نقش میکروارگانیسمهای تجزیهکننده سلولز در فرایند زیستپالایی
پژوهشگران بانک میکروارگانیسمهای مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران و دانشگاه علم و فرهنگ (جهاد دانشگاهی) در پژوهشی مشترک، نقش میکروارگانیسمهای تجزیهکننده سلولز در فرایند زیستپالایی را مور بررسی قرار دادند.

پژوهشگران بانک میکروارگانیسمهای مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران و دانشگاه علم و فرهنگ (جهاد دانشگاهی) در پژوهشی مشترک، نقش میکروارگانیسمهای تجزیهکننده سلولز در فرایند زیستپالایی را مور بررسی قرار دادند.
به گزارش ایسنا، پسماندهای کشاورزی منبع بزرگی از زیستتوده لیگنوسلولزی هستند که تجدیدپذیر، بدون نیاز به استخراج کردن و ارزان قیمت هستند.
این منابع تجدیدپذیر شامل برگ، ساقه و الیاف ذرت، باگاس نیشکر، پوسته برنج، محصولات چوبی و بقایای جنگلی هستند.
علاوه بر این، منابع متعددی از زبالههای لیگنوسلولزی حاصل از فرآیندهای صنعتی و کشاورزی، به عنوان مثال ضایعات پوست مرکبات، زیستتوده نارگیل، خاک اره، کاغذ، زبالههای صنعتی، زبالههای جامد سلولزی شهری و لجن کارخانه کاغذسازی در دسترس هستند.
دکتر شقایق نصر، عضو هیات علمی مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران (وابسته به جهاد دانشگاهی) در خصوص این مطالعه گفت: زیستپالایی فرآیندی است که در آن از ارگانیسمهایی مانند گیاهان، میکروارگانیسمها و یا متابولیتهای آنها مانند آنزیم برای تخریب یا سمزدایی آلایندههای محیطی استفاده میشود.
وی افزود: صنعتیشدن و شهرنشینی منجر به افزایش تولید زبالهها و پسابها شده است.
در حال حاضر، زبالهها اغلب با روشهایی مانند سوزاندن و تجزیه شیمیایی تیمار میشوند.
با این حال، تیمارهای جدید زبالهها با استفاده از روشهای زیستی برای تصفیه پسماندهای آلی استفاده میشود که این روشها، سادهتر، با پذیرش عمومی بیشتر و اثرات زیست محیطی کمتر همراه هستند.
بهعلاوه، تبدیل زیستی مواد سلولزی به رفع کمبود مواد غذایی و خوراک دام و مشکل دفع زبالهها کمک کرده و با تأمین یک منبع انرژی تجدیدپذیر مناسب به شکل گلوکز، از وابستگی به سوختهای فسیلی میکاهد.
به گزارش روابط عمومی مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران، دکتر نصر تأکید کرد: تاکنون طیف متنوعی از میکروارگانیسمها عمدتاً شامل قارچها و باکتریها با قابلیت تجزیه زیستی سلولز، جداسازی و شناسایی شدهاند که از سلولاز تولید شده توسط این میکروارگانیسمها جهت تولید محصولات ارزشمند مانند آنزیمها، قندها، سوختهای زیستی استفاده میشود و این امکان را فراهم میکند که بتوان از سوبسترای گیاهی به عنوان منابع انرژی ارزانقیمت برای تخمیر، بهبود خوراک دام و تولید مواد مغذی در صنایع مختلف استفاده نمود.
نتایج این مطالعه در هشتمین کنگره زیست شناسی و علوم طبیعی ایران که در سوم شهریورماه ۱۴۰۰ برگزار شد، به صورت پوستر ارائه شد.
انتهای پیام