آرایش جنگی برای خرمشهرهای پیش‌رو
برای مقابله با هر تهدیدی، شناخت هدف اصلی تهاجمات و به تبع آن به کار بردن روش های صحیح مقابله با آن، شرط اساسی پیروزی است.
به گزارش خبرگزاری فارس،کشور ایران به علت موقعیت جغرافیایی خود، از دیرباز مرکز مبادلات تجاری بین شرق و غرب بوده و تجار اروپایی و آسیایی، کالاهای مورد نیاز بازار خویش را از این راه تامین می‌کردند.
از آغاز سده نوزده میلادی، ایران در معرض تاثیرات سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشورهای استعمارگر قرار گرفت و این مسئله باعث به وجود آمدن دگرگونی‌های چشمگیری در ساختار سیاسی و اجتماعی و اقتصادی ایران شد.
ایران در دوره قاجار خود را در میان دو ابر قدرت جهان یعنی روسیه و انگلیس در خطر دید که هدفشان گسترش امپراطوری خود بود.
دوران قاجار، روزگار رقابت و تهدید این دولت‌ها به تمامیت ارضی ایران سپری شد تا جایی که در عصر امتیازات (سلطنت ۵۰ ساله ناصرالدین شاه) بیش از ۸۰ قرارداد (امتیاز) با دول استعمارگر منعقد گردید و بدین سان وضعیت ایران به یک کشور نیمه استعماری تبدیل گشت.(۱)
پس از روی کار آمدن پهلوی اندک مقاومتی که در برابر استعمار و استعمارگری بود نیز خاموش گردید و حتی شاه ایران، بالاترین مقام قانونی آن روزها توسط این دولت‌ها عزل و نصب می‌شد.
با طلیعه انقلاب اسلامی و شکوفایی حرکت استقلال خواهانه ملّت ایران روزگار جدیدی در تاریخ این سرزمین نگارش یافت.
استعمارگران که از هر گونه حرکت حقیقت‌جویانه ملّت در هراس بودند به مبارزه با این حرکت پرداختند.
دشمن در طول این سال‌ها بارها و بارها سعی در ضربه زدن به این انقلاب داشته است امّا امروزه و با گذشت ۴۰ سال از انقلاب آرایش تمام جنگی خویش را آشکار ساخته و جنگی با زمینه‌های اقتصادی، سیاسی و نفوذ اطلاعاتی با ابزار فضای مجازی را آغاز کرده است.
اساساً برای مقابله با هر تهدیدی، شناخت هدف اصلی تهاجمات و به تبع آن به کار بردن روش های صحیح مقابله با آن، شرط اساسی پیروزی است.(۲) هدف اصلی دشمن در تهاجم‌های اخیر، از بین بردن هویّت و منافع ملّی و بین المللی ایران است.
تحریم‌های اقتصادی و فشار بر همسایگان و متحدین استراتژیک ایران، شکستن دیپلماسی عزتمندانه و … نمونه‌هایی از تلاش دشمن برای تحقیر هویّت ایرانی و سپس نابودی آن است.(۳) دشمن با به راه انداختن جَو رسانه‌ای و عملیات روانی سعی در القای حرکت نظامی علیه ایران دارد، ولی این هدف در اولویت اصلی آن نیست، زیرا برای تهاجم نظامی، شکستن صف اتّحاد ملّت و نظام سیاسی مهمترین رکن به شمار می رود.
دشمن در تلاش است با نفوذ در دستگاه‌های تصمیم‌گیر و تصمیم‌ساز و القائات مجازی به ملّت، دستگاه محاسباتی کشور را دچار اختلال کند و سپس با کوچکترین تهدید، شیرازه روانی جامعه را از هم بپاشد که در این صورت چه با دخالت نظامی و چه بدون دخالت نظامی صف مقابله ملّی شکسته می شود و هویّت ایرانی در خطر شدیدترین تهدیدها قرار می‌گیرد.
پس زمانی که دشمن آرایش جنگی گرفته است نیاز است همه ملّت و مسئولین این آرایش را درک کنند و بدانند که دشمن بر روی بزرگ بینی (یعنی بزرگ نشان دادن خود) و تضعیف نیروهای داخلی حساب ویژه ای باز کرده است(۴) برای مقابله با نبردی که بر اقتصاد و روان متمرکز است و هدفش بی ثباتی سازی سیاسی- امنیتی از طریق تولید نارضایتی است، چند شرط اساسی لازم است.
نخست پذیرش این تهاجم و گرفتن آرایش جنگی توسط مسئولین و مردم، دوم شناخت میدان، روش و ابزار این تهاجم.(۵)
گرفتن آرایش جنگی توسط مسئولین به معنای برداشته شدن تکلیف از گردن مردم نیست، بلکه به این معناست که هر کسی در زمینه های مختلف با در نظر گرفتن مصالح کشور معطل کسی نماند و هر کاری برایش موثر است انجام دهد.(۶) در واقع یعنی باید تصمیم گرفت، فکر کرد، راه یافت، حرکت کرد و در مرحله آخر اقدام کرد.(۷)
جنگ امروز ما اگرچه نظامی نیست ولی در میدانی قرار دارد که به مراتب از میدان جنگ نظامی سخت تر است و برای فتح این میدان باید چون شهدا خرمشهرها را آزاد کرد؛ خرمشهرها در پیش است.
منبع: پایگاه تحلیلی مصداق
انتهای پیام/