود دل‌های جاماندگان از پیاده‌روی نجف تا کربلا را از مسیر دلدادگان حسینی دور ساخت.
به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، مگر می‌شود شیعه علی باشی و به فرزندش حسین(ع) عشق نورزی، مگر می‌شود در مشهد باشی و به فرزندش علی بن موسی الرضا(ع) دل نبندی، عاشقی بدون جان سپردن در راه یار معنی ندارد.
امروز اربعین سید و سرور شهیدان است و عاشقان اباعبدالله خود را به کربلا رسانده‌اند اما مگر می‌شود دل‌های جاماندگان از پیاده‌روی نجف تا کربلا را از مسیر دلدادگان حسینی دور ساخت.
وقتی تصاویر زائران در راهپیمایی اربعین را می بینم؛ خجالت می کشم .
پیرمردی که عصا به دست در مسیر است و مادری که با کمر خم شده و چشم بسته‌اش قدمی از بقیه عقب نمی‌ماند و هم پای سایر زائران در حرکت است.
بانویی که نوزاد خود را در آغوش گرفته و در مسیر حرکت می‌کند و جوانی که پدر پیر خود را بر دوش گرفته و کول می‌کند تا شاید آخرین آرزوی پدر که زیارت امام حسین(ع) است را برآورده کند.
با دیدن تصاویرحرم آقا بی‌اختیار اشک از چشمانم جاری شد.
خجالت کشیدم از خودم، از پای سالمم و از چشم سالمم!
اربعین آمد و غم فراق را برای جاماندگان دو چندان کرد و آهی که از دل بر می‌آید.
مشهد کربلایی دیگر است
هر ساله به اربعین که نزدیک می‌شویم همه خود را برای پیاده روی اربعین آماده می‌کنند و راهی کربلا می‌شوند چرا که مهمان اباعبدالله الحسین(ع) هستند اما در مشهد حال و هوای دیگری برقرار است.
مشهدی‌ها که از عاشقان و دلدادگان ائمه اطهار علیهم السلام هستند، خود را برای میزبانی از زائران حاضر می‌کنند چرا که زائران پیاده در مسیر حرکت به رسم ادب به زیارت بارگاه منور امام رضا(ع) می‌آیند تا ضمن زیارت مرقد مطهر رضوی ، آغاز راه خود را بهشت امام رضا (ع) قرار دهند.
از بهشت تا بهشت
مگر می‌شود زائر پیاده اربعین از خراسان راهی کربلا شود و به زیارت بارگاه منور رضوی مشرف نشود.
گویا این خاصیت دلدادگی است که هر کجا و در هر مسیری باشی باید به دیدار یار بیایی و از معشوق کسب اجازه کنی.
دسته‌های زائران پیاده اربعین از هر مسیری وارد مشهد می‌شوند و راه حرم در پیش می‌گیرند.
مهم نیست اهل کجا باشند و با چه زبان و لهجه‌ای صحبت کنند وارد حرم که می‌شوند از کُرد و ترک گرفته تا پاکستانی و افغانستانی دست ادب بر سینه می‌گذارند و کلام عاشقی را بر زبان جاری می‌کنند.
نقطه مشترکشان ذکر نام مبارک امام رضا(ع) است که همزمان با جاری شدن اشک بر چشمانشان بر زبان جاری می‌شود.
ورود به حرم و دیدن ضریح منور ثامن الائمه(ع) برایشان آنقدر دلنشین است که خود را رها کرده و دل به یار سپرده‌اند.
قدم‌هایشان را محکم‌تر بر می‌دارند و در رسیدن به ضریح از یکدیگر سبقت می‌گیرند.
هستند کسانی که امسال پیاده روی اربعین را به هر دلیلی از دست داده‌اند اما دل‌هایشان در این روز در کربلا به سر می‌برد و به همین خاطر امروز همزمان با اربعین، جاماندگان کوی یار در مشهد همانند سراسر کشور دل‌شان را به دل زائران پیاده کربلا گره زده و به سوی یار عزیمت کردند.
حماسه جاماندگان اربعین در مشهد
امروز اربعین است و حرم بهترین مکان برای دل‌های اندوهگین جاماندگان اربعین.
لحظه به لحظه بر انبوه جمعیت افزوده می‌شود و حرم جای سوزن انداختن نیست.
آنهایی که از پیاده روی اربعین جا مانده‌اند بهترین مکان برای آرامششان را این قطعه از بهشت دیده‌اند و به زیارت ضامن آهو شتافته‌اند تا این زیارت مرهمی باشد بر زخم دلشان.
نقطه آغاز حرکتشان میدان 15 خرداد است که در مسیر به سمت حرم سینه زنی و عزاداری می‌کنند.
بخشی از مسیر همانند مسیر منتهی به حرم امام حسین (ع) شبیه سازی و شماره گذاری شده، مراسم خودجوش و مردمی است و حتی موکب‌های بین راه مردمی و مسجد محور هستند، این را می‌شود از نام مسجدشان که بالای موکب نصب شده فهمید.
40 موکب مسجد محور و مردمی با خادمانی از جنس مردم که به عشق مولا در حال خدمت رسانی به زائران هستند.
خدمت عاشقانه با دستانی کودکانه
همراه با مردم در میان انبوه جمعیت طی مسیر می‌کنم.
موکب‌ها در تمام مسیر در حال خدمت به زائران هستند و این خدمت رسانی پیر و جوان و کوچک بزرگ نمی‌شناسد.
پیرمردی در گوشه‌ای از مسیر بر روی تکه سنگی نشسته و سبدی از میوه جلوی پایش نهاده و با آرامش و لبخندی بر لب از زائران می‌خواهد از میوه‌هایی که حاصل دسترنجش هست بردارند، بانوان در طرف دیگر مسیر چای می‌ریزند و شربت پخش می‌کنند.
دختران و پسران نوجوان بدون هیچ چشم داشتی و به دور از مد و خجالت دوران بر روی زمین نشسته و کفش زائران را واکس می‌زنند.
کودکان نیز از این قافله عاشقی جا نمانده‌اند و با دستان کوچکشان با تکه پارچه‌ای در دست مشغول تمیز کردن کفش زائران هستند.
دیدن این کودکان مرا به یاد کودک عراقی انداخت که با تفنگ آبپاش اسباب بازی خود در میانه راه مشغول آبپاشی بر روی زائران پیاده اربعین بود تا شاید ذره ای از گرمای عراق بکاهد و خنکایی باشد برای صورت زائران.
در مسیر همراه دیگر زائران حرکت می کنم و شاهد لطف و اخلاص بیکران مردم در این خیل عظیم خدمت رسانی هستم.
پاکبانان در میانه و انتهای مسیر ظروف و زباله‌های ریخته شده را جمع می‌کنند.
گروه‌های امداد و هلال احمر نیز آمده‌اند و به زائران خدمات بهداشتی و درمانی ارائه می‌کنند.
هر کس هر چه دارد در طبق اخلاص گذاشته است و برایش فقیر و غنی، مدیر و کارگر فرقی ندارد.
ساعت ۱۷ موعد قرار عاشقی و راهپیمایی اربعین حسینی در مشهد است و چیزی به پایان آن نمانده.
همه سعی می‌کنند در این زمان محدود باقی مانده نیز خود را به کاروان اربعین برسانند و خادمان با وجود گرمای هوا در خدمت با زائران از یکدیگرپیشی می‌گیرند.
هرکه دارد هوس کرببلا گریه کند
گریه کن‌ها سفر کرببلا نزدیک است
گرچه دور از حرم کرببلاییم ولی
بازهم شکر، خراسان رضا نزدیک است
به حرم نزدیک می‌شویم، گنبد و گلدسته‌های طلایی حرم امام رضا(ع) نمایان می‌شود و ناخودآگاه اشک از چشمان همه جاری می‌شود.
همچنان که گروه گروه زائران با کسب اجازه از مولا وارد حرم می‌شوند، زائران دیگری در حالی که اشک بر چشمانشان جاری است از درب‌های خروجی در حال عرض ادب و خداحفظی از ثامن الائمه هستند.
مهم نیست از کدام درب وارد یا خارج شوی نقطه مشترک زائران غربت توام با غم مکان است که دل را به پرواز در می‌آورد.
انتهای پیام/ 70085/س