موزه باستان شناسی در مینسک یک شهر را در خود جای داده است

به گزارش خبرنگار مهر، موزه باستان شناسی در مینسک تنها موزه باستان شناسی در بلاروس است.
بخش اصلی آن متشکل از چندین هزار اثر منحصربه فردی است که در مرکز شهر کشف شده اند.
اینها نتایج سال‌ها تحقیقاتی هستند که از دهه ۳۰ آغاز شده و به کشف بقایای سازه‌هایی از پایتخت در روند حفاری‌های سال ۲۰۰۷ انجامیده است.
امروزه این موزه بخشی از بازسازی فضای تاریخی آن زمان در سطحی بسیار بزرگ است.
افتتاح موزه باستان شناسی در روز ۱۵ آوریل (۲۶ فروردین) انجام شد.
این تاریخ اتفاقی نیست، چرا که ۵۲۰ سال پیش در چنین روزی مینسک حق ماگدبورگ را بدست آورده بود.
این نمایشگاه را در محل صومعه برناردینسکی سابق قرار داده اند.
این ساختمان در سال ۲۰۱۴ حول محور اثر اصلی یعنی یادبود باستان شناسی اواخر قرن هجدهم و اوایل قرن نوزدهم ساخته شد.
در این مکان نمایشگاه‌های موقت برگزار می‌کردند، اما این بار به یک موزه دائم تبدیل شد.
برای مراسم افتتاحیه شخصیت‌هایی از مقامات دولتی، کشیش‌ها، نمایندگان، باستان شناسان، تاریخدانان، کارمندان موزه و هنرمندانی که در ایجاد این نمایشگاه مشارکت کردند و همچنین جمعی از شهروندان حضور داشتند.
ویتالینا رودیکووا، رئیس مرکز فرهنگ کمیته اجرایی شهر مینسک گفت: "اطمینان دارم که این موزه، مکانی برای جذب ساکنین شهر مینسک و میهمانان آن خواهد بود".
والری وارونتسکی و میخائیل میلووانوف، نمایندگان کمیسیون دائم امور بین الملل اتاق نمایندگان مجمع ملی جمهوری بلاروس به حضار تبریک گفته و به این موضوع اشاره کردند که حفظ تاریخ و سنت‌های اجداد برای نسل‌های آینده تا چه اندازه دارای اهمیت است.
در طبقه بالای این موزه یک شهر با سوژه‌های تاریخی تعبیه شده است.
در اینجا می‌توان پاهای ماموت و دندان فیل جنگلی را دید که بقایای آنها در سال‌های ۲۰۰۸-۲۰۰۷ در روند کارهای ساخت و ساز در شهر کشف شده بود.
می‌توان نظری به اشیای باستان شناسی قرن‌های دهم تا سیزدهم، همچون ظرف‌ها، مهرهای تجاری، زیورآلات زنانه، چاقوها و غیره افکند.
ماکتی از قلعه قدیمی ساخته شده است که این امکان را می‌دهد تا به بررسی این موضوع بپردازیم که مردم از قرن یازدهم در مینسک چطور می زیسته اند.
"تاریخ نگار مینسک" به صورت الکترونیکی توجه بازدیدکنندگان را به خود جلب می‌کند.
در این کتاب تمام مواردی که در تاریخ نگارها از سال ۱۰۶۷ از مینسک یاد شده، گردآوری شده است.
از پله‌ها به طبقه پایین که می‌رویم، می‌توان ویژگی‌های شکل گیری لایه فرهنگی مینسک در قرن‌های یازدهم تا نوزدهم را مشاهده کرد: دیواری از خندق باستانی به جا مانده از قدیم از جمله آن هاست.
در این سالن امور تجاری، کارگاه‌های حرفه‌ها، مهمانخانه، نانوایی و غیره دیده می‌شود.
مانکن‌هایی نیز به عنوان ساکنین شهر در آن قرار دارند.
برخی از آنها بر اساس سیمای انسان‌های واقعی اواخر قرن شانزدهم تا اوایل قرن هفدهم ساخته شده اند.
کارشناسان مردم شناسی انستیتوی تاریخ آکادمی علوم بلاروس، ویژگی‌هایی از مردان و زنانی را توصیف کرده اند که بقایای آنها به هنگام حفاری‌های محدوده کلیسای پتروپاولوفسکی یافت شده بود.
در این مرکز بسیاری از مصالح ساختمانی و سرامیک قرن‌های گذشته به نمایش گذاشته شده است.
گالینا لادیسووا، رئیس موزه تاریخ شهر مینسک تاکیدکرد که این نمایشگاه نتیجه سال‌ها تحقیقات تاریخی در شهر مینسک است که از دهه ۳۰ قرن بیستم آغاز شده و در دهه‌های ۵۰ تا ۸۰ ادامه پیدا کرده اند.
تمام اشیای فرهنگ مادی یافت شده توسط باستان شناسان، مدت‌ها مورد مرمت قرار گرفته اند.
این نمایشگاه با تلاش طاقت فرسای تعداد زیادی از افراد ایجاد شده است.
نقشه‌های شهر مینسک، بازی‌های رسانه‌ای، پروژکتور 3D و غیره، از دیگر بخشهای تکمیل کننده این موزه هستند.
رایزنی فرهنگی سفارت ایران در بلاروس این مطلب را در اختیار خبرگزاری مهر قرار داد.