هیچ‌کس کمک‌های برادران عراقی را رد نکرد

مجله فارس پلاس؛ مریم شریفی: شده‌اند نماد غیرت و امید و جانفشانی برای حفظ خانه و کاشانه.
سیل هر چه در چنته داشته، رو کرده اما حریف همت بلندشان نشده.
لشکر آب‌های خروشان و خشمگین هرچه سدّ از آهن و بتن پیش رویش دید، از سر راه برداشت اما در مقابل سدّی که جوانان غیور در «ملاشیه»، «حمیدیه» و «عین دو» و...
با دستان خالی اما با عشق سر راهش ساختند، حیران ماند.
راست می‌گویند که در خوزستان هنوز جنگ است.
حالا این بار، جوانان دو سه نسل بعد از حماسه‌آفرینان سال‌های دفاع مقدس به مصاف سیل رفته و یک بار دیگر ثابت کرده‌اند که هیچ مهاجمی نمی‌تواند فکر گذر از سدّ محکم مردمی در این دیار همیشه سربلند را به مخیّله‌اش راه دهد.
حالا سه هفته است اهالی صبور و خستگی‌ناپذیر شهرها و روستاهای خوزستان همچنان درمقابل سیلی که دست‌بردار نیست، مقاومت می‌کنند و پشتشان گرم است به حمایت مردم و نیروهای امدادرسان و چشم‌انتظارند که وعده‌های مسئولان درباره جبران خسارت‌های ناشی از سیل به‌سرعت محقق شود.
حجت‌الاسلام «عبدالزهرا فیاضی»، یکی از حلقه‌های وصل مردم و مسئولان در خوزستان که از همان روزهای اول پیگیر نیازها و درخواست‌های ساکنان مناطق سیل‌زده بوده، برایمان از متن و حاشیه این سیل می‌گوید.
همه ایران برای خوزستان
نمی‌شود از سیل خوزستان بگوییم و از سیل مهربانی که از همه‌جا به سمت قلب تپنده جنوبی ایران روانه شده، یاد نکنیم.
مردم چهار گوشه کشور انگار فرصتی پیدا کرده‌باشند برای ادای دین به مدافعان حماسه‌ساز هشت سال دفاع مقدس، خود یا کمک‌هایشان را به خوزستان رسانده‌اند.
حاج آقا فیاضی قبل از هر چیز، از شهد شیرین این همدلی‌ها برایمان می‌گوید: «در قضیه سیل اخیر، با یک انسجام ملی روبه‌رو شدیم که قابل وصف نیست.
هرکس هرچه داشت، در طبق اخلاص گذاشت و به سهم خود به یاری مردم سیل‌زده خوزستان آمد؛ از فردی که دلش برای غم دختربچه‌های سیل‌زده می‌تپید و فقط توانسته‌بود یک عروسک برای یکی از آن‌ها تهیه کند تا نوجوان کردستانی که به‌تنهایی خودش را به خوزستان رسانده‌بود و می‌گفت تا دیروزش در کنار جهادگران مشغول پاکسازی خانه‌های سیل‌زده لرستان بوده.»
این سیل، تقسیم‌بندی‌های ظاهری که معمولاً براساس آن درباره همدیگر قضاوت می‌کنیم را هم برهم‌زده: «گروهی با ۸-۷ دستگاه خودروی شاسی‌بلند و ظاهر و تیپ آنچنانی از اصفهان به یکی از مناطق سیل‌زده خوزستان آمده‌بودند که اگر آن‌ها را در جایی دیگر می‌دیدیم، فکرش را هم نمی‌کردیم اهل مشارکت در اینطور فعالیت‌ها باشند.
اما آن‌ها کلی اقلام کمکی؛ از فرش گرفته تا مواد خوراکی و اقلام بهداشتی برای خانواده‌های سیل‌زده آورده‌بودند.
خودشان هم تمام آن اقلام را تخلیه کردند و رفتند.»
حاضران در صحنه سیل‌های بهاری شاهدند که دغدغه کمک به هموطنان، حتی جایگاه و موقعیت شغلی و اجتماعی افراد را هم به چالش می‌کشد.
حاج آقا در این باره می‌گوید: «به‌دلیل برخی اتفاقات ناخوشایند، متاسفانه بخشی از جامعه نگاه خوبی نسبت به پزشکان ندارند و معتقدند برخی پزشکان سرشان در لاک خودشان است و نسبت به امور جامعه توجهی ندارند.
اما در همین مدت،‌ افرادی با صمیمیت پیش ما آمدند و ضمن اهدای کمک‌های نقدی بزرگ،‌ گفتند: من پزشک هستم و این تخصص را دارم.
شما بگویید کجا بروم برای درمان سیل‌زدگان؟»
نگران آن طرف سیل‌بندها هستیم
از کار بزرگ جوانان غیرتمند در ایجاد سیل‌بندها که یاد می‌کنیم، حاج آقا فیاضی ضمن تمجید از حماسه‌ای که یک بار دیگر نام خوزستان را پرآوازه کرده، لازم می‌داند برای آمادگی در روزهای آینده برای بازسازی خانه‌ها، تصویری از پشت صحنه ماجرا پیش چشممان قرار دهد: «با وجود تمام تلاش‌های اهالی غیور مناطق سیل‌زده، مشکل و تهدید همچنان باقی است.
با بالا آمدن آب کارون و اروند، تهدید سیلابی شدن مناطق، تقویت شده و همچنان باید به فکر مهار سیل بود.
از آن طرف، نگران وضعیت خانه‌های آب‌گرفته‌ایم که مشکلشان با تخلیه گل‌ولای رفع نمی‌شود.
بسیاری از این خانه‌ها تَرَک‌های بزرگ برداشته و بعضی دیگر،‌ نشست کرده است.
این خانه‌ها دیگر قابل سکونت نیست و ورود به آن خطرناک است.»
حالا چادرهایی که کنار هم ردیف شده، سقف‌های موقتیِ خانوارهای سیل‌زده است: «کمپ‌های متعددی در شهرهای مختلف برای اسکان سیل‌زدگان ایجاد شده که بیشتر در پادگان‌ها، مدارس و مراکز آموزشی مستقر است.
در روزهای اول در بعضی کمپ‌ها،‌ تصمیم اشتباهی گرفته‌شده‌بود و خانم‌ها و بچه‌ها را یک طرف و آقایان را در طرفی دیگر اسکان داده‌بودند.
ما به این رفتار ناخوشایند اعتراض کردیم و خوشبختانه با کنار هم قرار گرفتن اعضای خانواده‌ها،‌ جبران مافات شد و خانواده‌ها به آرامش رسیدند.
تاکید ما این بود که هرکجا مردم در صحنه هستند، خودشان مراقب‌اند و شرایط را مدیریت می‌کنند.»
در مقابل بیماری‌ها هم سد بسازیم
حاج آقا با تاکید بر لزوم رسیدگی به وضعیت محل‌های اسکان موقت اهالی مناطق سیل‌زده،‌ ادامه می‌دهد: «در هوای خوزستان که هرچه می‌گذرد به‌سوی گرما می‌رود، از مدتی بعد دیگر در این چادرها نمی‌توان زندگی کرد و باید تدبیر دیگری برای اسکان سیل‌زدگان اندیشید.
اما تا آن زمان، اقدامات ضروری مانند ایجاد سرویس بهداشتی و حمام،‌ باید در دستور کار قرار بگیرد.
اینجا افرادی هستند که 2 هفته است استحمام نکرده‌اند!
در فضای کمپ‌ها، نگرانی درباره شیوع شپش و در مواردی، شیوع گال وجود دارد که همگی ناشی از ضعف بهداشت و پاکیزگی است.
علاوه‌براین،‌ تهدید مرداب‌هایی را داریم که بعد از فرونشست آب به‌وجود خواهد آمد.
این مناطق باید در اسرع وقت از سوی نهادهای مرتبط با امر بهداشت، ضدعفونی شود تا منشأ شیوع بیماری‌ها نباشد.»
اگر قایق‌های سبک نیاید،‌ امدادرسانی فلج می‌شود
«با تمام کاستی‌های موجود، اما وضعیت ساکنان کمپ‌ها نسبت به آن‌هایی که در بیابان‌ها، تپه‌ها و ماسه‌زارها هستند، به مراتب بهتر است.
ما افرادی داریم که به‌دلیل مراقبت از احشامشان، ناچار بوده‌اند در تپه‌ها بمانند.
حالا رسیدگی به آن‌ها سخت‌تر و کمرنگ‌تر است چون کمک‌رسانی‌ها در فضای شهرها متمرکز شده است.
این مشکل،‌ درباره اهالی روستاهای محاصره‌شده در آب هم وجود دارد.»
حاج آقا فیاضی با قدردانی از همکاری نیروی دریایی سپاه که قایق‌هایشان را به میدان آورده‌اند، از یک نگرانی بالقوه پرده برمی‌دارد: «تنها راه دسترسی به روستاهای محصور در آب و رساندن غذا و اقلام کمکی به اهالی این روستاها،‌ استفاده از قایق‌های موتوری است.
اما بعد از این که ارتفاع آب پایین برود، نگرانی جدیدی به وجود خواهد آمد؛ در چنین شرایطی، قدرت مانور قایق‌های موتوری کاهش پیدا می‌کند و نیاز به قایق‌های سبک خواهیم داشت که در این حجم کمِ آب بتوانند حرکت کنند.
تأمین نشدن چنین قایق‌هایی، همین حد از جریان کمک‌رسانی به این مناطق را هم تضعیف می‌کند.»
عرب و عجم نداریم؛ خوزستان در مقابل تهدیدها یک تن واحد است
از جلوه‌های باشکوه سیل خوزستان، انسجام و اتحاد اقوام مختلف عرب‌زبان و فارس بوده.
روایت حاج آقا از این حماسه باشکوه اما جالب‌تر است: «امدادرسانی به هم‌نوع،‌ عرب و عجم نمی‌شناسد چون فراتر از این مسائل، یک بحث انسانی است.
انسان باید به فکر حفظ جان همه موجودات زنده باشد؛ از درختان و پرنده‌ها گرفته تا انسان‌ها.
مگر می‌شود ما- فارغ از اینکه مسلمان هستیم یا غیر مسلمان، شیعه هستیم یا اهل سنت،‌ و عرب زبان هستیم یا فارس-،‌ از خوشحالی دیگران، خوشحال و از ناراحتی‌شان، ناراحت نشویم؟»
حاج آقا که خودش از خوزستانی‌های غیور عرب‌زبان است، گریزی می‌زند به یکی از جلسات اخیر در حاشیه امدادرسانی به مناطق سیل‌زده و ادامه می‌دهد: «در یکی از جلسات ستاد مردمی که متشکل از افراد عرب و فارس بود، یکی از دوستان گفت می‌خواهد صحبت‌هایش را به زبان عربی بیان کند.
با اینکه جلسه، دولتی و رسمی نبود، موافقت نکردم و گفتم باید همه به زبان فارسی صحبت کنیم.
اصرار که کرد، گفتم: پس نوبت شما گذشت، نفر بعدی صحبت‌هایش را بیان کند.
خطاب به همه گفتم: زبان فارسی برای ما، زبان قوم فارس نیست.
بلکه زبان ملی و زبان تفاهم همه ماست و برای همگی‌مان عزیز است.
در عین احترام به همه قومیت‌ها و زبان‌هایشان، ما انسجاممان را حتی در زبان هم باید حفظ کنیم.
باید حواسمان باشد در این شرایط بحرانی، وقت طرح اینگونه مسائل نیست.
الحمدلله مردم آگاه خوزستان هم اتحادشان را در حد اعلا نشان دادند و همه دست‌اندرکاران مدیریت سیل را با حضور یکپارچه‌شان شرمنده کردند.»
هیچ‌کس کمک برادران عراقی را رد نکرد
از حجت الاسلام عبدالزهرا فیاضی که به‌واسطه مسئولیتش به‌عنوان مشاور استاندار خوزستان و در نتیجه سرکشی‌ها و بازدیدهایش،‌ اشراف خوبی نسبت به اتفاقات این روزها در مناطق مختلف درگیر سیل دارد، می‌پرسم: در هفته گذشته، بعضی اظهارنظرها درخصوص خودداری بعضی از هموطنان سیل‌زده خوزستانی از دریافت کمک‌های امدادگران عراقی در فضای مجازی منتشر شد.
شما این موضوع را تأیید می‌کنید؟
حاج آقا بلافاصله در جواب می‌گوید: «نه.
اصلاً اینطور نبوده.
ماجرا را از این زاویه ببینید که دولت نسبت به کمک‌هایی که از کشورهای دیگر می‌رسد، به‌طور اصولی، حساس است؛ به این معنی که لازم می‌داند این کمک‌ها را قبل از رسیدن به دست مردم، مورد بررسی قرار دهد؛ ازجمله مواد خوراکی.
بنابراین همه کمک‌های خارجی، ابتدا در اختیار کارشناسان قرار می‌گیرد و در صورت تأیید، در میان عزیزان مناطق سیل‌زده توزیع می‌شود.
ما حتی این حساسیت را درمورد کمک‌های داخلی هم داریم.
به‌طور مثال، فردی آمد و گفت: من یک کامیون پر از آب معدنی دارم، اما سه روز از تاریخ اتقضای این آب‌ها گذشته!
ما پیشنهاد کمکش را رد کردیم و هرچه گفت: همیشه تا چند روز بعد از تاریخ انقضا هم می‌شود از این آب معدنی‌ها استفاده کرد، قبول نکردیم و گفتیم: ما درباره موضوعی که با سلامت مردم ارتباط مستقیم دارد، خطر نمی‌کنیم.»
حاج آقا مکثی می‌کند و با اشاره به نکته مهمی،‌ ادامه می‌دهد: «ماجرا وجه دیگری هم دارد و آن اینکه برادران عراقی از روی محبت،‌ دوست داشتند کمک‌هایشان را خودشان بیاورند و به عزیزان سیل‌زده تحویل دهند اما خب،‌ این با عزت ایرانی منافات دارد.
مسئولان کشور هم در این زمینه، معذوریت‌هایی دارند.
می‌دانید، موضوع مهم این است که ما در این سیل، با افرادی مواجه هستیم که فقیر و نیازمند نبوده‌اند.
آن‌ها غنی و آبرومند بودند اما سیل یک‌دفعه همه چیزشان را با خود برد.
بنابراین، در کمک‌رسانی به این عزیزان باید بسیار مراقب بود و به شکلی رفتار کرد که عزت نفسشان حفظ شود.
درخصوص کمک‌های برادران عراقی هم این ملاحظه وجود داشت.
ما ضمن حفظ شأن این برادران ارجمند که دلسوزانه به میدان آمده‌اند،‌ کمک‌های آن‌ها را از کانال رسمی به دست سیل‌زدگان رساندیم.
بنابراین، تلقی اشتباهی به وجود آمده است چون این عزیزان اصلاً به طور مستقیم با هموطنان سیل‌زده ارتباط نداشتند که کسی بخواهد کمک‌های آن‌ها را رد کند.»
همه کمک کنند سیل ۹۸ مثل سیل ۹۵ نشود
پایان‌بخش صحبت‌های حاج آقا فیاضی هم، نگرانی مشترک این روزهای همه اهالی مناطق سیل‌زده است؛ نگرانی از فراموش شدن: «باید از تلاش رسانه‌ها که مسئولیت اطلاع‌رسانی درخصوص وضعیت مناطق سیل‌زده را تا امروز بر عهده داشته‌اند، قدردانی کرد.
اما کار اصلی،‌ بعد از این شروع می‌شود.
الان با توجه به هیجان و حس همدردی و همدلی که در میان عموم مردم وجود دارد، همه دوست دارند به هر شکلی شده به سیل‌زدگان کمک کنند.
اما این نگرانی وجود دارد که با فرونشست سیل، این موج هیجان‌ها بخوابد و مردم مناطق سیل‌زده فراموش شوند.
پیام و درخواست ما این است که هموطنان خسته و دلسرد نشوند چراکه نیاز اصلی مردم مناطق سیل‌زده به کمک، بعد از این مرحله خواهد بود.»
جبران خسارت‌های ناشی از سیل، دغدغه مهم سیل‌زدگان خوزستانی است: «یکی از مهم‌ترین خواسته‌های مردم خوزستان،‌ پرداخت خسارت‌هایی است که سیل به آن‌ها تحمیل کرده است.
ماجرای سیل در خوزستان، متفاوت است چون از وقتی آب جمع‌شده در پشت سدها با صلاح‌دید مسئولان و برای جلوگیری از خسارت‌های بزرگ‌تر،‌ رهاسازی شد، مناطق خوزستان دچار آبگرفتگی شد.
بنابراین مردم خوزستان در این زمینه فداکاری کردند و حالا نوبت مسئولان است که به قول‌های خود در زمان رهاسازی این آب‌ها عمل کرده و در اسرع وقت به جبران خسارت‌های سیل‌زدگان بپردازند.»
حاج آقا با اشاره به سیلی که در سال ۹۵ در خوزستان اتفاق افتاد، اضافه می‌کند: «دولت قول داده‌بود خسارت‌های سال ۹۵ در خوزستان را جبران می‌کند اما متاسفانه هنوز خسارت‌های کشاورزان در آن سیل پرداخت نشده‌است.
دولت باید در این زمینه، اعتمادسازی کند و حداقل به‌عنوان مقدمه،‌ مبالغی را به خسارت‌دیدگان پرداخت کند و در اسرع وقت نیز کلیه خسارت‌ها را جبران کند.
واقعیت این است که خدمات به سیل‌زدگان باید سازمان‌یافته‌تر و هدفمندتر باشد.
از رسانه‌ها هم تقاضا داریم پس از سیل، در موضوع جبران خسارت‌ها و پیگیری مطالبات هم در کنار مردم مناطق سیل‌زده باشند تا آن‌ها احساس تنهایی نکنند.»
انتهای پیام/