از بانویی که در سفر به سوریه به دنبال پیکر همسر شهیدش بود تا جهادگری که برای معتادان خانه می‌ساخت +فیلم
" یار هفتاد و سوم " کاری از باشگاه خبرنگاران جوان، در هر قسمت خود، روایتگر زندگی یکی از بانوان نهضت امام حسین (ع) است.
«یار هفتاد و سوم» قسمت هفتم؛
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، برنامه امشب یار هفتاد و سوم روایتگر حضرت سکینه(س) یکی دیگر از بانوان مرتبط با واقعه عاشورا است.
سکینه دختر امام حسین(ع) از رباب بود.
نام او را آمنه، امینه و امیمه ذکر کرده‌اند و گفته‌اند به سبب سکون، آرامش و وقاری که داشت، مادرش او را سکینه لقب داده بود.
در منابع تاریخی زمان تولد او مشخص نشده اما او را کوچک‌تر از خواهرش فاطمه معرفی کرده‌اند.
از کتاب‌های تاریخی برمی‌آید سکینه در زمان حرکت امام حسین(ع) به کربلا، بالغ و در سن ازدواج بوده است.
زیرا زمانی که حسن مثنی یکی از دختران امام حسین را خواستگاری کرد، امام او را در انتخاب بین سکینه و فاطمه مخیر کرد.
بر پایه برخی منابع، امام حسین(ع) حضرت سکینه (س)را زیاد دوست داشت و سروده‌ای در توصیف دارد:
لَعَمْرُک اِنَّنی لَاُحِبُّ دارا تَحُلُّ بِها سکینةُ و الرُّبابُ
اُحِبُّهُما وَ اَبْذُلُ جُلَّ مالی
به جانت سوگند!
خانه‌ای را که سکینه و رباب در آن باشند دوست دارم.
آن دو را دوست دارم و همه ثروتم را در این راه می‌بخشم.
حضرت سکینه(س) در واقعه عاشورا
در روز عاشورا، امام حسین (ع) برای آخرین وداع، از میدان جنگ به سوی اهل بیت خود بازگشت و با آنان وداع کرد سپس نزد دختر خود سکینه رفت که در گوشه‌ای نشسته و می‌گریست.
امام حسین (ع) او را به صبوری دعوت کرد و در آغوش کشید، اشک از چشمان او پاک کرد و در ضمن اشعاری به سکینه گفت:
سَیَطُولُ بَعْدِى یَا سُکَیْنَةُ فَاعْلَمِى مِنْکِ الْبُکَاءُ إذَا الْحَمَامُ دَهَانِى
لاَ تُحْرِقِى قَلْبِى بِدَمْعِکِ حَسْرَةً مَا دَامَ مِنِّى الرُّوحُ فِى جُثْمَانِى
فَإذَا قُتِلْتُ فَأنْتِ أوْلَى بِالَّذِى تَبْکِیَنهُ یَا خَیْرَةَ النِّسْوَانِ
ای سکینه!
بدان که پس از من، گریه تو طولانی خواهد بود.
تا زمانی که جان در بدن دارم مرا با اشک حسرت بار خود مسوزان.ای بهترین زنان!
آنگاه که من کشته شدم، تو برای گریه سزاوارتری.
بر اساس گزارش‌های موجود در مقاتل، حضرت سکینه (س)در واقعه کربلا حضور داشته است.
بنابر نقل این منابع، در روز عاشورا، امام حسین(ع) برای آخرین وداع، از میدان جنگ به سوی اهل بیت خود بازگشت و با آنان وداع کرد سپس نزد دختر خودحضرت سکینه(س) رفت که در گوشه‌ای نشسته و می‌گریست.
امام حسین(ع)او را به صبوری دعوت کرد و در آغوش کشید، اشک از چشمان او پاک کرد و در ضمن اشعاری به سکینه گفت:
سَيَطُولُ بَعْدِى يَا سُكَيْنَةُ فَاعْلَمِى مِنْكِ الْبُكَاءُ إذَا الْحَمَامُ دَهَانِى
لاَ تُحْرِقِى قَلْبِى بِدَمْعِكِ حَسْرَةً مَا دَامَ مِنِّى الرُّوحُ فِى جُثْمَانِى
فَإذَا قُتِلْتُ فَأنْتِ أوْلَى بِالَّذِى تَبْكِيَنهُ يَا خَيْرَةَ النِّسْوَانِ[۲۲]
ای سکینه!
بدان که پس از من، گریه تو طولانی خواهد بود.
تا زمانی که جان در بدن دارم مرا با اشک حسرت بار خود مسوزان.
ای بهترین زنان!
آنگاه که من کشته شدم، تو برای گریه سزاوارتری.
این برنامه در ادامه دو مهمان دارد که یکی خانواده شهید انصاری از شهدای مدافع حرم است.
همسر و دختران شهید انصاری از حس و حال خود در زمان شهادت شهید انصاری می گویند.
مهمان دوم هم یک نیروی جهادی است که در مناطق محروم حضور می یابد و برای افرادی که دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند، خانه می سازد.
مشروح گفتگو با این دو مهمان را می توانید در ویدئو زیر تماشا کنید.
انتهای پیام/
