آیا ادبیات اردوغان هنوز برای مردم جذاب است؟

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم ، دیروز برای نخستین بار در تاریخ ترکیه، قیمت هر 1 دلار آمریکا، حتی از 9 لیره هم عبور کرده و به 9 لیره و 1 قوروش رسید.
انتشار خبر گذر دلار از مرز 9 لیره، برای مردم ترکیه و فعالان اقتصادی این کشور، یک شوک غیرمنتظره نبود و از مدتی پیش، بسیاری از تحلیل گران، اعلام کرده بودند که شواهد موجود، نشان دهنده لاغری مزمن و سقوط ارزش لیره ترکیه است.
اما دولت، همچنان هم معتقد است که نه تنها بحران، بلکه معضل و مشکل اقتصادی هم وجود ندارد.
شواهد میدانی نشان می دهد که میلیون ها خانوار ترکیه، به ویژه چند میلیون خانواری که حقوق ماهیانه کف دستمزد تامین اجتماعی (موسوم به اصغری اجرت و نزدیک به 3 هزار لیره) دریافت می کنند، در شرایط معیشتی بسیار سختی به سر می برند.
چرا که علاوه بر آن که شاهد گرانی غیرقابل تحمل مواد غذایی و ملزومات اصلی زندگی هستند، یک بار دیگر در معرض گرانی برق، گاز طبیعی، بنزین و حامل های انرژی قرار گرفته اند و در مورد اجاره بها نیز، تلخ ترین وضعیت دهه های اخیر را سپری می کنند.
با این حال، سران آکپارتی یا حزب حاکم؛ رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه و تیم اقتصادی او، همواره در برابر این پیش‌بینی ها، چنین پاسخ هایی داشته اند:
1.اوضاع اقتصاد همه جهان به خاطر کرونا در شرایط متفاوتی قرار گرفته و ما هم از این قاعده مستثنی نیستیم.
به زودی همه چیز بهتر خواهد شد.
2.اوضاع، آن قدرها بد نیست و این مخالفین دولت هستند که در این مورد دست به اغراق و بزرگ نمایی می زنند.
3.برخی از احزاب مخالف دولت، بر اساس تفکرات خائنانه و خصمانه، در همدستی با دشمنان خارجی، توطئه هایی رقم زده اند که بنای آن بر آشوب در فضای مجازی است تا دولت را ساقط کنند.
4.با برنامه های اقتصادی میان مدت، کاری می کنیم که قطار اقتصاد، به سرعت، به ریل پیشین بازگردد.
از وعده های دیروز تا اهداف امروز
حزب عدالت و توسعه در تاریخ معاصر ترکیه، یک پدیده سیاسی – اجتماعی مهم بوده و موفقیت های بزرگی به دست آورده است.
این حزب که از سال 2002 میلادی تاکنون قدرت را به طور یک قبضه در اختیار داشته، اقتصاد ترکیه و زندگی مردم این کشور را متحول کرد و تصویری از ترکیه به نمایش گذاشت که به عنوان یک اقتصاد پویا و یک کشور در حال توسعه، حرف های تازه ای برای گفتن داشت.
علاوه بر رشد اقتصادی، در حوزه توسعه سیاسی، دموکراسی، حقوق بشر، توجه به دانشگاه ها، مطالبات جوانان، اشتغالزایی، مبارزه با فساد، فقرزدایی زا سیمیا کشور، توجه به حقوق قومیت ها و اقلیت ها و حرکت در مسیر آرامش و انسجام اجتماعی، گام های بلندی برداشت.
اما به جرات می توان گفت از سال 2014 میلادی به این سو، دولت برآمده از حزب عدالت و توسعه، از مسیر پیشین و اهداف و شعارهای قبلی خود، فاصله گرفت.
در چند سال گذشته، اردوغان در سخنان خود، به طور مداوم از قدرت نظامی ترکیه، توسعه صنایع دفاعی، آمادگی برای قشون کشی و عملیات برون مرزی، هوشیاری در برابر دشمنان، ضربه زدن به خائنین و تروریست ها، تهدید مخالفین و مفاهیمی از این دست سخن می گوید و هیچ چیز زیبا و مطلوبی به شنوندگان خود عرضه نمی کند.
اگر هم کسی از فقر و نداری و بیکاری سخن بگوید، اردوغان فورا برآشفته و اعلام می کند که این ها حرف مخالفین است و در ترکیه، مشکل اقتصادی جدی وجود ندارد.
به عبارتی دیگر، شهروند ترکیه، نه تنها وعده جذابی در سخنان رهبر آکپارتی پیدا نمیکند، بلکه با سیاستمداری مواجه می شود که منکر مشکلات مردم است و می خواهد همه مخالفین را با اتهام تروریست و خائن، از صحنه بیرون براند.
در کنار این موضوعات، شهروندان ترکیه، این واقعیت را نیز به چشم خود می بینند که بخش قابل توجهی از سران حزب حاکم، برخلاف ادوار پیشین، غرق در نعمت، رفاه و تجملات هستند و کاخ ریاست جمهوری، هزینه های سرسام آوری دارد که با وضعیت اقتصادی یک کشور درگیر بحران اقتصادی، منطبق نیست.
ادبیات خشن، دافعه به جای جاذبه
بدون تردید، اردوغان یک خطیب و سخنور قهار و توانمند است و بخش قابل توجهی از پیروزی های 20 سال اخیر آکپارتی، مدیون سخنرانی های آتشین و جذاب او برای هواداران بوده است.
اما واقعیت این است که در چند سال گذشته و به ویژه پس از کودتای نافرجام 2016 میلادی، سخنان اردوغان، برای مردم تکراری شده و همچون سابق، شور و هیجانی ایجاد نمی کند.
چرا که او به شدت تهاجمی صحبت می کند و به جای آن که در مورد فرداهای بهتر و روشن تر سخن گوید، به طور مداوم، هواداران خود را از این می ترساند که اگر مخالفین به قدرت برسند، بقای ترکیه و امنیت ملی کشور بر باد خواهد رفت!
او یکی را خائن و مزدور می خواند، آن یکی را نادان، دیگری را تروریست و بعدی را بی کفایت و نفهم.
برخی از تحلیلگران، نسبت به ادبیات تند و تهاجمی رئیس جمهور ترکیه هشدار داده و معتقدند که نسل نوین جوانان، جذابیتی در این سخنان نمی بینید.
عبدالقادر سلوی تحلیل گر روزنامه حریت که ارتباط نزدیکی با آکپارتی دارد و افرادی همچون عبدالله گل و اردوغان، در عروسی دخترش حاضر بودند، معتقد است که اگر اردوغان و حزب حاکم، ادبیات خود را تغییر ندهند، قدرت را در اولین انتخابات پیش رو، از دست خواهند داد.
او نوشته است: «نسل های جدید سیاست جدید و زبان و ادبیات جدید می خواهند.
جوانان، زبان جوانان را ترجیح می دهند.
آکپارتی حزب حزبی است که بر خدمات سیاسی تاکید می کند اما جوانان چیزهای متفاوتی می خواهند.
آنها ترکیه ای آزاد را می خواهند که بتواند به آنها توجه کند.
در هنگام تعیین سیاست های حزب، باید جوانان در نظر گرفت و در مورد آینده به آنها اطمینان خاطر داد.
این یکی از مهمترین نکات است.
همچنین لازم است از زبانی استفاده شود که دارای جاذبه باشد و همه را در بر بگیرد.
باید از به کار گرفتن الفاظ و تعابیری مانند تروریست، خائن و صفات ضد جوانان مخالف، به شکل جدی پرهیز و اجتناب شود.
جوانان از شبکه های اجتماعی تغذیه می شوند.
به کارگیری زبان و ادبیات باب طبع جوانان در رسانه های اجتماعی ضروری است.
به هر حال، همه آنها فرزندان این کشور هستند.
همه آنها جوانان ما هستند».
در پایان باید گفت، بر اساس نظرسنجی هایی که توسط چندین شرکت معتبر انجام شده، حزب عدالت و توسعه به رهبری اردوغان، در شرایطی قرار گرفته که هیچگاه تا این اندازه، اعتبار و جایگاه اجتماعی خود را از دست نداده و به عبارتی روشن، وضعیت فعلی در تاریخچه این حزب، بی سابقه است و اگر بلفرض، با همین وضعیت در هفته آتی پا به میدان انتخابات بگذارد، حتی با احتساب آرای حزب حرکت ملی و مجموع ریا ائتلاف جمهور، قافیه را به جبهه مخالفین، خواهد باخت.
چرا که فقر، بیکاری، تورم و بی عدالتی در توزیع درآمدها و منابع، بخش قابل توجهی از محافظه کاران را زا اردوغان و حزب او دور کرده و آنان را نومید کرده است.
در چنین شرایطی است که خطرات و تبعات تداوم استراتژی رسانه ای پیشین آکپارتی و ادبیات اردوغان، کاری می کند که سخنان رئیس جمهور و رهبر حزب حاکم، جذابیتی برای شهروندان نداشته باشد و رفته رفته زمینه شکست و جا به جایی قدرت، فراهم شود.
انتهای پیام/