نجواهایی عاشقانه به محضر امام رئوف(ع)/زیارت با پای دل

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: مگر می‌شود که ایرانی و خراسانی باشی و این روزها دلت هوای صحن گوهرشاد و چشیدن آب از سقاخانه و خواندن زیارت امین الله در صحن انقلاب در رو به روی گنبد طلا را نکند.
مگر می‌شود در آخرین روز از ماه صفر دلت نخواهد در فلکه آب مشهد الرضا (ع) رو به روی گنبد بایستی و دست بر سینه بگویی «أَلسَّلامُ عَلَیکَ یا عَلی اِبنِ موسَی أَلرّضآ أَلمُرتَضی» آری آرزوها زیاد است و موانع هم کم نیست.
لیلا بهمنی از دانشجویان خراسان‌جنوبی در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: یکی از خاطرات بسیار خوب زندگی‌ام شرکت در جشنواره مشاعره رضوی در حدود سه- چهار سال قبل بود که در خراسان جنوبی برگزار شد.
وی بیان‌کرد: به خاطر شرکت در این مسابقه خیلی از اشعار رضوی و ابیات در وصف امام رضا (ع) را حفظ کردم و با خودم زمزمه می‌کردم و تجربه بسیار شیرینی برای من بود.
لذت حفظ اشعاری در وصف امام رئوف (ع)
این جوان خراسان‌جنوبی گفت: در حال حاضر که ایام شهادت امام رئوف (ع) است نیز با خودم همان اشعاری که در آن روزها حفظ کرده بودم را زمزمه می‌کنم و چشمانم در حسرت زیارت صحن انقلاب و صحن جمهوری و آزادی خیس از اشک می‌شود.
بهمنی ادامه‌داد: گاهی با خودم زمزمه می‌کنم «باید غبار صحن تو را توتیا کنند / آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند»، زمانی برای دلم در آرزوی سفر مشهد می‌خوانم «از راه زمینی آمدم با آهو / همراه کبوترت هوایی رفتم» و یا هم به یاد همه مریضان در بستر بیماری این بیت را به یاد می‌آوردم که «دارم به سمت پنجره فولاد می‌روم / آنجا که دل شکست و مریضی شفا گرفت» و یا هم مرور می‌کنم که «مشهد اگر که گنبد زرد طلا نداشت / باید نوشت کشور ایران صفا نداشت».
وی یادآور شد: در هر حال هر کس برای اتصال دلش با بارگاه رضوی راهی دارد و من هم این اینگونه دلم را راهی می‌کنم.
این جوان اهل شعر و ادب گفت: البته شرایط کرونایی موجب شده که خیلی از شهروندان این بیت را با خود زمزمه کنند که «من در به درِ پنجره فولادم و دیریست بین من و آن پنجره دیوار زیاد است».
غلامرضا بیدختی از دیگر شهروندان بیرجندی نیز در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: نام من با امام رضا (ع) گره خورده است چرا که مادرم مرا غلامرضا نهاد تا خادم و نوکر اهل بیت (ع) به ویژه امام هشتم باشم.
وی با اشاره به اینکه از زمان شیوع کرونا حتی خیلی از شهروندان خراسانی در حسرت زیارت بارگاه امام رضا (ع) و شنیدن صدای نقاره‌های حرم و دیدن پرواز آزادانه کبوتران در حرم هستند، بیان‌کرد: به عنوان مثال خود من چند سال قبل عمل قلب باز کرده‌ام و در ایام کرونایی باید مراقبت بیشتری از خودم داشته باشم و نمی‌توانم به زیارت بروم.
یاد زیارت‌های ایام کودکی
این شهروند خراسان‌جنوبی با بیان اینکه خیلی از افراد در ایام شهادت امام رضا (ع) دوست دارند، زائر ایشان باشند، یادآور شد: همیشه در چنین روزهایی به یاد ایام کودکی‌ام می‌افتم که سفر بسیار سخت‌تر از امروز بود ولی مردم مشتاقانه و از سر ارادت و با اتوبوس‌هایی که شاید امکانات چندانی نداشتند راهی مشهد می‌شدند.
بیدختی افزود: هنوز هم تصویر زائرسراهای اطراف حرم، مغازه‌های خیابان طبرسی و طوسی و..
را در روزهای کودکی به خاطر دارم و صفای زیارت‌هایی که شاید بعدها کمتر تکرار شد.
وی یادآور شد: أن شاء الله کسانی که توفیق عرض ارادت با امام هشتم را در جوار بارگاه ایشان را پیدا کردند نائب الزیاره ما باشند و از طرف ما نیز عرض سلامی خدمت مولا داشته باشند.
فاطمه قربانی از فعالان در حوزه فضای‌مجازی خراسان‌جنوبی نیز در گفت و گو با خبرنگار مهر اظهار کرد: علاوه بر دنیای حقیقی در فضای مجازی نیز این روزها هر کسی به نوعی ارادت خود را به حضرت امام رضا (ع) نشان می‌دهد.
لایو ها و عکس‌هایی که دل را هوایی می‌کند
وی گفت: خیلی‌ها که زائر مشهد شدند، عکس و لایو و فیلم از صحن و سرای باشکوه آستان قدس رضوی به اشتراک می‌گذارند و دل‌ها را روانه مشهد الرضا (ع) می‌کنند و خوش به سعادتشان که این روزها توفیق دارند که از نزدیک زائر باشند.
قربانی اظهار کرد: هم شرایطی کرونایی و هم وضعیت معیشتی مردم باعث شده که خیلی از مردم توفیق سفر به مشهد را نداشته باشند و خیلی‌هایشان با دیدن همین عکس‌ها و شنیدن آهنگ مشهور «آمده‌ام شاه پناهم بده» از استاد کریمخانی دل را امام رضایی می‌کنند.
وی یادآور شد: ان شاء الله که با بهبود وضعیت کرونایی و معیشت مردم دوباره حلاوت سفر مشهد را بچشیم.
دل‌ها هوایی مشهد است و چشم‌ها خیس از اشک فراق و امید است که امام رئوف همین دلدادگی‌ها و اشک‌ها را به مهربانی خود بپذیرد تا در فرصتی مناسب از نزدیک عرض ادب کنیم.