خبیر‌نیوز | خلاصه خبر

چهارشنبه، 31 اردیبهشت 1404
سامانه هوشمند خبیر‌نیوز با استفاده از آخرین فناوری‌های هوش مصنوعی، اخبار را برای شما خلاصه می‌نماید. وقت شما برای ما گران‌بهاست.

نیرو گرفته از موتور جستجوی دانش‌بنیان شریف (اولین موتور جستجوی مفهومی ایران):

درگذشت هنرمند مکتب آواز اصفهان

ایسنا | استان‌ها | یکشنبه، 01 اسفند 1400 - 09:31
ناصر یزدخواستی از هنرمندان مکتب آوازی اصفهان و از شاگردان جلال‌الدین تاج اصفهانی شب گذشته در سن ۸۸ سالگی درگذشت.
تاج،استاد،موسيقي،اصفهان،آوازي،آواز،اصفهاني،سبك،شاگردان،ناصر، ...

ایسنا/اصفهان ناصر یزدخواستی از هنرمندان مکتب آوازی اصفهان و از شاگردان جلال‌الدین تاج اصفهانی شب گذشته در سن ۸۸ سالگی درگذشت.
مهرشاد متین‌فر، پژوهشگر موسیقی درباره زیست هنری او در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: ناصر یزدخواستی در محله احمدآباد اصفهان و در محیطی هنری و خانواده‌ای اهل موسیقی متولد شد.
پدرش آواز می خواند و عموی او سنتور می‌زد.
در همسایگی شان شخصی به نام اکبر سراج می‌زیست که تار می‌زده و آواز می‌خواند.
سراج در واقع نخستین معلم موسیقی یزدخواستی بود.
پس از آن یزدخواستی به کلاس‌های استاد جلال تاج اصفهانی راه پیدا کرد و حدود هشت سال ردیف‌های آوازی را نزد او فراگرفت.
پس از درگذشت تاج و در سالهای پس از انقلاب استاد حاتم عسکری فراهانی از دیگر اساتید او در تهران بود که بنا به گفته خود یزدخواستی حدود صد گوشه از صدوچهارده گوشه ای که در دستگاه نوا (به روایت عسکری) بود را فرا گرفت.
متین‌فر با بیان این که یکی از ویژگی‌های شاخص استاد جلال الدین تاج اصفهانی در آموزش آواز ایرانی این بود که هیچکدام از شاگردانش به شیوه او نمی‌خواندند گفت: از سنت‌های پسندیده تاج این بود که شاگردان او خیلی دنباله‌رو سبک ایشان نبودند و اغلب نزد او ردیف را فرامی گرفتند.
از جمله شاگردان تاج که سبک آوازی‌اش کمتر ارتباطی با تاج اصفهانی داشت خود مرحوم ناصریزدخواستی‌ بود.
سبک او در واقع ترکیبی از حال و هوای خوانندگان اصفهان و بیش از همه متأثر از فضای خوانندگان رادیو و برنامه گلها به خصوص سبک و سیاق استاد اکبر گلپایگانی و برخی خواننده های آن دوره بود.
مدیر سابق خانه موسیقی اصفهان با اشاره به این ویژگی خاص خوانندگان مکتب اصفهان که به خاطر اولویت شعر همچون تاج به یک نوع روش آوازی می رسیدند ادامه داد: استاد یزدخواستی اینطور نبود و شاخصه آوازی او ادای تحریرها و جمله‌های آوازی بود که از این منظر با سبک کسانی چون استاد تاج اصفهانی و استاد شاهزیدی متمایز میشد.
در واقع فضای آواز خواندن او فضایی بود که شنونده را به حال‌ وهوای آواز گلپایگانی نزدیک می کرد؛ صدای بسیار گرم و محفلی و آوازی پرشور و با احساس که به خوبی و به زیبایی فضاهای موسیقی و شعری را ادا می‌کرد.
او همچنین در زمینه تدریس نیز فعال و طی سالها همواره مشغول آموزش آواز و تربیت شاگرد بود.
وی با توجه به این که ناصر یزدخواستی در دهه‌های اخیر مهجور مانده و در انزوا به سر می‌برد افزود: بنا به گفته خودش از جانب دیگر اساتید، اهالی موسیقی و هم دوره‌ای‌ها مورد بی مهری قرار گرفته بود و از این بابت بسیار رنجور و دل شکسته بود.
به همین خاطر بسیار خرسندم در دوره ای که در خانه موسیقی اصفهان بودم در نخستین برنامه تجلیل و تقدیر از هنرمندان پیشکسوت موسیقی اصفهان، به خاطر مسئله کرونا با چند تن از منزل استاد یزدخواستی رفته و ضمن انجام مصاحبه ای تصویری از مقام هنری ایشان تجلیل کرده و لوح یادبودی را به این هنرمند منزوی و با اخلاق تقدیم کردیم.
انتهای پیام