وحدت حوزه و دانشگاه به معنای تعالی جامعه است

ایسنا/اصفهان یک استاد معارف اسلامی دانشگاه اصفهان گفت: منظور از وحدت این نیست که روشِ تدریس و آموزه‌های حوزه و دانشگاه یکی شود بلکه اهداف دانشگاه و حوزه باید در جهت تعالی بخشیدن به جامعه و در جهت ترویج اهداف اصلی انقلاب قرار گیرد.
حجت‌الاسلام مجتبی سپاهی در گفت‌وگو با ایسنا درباره روز ۲۷ آذر که با نام روز وحدت حوزه و دانشگاه نام‌گذاری شده است، اظهار کرد: وقتی انقلاب اسلامی رخ داد در یک سطح وسیع اجتماعی اتفاق افتاد که آرمان‌های زیادی را دنبال می‌کرد.
این انقلاب به رهبری یک فقیه حوزوی به پیروزی رسید و مردم ایران با توجه به شناختی که از رهبر خود داشتند از او تبعیت کردند.
وی افزود: بسیاری از مکاتب در دنیا مانند سرمایه‌داری و کمونیست دقیقاً در مقابل دین قرار گرفته بودند و تبلیغ می‌کردند که دین به پایان رسیده است و نمی‌توان از آن در اداره جامعه بهره جست.
از طرفی هم اکثریت مردم ایران به ندای یک رهبر مذهبی و سنی جواب مثبت دادند و در برابر یک رژیم نسبتاً در حال مدرن شدن در منطقه ایستادند.
این عضو هیئت علمی دانشگاه اصفهان تصریح کرد: اینکه گفته می‌شود خاستگاه حوزه با خاستگاه دانشگاه در تعارض است در وهله اول باید به این سؤال پاسخ دهیم که منظور از وحدت این دو نهاد علمی چیست؟
منظور از وحدت حوزه و دانشگاه شاید این بود که این دو نهاد که سال‌ها قبل از انقلاب هیچ ارتباطی با یکدیگر نداشتند بیشتر با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
با وجودی که این دو نهاد ساز و کار متفاوتی دارند برون داد این دو نیز متفاوت است.
سپاهی گفت: حوزه در جهت ترویج دین و دانشگاه در ترویج و تبیین علم و تربیت نیروهای کارآمد تلاش می‌کند که از این جهت این دو نهاد متفاوت هستند، اما آیا متعارض هم هستند؟
حوزه روند و آموزش علمی خود را در ترویج مسائل دین و برای ارتقای جامعه قرار می‌دهد.
از طرفی هم دانشگاه تمام علوم را برای تعالی جامعه به خدمت می‌گیرد، بنابراین وحدت حوزه و دانشگاه می‌تواند وحدت در اهداف باشد، اهداف کلانی که هر دو نهاد، جامعه را به تعالی برسانند، منتها حوزه از نظر معنوی و دانشگاه از نظر تکنیکی این کار را انجام دهند.
وی افزود: در نتیجه حوزه و دانشگاه می‌توانند وحدت بخش باشند، پس نباید در این باره اشتباه کنیم.
معنی وحدت حوزه و دانشگاه به این معنی نیست که طلاب و روحانیان دانشگاهی شوند و دانشگاهیان جزو طلبه‌ها قرار بگیرند.
متأسفانه برخی به اشتباه در حوزه، روش دانشگاهی و ترم و واحد در نظر گرفتند و صورت ظاهری دانشگاه را به حوزه بردند که در نتیجه محتوای حوزه را از این نهاد گرفتند.
این استاد معارف اسلامی دانشگاه اصفهان، گفت: افرادی که طلبه شدند و روش سنتی حوزه را به کار نگرفتند در مجموع زیاد توانمند نیستند.
اساساً در دانشگاه چون اصل و بنای آن یادگیری بر اساس تاکتیک است آن‌ها می‌توانند با واحدهای مختلفی که می‌گذرانند به یک مهندس یا تکنسین تبدیل بشوند، اما این روش در علوم حوزوی و سنتی جواب نمی‌دهد.
بنابراین منظور از وحدت این نبود که روش تدریس و آموزه‌های حوزه و دانشگاه یکی شود.
سپاهی ادامه داد: معتقدم وحدت حوزه و دانشگاه که امام راحل و برخی مسئولان در اوایل انقلاب مطرح کردند به این معنا بود که اهداف دانشگاه و حوزه در جهت تعالی بخشیدن به جامعه و در جهت ترویج اهداف اصلی انقلاب که استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی است، باشد و با این وحدت بتوانیم در برابر خطراتی که از جانب دشمن وجود دارد مقابله کنیم.
وی افزود: به هر حال دانشگاه یک ارتباط طبیعی و تنگاتنگی با دنیای مدرن دارد چراکه منشأ علومی که در دانشگاه تدریس می‌شود از دوره مدرن است.
بنابراین باید قبول کنیم که بسیاری از علوم فنی از دوره مدرن گسترش می‌یابد، بر عکس خاستگاه علوم اسلامی که مربوط به تفکر شیعی می‌شود از حوزه علمیه قم نشات می‌گیرد و این خاستگاه باید داشته‌های خود را به سبک‌های مختلف گسترش دهد.
این استاد معارف اسلامی دانشگاه اصفهان، خاطرنشان کرد: در مجموع هدف این است که علم و دین در کنار هم در خدمت تعالی جامعه و ارتقای تمام بخش‌های مادی و معنوی جامعه باشند.
وحدت به این معنا است که این دو نهاد عملکرد یکدیگر را خنثی نکنند چرا که دشمن مشترکی دارند و باید تمام همت خود را برای مقابله با آن دشمن مشترک به کار گیرند.
سپاهی گفت: رویکرد اصلی هر دو نهاد حوزه و دانشگاه باید به سمت تعالی جامعه و انقلاب اسلامی باشد.
آن چیزی که بنده از منویات امام راحل و مقام معظم رهبری برداشت می‌کنم این است که حوزه و دانشگاه در کنار هم دو کار با ماهیت مستقل انجام دهند چراکه جامعه هم به دین و هم به علم نیاز دارد.
وی افزود: به نظر می‌رسد در ۴۰ سال گذشته موفقیت‌های نسبی درباره وحدت حوزه و دانشگاه حاصل شده است.
عبارت وحدت حوزه و دانشگاه یک معنای سلبی هم دارد و این برداشت هم ممکن است بشود که گویا تفرقه‌ای بین این دو نهاد وجود دارد.
معتقدم بعد از ۴۳ سال که از پیروزی انقلاب اسلامی می‌گذرد باید ببینیم که چقدر می‌توانیم همکاری کنیم.
معتقدم به کار بردن کلمه وحدت که شاید القا کند گویا تفرقه وجود دارد زیاد درست نیست و درست‌تر این است که بگوییم همکاری حوزه و دانشگاه.
این استاد معارف اسلامی دانشگاه اصفهان، گفت: حوزه و دانشگاه موفقیت‌های خوبی در جهت ارتقای کلان جامعه داشته‌اند که امیدواریم در آینده هم بتوانند به این تلاش‌ها ادامه دهند.
معتقدم باید مرزها مشخص شود و حوزه نباید این اندیشه را داشته باشد که دانشگاه را تصرف کند چراکه دانشگاه باید محیطی آزاد باشد و حتی حرف‌های مخالف به طوری که نقد سازنده باشد در آن زده شود و آزادی اندیشه در آن وجود داشته باشد.
انتهای پیام