خداحافظی اشکبار آگوئرو از دنیای فوتبال+ عکس

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، سرخیو آگوئرو ستاره ۳۳ ساله تیم فوتبال بارسلونا پس از مدت‌ها گمانه زنی بالاخره عصر امروز در یک کنفرانس مطبوعاتی به همراه لاپورتا مدیرعامل بارسلونا حاضر شد و رسما و با چشمانی اشکبار از دنییا فوتبال خداحافظی کرد.
آگوئرو در این نشست صحبت‌های جالبی را مطرح کرد که در ادامه آن را می‌خوانید.
این کنفرانس خبری برای اعلام خبر خداحافظی ام از دنیای فوتبال است.
تصمیم گرفتم فوتبال حرفه‌ای را کنار بگذارم.
لحظات بسیار سختی را سپری می‌کنم برای من مهمتر از هر چیزی سلامتی است و فوتبال زندگی ام را به خطر می‌انداخت.
او ادامه داد: خودم را در اختیار پزشکان قرار داده بودم و به من گفتند که بهتر است فوتبال را کنار بگذارم.
این تصمیم را در ۱۰ روز اخیر گرفتم.
هر کاری کردم که به فوتبال برگردم و روزنه‌های امیدی هم داشتم، ولی نشد.
از دوران فوتبالم احساس غرور می‌کنم و روز‌های بسیار شادی داشتم.
از ۵ سالگی رویای فوتبال داشتم و هدفم این بود در لیگ آرژانتین بازی کنم.
آن مقطع تصور نمی‌کردم روزی به فوتبال اروپا بیایم و بدرخشم.
ممنون از ایندیپندینته که شرایطی فراهم کرد بتوانم در فوتبال پیشرفت کنم و راهی فوتبال اروپا شوم.
او افزود: از اتلتیکو که وقتی ۱۸ ساله بودم روی من حساب کردند و از سیتی و هوادارانش که می‌دانند چه حسی به آن‌ها دارم.
بهترین روزهایم در سیتی بود و رفتار بسیار خوبی با من داشتند.
همچنین ممنونم از بارسلونا و رئیس باشگاه خوان لاپورتا که تابستان اقدام به جذب من کرد.
به باشگاه بزرگی آمده بودم و اینجا هم با من بسیار خوب رفتار شد.
از تیم ملی آرژانتین که بیش از همه عاشقش هستم نیز ممنونم.
فکر می‌کنم در دوران فوتبالم هر کاری که نیاز بود برای کمک به تیم هایم انجام دادم تا موفق شوند.
با سری بالا و خوشحال از فوتبال می‌روم.
الان نمی‌دانم چه چیزی در انتظارم است و زندگی ام چگونه خواهد شد، ولی خانواده و دوستانی دارم که مرا دوست دارند و برایم بهترین‌ها را می‌خواهند.
باید از روزنامه نگاران و خبرنگاران نیز تشکر کنم.
هرگز با آن‌ها دچار مشکل نشدم.
از هواداران باشگاه‌هایی که برای شان بازی کردم، تشکر می‌کنم کمه همیشه حامی و مشوق من بودند.
در بارسلونا به زندگی ادامه خواهم داد و اینجا مردمی فوق العاده دوست داشتنی برخورده کرده ام که در کوچه و خیابان همیشه به من لطف دارند.
دوست داشتم به بارسلونا کمک کنم، ولی نشد.
حالا برای بارسا و هم تیمی هایم بهترین‌ها را آرزو می‌کنم.
دوران حضورم در بارسا کوتاه بود، ولی راضی و خوشحالم.
برای من تا ۳۳ سالگی فوتبال بازی کردن مقدور شد و خوشحالم که زودتر مجبور به بازنشستگی نشد.
از دوران فوتبالم احساس غرور می‌کنم و هرچند دوست داشتم موفقیت‌های بیشتری را جشن بگیرم، ولی به موفقیت‌های گذشته ام افتخار می‌کنم.
برای تیم هایم همه توانم را گذاشتم و وجدانم راحت است.»