مزیّت ساخت سریال اپیزودیک با نگاهی به «تازه وارد» تلویزیون/ مخاطب وقت دیدن سریالِ خطّی ندارد- اخبار رادیو و تلویزیون - اخبار فرهنگی تسنیم
تسنیم
|
فرهنگی و هنری
|
یکشنبه، 25 اردیبهشت 1401 - 10:53
مزیّت قالب سریال‌سازی اپیزودیک همین است که این فرصت را به بیننده می‌دهد تا از هر زمانی به گروه مخاطبان ثابت یا اتفاقی و گذرای این اثر بپیوندد. چرا که از دست دادن یک قسمت از مجموعه تلویزیونی به معنای گم‌کردن کلاف داستانی آن محسوب نمی‌شد.
خلاصه خبر
در حقیقت برای مخاطبانی که به دلایل مختلف از جمله نداشتن وقت، فرصت تماشای سریال‌های طولانی را ندارد، سریال‌های اپیزودیک فرصت خوبی برایشان محسوب می‌شود چراکه هر قسمت از این آثار قصه مجزایی دارند و مخاطب مجبور به دنبال کردن تمام قسمت‌های آن برای رسیدن به پیام اثر نیست.
همچنین با از دست دادن چند قسمت از این سریال کلاف داستانی را گم نمی‌کند.
این سریال‌ها حتی زمان زیادی هم از تماشاگر خود طلب نمی‌کنند؛ بنابراین تماشای آن برای افرادی که حوصله تماشا کردن سریالی را که هر قسمت آن نزدیک به چهل و پنج تا یک ساعت است، ندارند، مناسب به نظر می‌رسد.
چرا کلید اسرار روی آنتن نرفت؟
اما با مروری کوتاه بر تاریخچه سریال‌های اپیزودیک در ایران می‌توان دریافت که ساخت این‌گونه آثار از زمانی در تلویزیون رونق پیدا کرد که مخاطب پای سریال «کلید اسرار» نشست که نزدیک به 18 سال پیش از شبکه سه سیما روی آنتن رفت.
سریالی که در دو سری پخش از آنتن رسانه‌ملی (شبکه سه)- سال‌های 1386 و 1387- توانست در هر قسمت قصه‌هایی عبرت‌آموز و پندآموز با محوریت اخلاقی مطرح کند.
فارغ از محتوای جذاب و دلچسب، مخاطب سریال‌های اپیزودیک پیگیر سریال هم نباشند می‌توانند حداقل از یک اپیزود و چند قسمت این سریال بهره ببرند.
چرا که از دست دادن یک قسمت از مجموعه تلویزیونی به معنای گم‌کردن کلاف داستانی آن محسوب نمی‌شد.
این اتفاق در «کلید اسرار» هم افتاد و البته آغاز یک ماجرا و ایده‌پردازی ساخت قصه‌های مجزا در دل یک مجموعه بود.
کار پلیسی و جنایی مثل «کلانتر» ساخته نشد چون کاربلدهای این ژانر همچون محسن شاه‌محمدی، مهدی فخیم‌زاده و مسعود آب‌پرور چند صباحی است که به گونه‌ای کنار رفتند.
او بعد از گذراندن دوره‌های آموزش فیلمنامه‌نویسی و همکاری‌اش با گروه فیلمسازی عصرتصویر به عنوان کارگردان و مدیر هنری، تاکنون فیلم‌های کوتاهی از جمله «سی سال و یک دقیقه»، «دم عید»، «هر سال اربعین»، «مرگ در ماه اردیبهشت»، مجموعه پنج قسمتی فیلم کوتاه با موضوع کرونا و «دلتنگی» را تولید کرده است.
در پشتِ کارهای اپیزودی که روی آنتن تلویزیون رفته، تفکر، اندیشه و خلاقیت کارگردان‌های بزرگی همچون محسن شاه‌محمدی، عزیزالله حمیدنژاد و مسعود آب‌پرور بوده که نشان می‌دهد سریال‌های اپیزودیک الگوهای موفقی در سریال‌سازی بوده‌اند و هستند.
*** مخاطب وقتِ دیدن سریال خطّی ندارد!
در محور این داستان هم قصه‌های کوچک و داستان‌های مستقل در چند قسمت، سریال را جلو می‌برد.
این نوع ساخت سریال به کشش و جذابیت داستانی و از طرفی دلچسبی برای مخاطب ایجاد می‌کرد.
مخاطب حتماً نیاز نبود هر شب مخاطب «بدون شرح» باشد یا سریال‌های دیگر اپیزودیک را از ابتدا تا انتها ببیند می‌توانست مخاطب چند قسمت باشد و لذت ببرد.
همچنین با از دست دادن چند قسمت از این سریال کلاف داستانی را گم نمی‌کند.
این سریال‌ها حتی زمان زیادی هم از تماشاگر خود طلب نمی‌کنند؛ بنابراین تماشای آن برای افرادی که حوصله تماشا کردن سریالی را که هر قسمت آن نزدیک به چهل و پنج تا یک ساعت است، ندارند، مناسب به نظر می‌رسد.
چرا کلید اسرار روی آنتن نرفت؟
اما با مروری کوتاه بر تاریخچه سریال‌های اپیزودیک در ایران می‌توان دریافت که ساخت این‌گونه آثار از زمانی در تلویزیون رونق پیدا کرد که مخاطب پای سریال «کلید اسرار» نشست که نزدیک به 18 سال پیش از شبکه سه سیما روی آنتن رفت.
سریالی که در دو سری پخش از آنتن رسانه‌ملی (شبکه سه)- سال‌های 1386 و 1387- توانست در هر قسمت قصه‌هایی عبرت‌آموز و پندآموز با محوریت اخلاقی مطرح کند.
فارغ از محتوای جذاب و دلچسب، مخاطب سریال‌های اپیزودیک پیگیر سریال هم نباشند می‌توانند حداقل از یک اپیزود و چند قسمت این سریال بهره ببرند.
چرا که از دست دادن یک قسمت از مجموعه تلویزیونی به معنای گم‌کردن کلاف داستانی آن محسوب نمی‌شد.
این اتفاق در «کلید اسرار» هم افتاد و البته آغاز یک ماجرا و ایده‌پردازی ساخت قصه‌های مجزا در دل یک مجموعه بود.
کار پلیسی و جنایی مثل «کلانتر» ساخته نشد چون کاربلدهای این ژانر همچون محسن شاه‌محمدی، مهدی فخیم‌زاده و مسعود آب‌پرور چند صباحی است که به گونه‌ای کنار رفتند.
او بعد از گذراندن دوره‌های آموزش فیلمنامه‌نویسی و همکاری‌اش با گروه فیلمسازی عصرتصویر به عنوان کارگردان و مدیر هنری، تاکنون فیلم‌های کوتاهی از جمله «سی سال و یک دقیقه»، «دم عید»، «هر سال اربعین»، «مرگ در ماه اردیبهشت»، مجموعه پنج قسمتی فیلم کوتاه با موضوع کرونا و «دلتنگی» را تولید کرده است.
در پشتِ کارهای اپیزودی که روی آنتن تلویزیون رفته، تفکر، اندیشه و خلاقیت کارگردان‌های بزرگی همچون محسن شاه‌محمدی، عزیزالله حمیدنژاد و مسعود آب‌پرور بوده که نشان می‌دهد سریال‌های اپیزودیک الگوهای موفقی در سریال‌سازی بوده‌اند و هستند.
*** مخاطب وقتِ دیدن سریال خطّی ندارد!
در محور این داستان هم قصه‌های کوچک و داستان‌های مستقل در چند قسمت، سریال را جلو می‌برد.
این نوع ساخت سریال به کشش و جذابیت داستانی و از طرفی دلچسبی برای مخاطب ایجاد می‌کرد.
مخاطب حتماً نیاز نبود هر شب مخاطب «بدون شرح» باشد یا سریال‌های دیگر اپیزودیک را از ابتدا تا انتها ببیند می‌توانست مخاطب چند قسمت باشد و لذت ببرد.