چرا سوم محرم منسوب به حضرت رقیه (س) است؟
شب سوم محرم، به نام مبارک حضرت رقیه (س) دردانه سه ساله حسین بن علی (ع) نام‌گذاری شده است.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، حضرت رقیه (س) دختر امام حسین (ع) در واقعه عاشورا سه سال سن داشتند که بعد از شهادت پدر و یارانش در عصر عاشورا، به همراه دیگر زنان بنی‌هاشم توسط سپاه یزید به اسیری رفتند و در روز سوم یا پنجم صفر سال ۶۱ هجری قمری در سفر اهل بیت به شهر شام از دنیا رفتند .
شاید نام‌گذاری روز سوم محرم به نام این دختر کوچک و با کرامت به این انگیزه بوده که در گرماگرم عزاداری دهه اول، از مظلومیت او یاد می شود.
حضرت رقیه (س) الگوی تربیت صحیح است، با تدبر در جملات کوتاهی که او هنگام دیدن سر بریده پدر به زبان آورده به‌خوبی می‌توان دریافت که این کودک از چه معرفت والایی برخوردار بوده است در برخی منابع از رقیه با نام فاطمه کوچک اسم برده‌اند .
حضت رقیه (س) در صحرا کربلا حضور داشتند و در عصر عاشورا همراه با دیگر اعضای خانواده امام و دیگر یاران به اسارت برده شدند و در خرابه شام وقتی برای پدرشان اباعبدالله (ع) گریه می کردند یزیدیان سر پدر را در صندوقچه ای برای او آوردند و ناز پرورده امام در کنار سر پدرش تاب نیاورد به او پیوست.
نقش موثر حضرت رقیه(س) در واقعه کربلا
جریان کربلا محدود به واقعه عاشورا نیست؛ چراکه پس از آن با ادامه حرکت کاروان اسرا، مبارزه خاندان اهل بیت با یزید همچنان ادامه داشت ، ادامه نهضت حسینی را می‌توان از خطبه‌های غرای امام سجاد (ع) تا نقش بیدارگری حضرت زینب(س) در شهرهای بزرگی چون کوفه و شام دانست.
چه بسیار مسیحیان و یهودیانی که به وسیله کاروان اسرا مسلمان شدند و از همه پررنگ‌تر آن که، خانواده یزید و غلامانش با دیدن اهل بیت پیامبر (ص) در اسارت از او بیزاری جستند و جزء محبین خاندان عصمت و طهارت شدند.
حضرت رقیه در سال ۵۷ هجری قمری متولد شدند درباره تاریخ تولد حضرت رقیه در منابع مختلف روایات متعددی آمده است در برخی روایات تاریخ تولد حضرت رقیه ۱۷ شعبان و در برخی دیگر ۲۳ شعبان ذکر شده است، حضرت رقیه (س) دختر خردسال سه ساله حضرت اباعبدالله الحسین (ع) در روز عاشورا در کربلا حضور داشت و شاهد آن مصیبت‌های عظیم بود و در مقاتل نیز به چگونگی آنچه بر سر این کودک خردسال آمد می‌پردازند.
براساس نوشته‌های بعضی کتاب‌های تاریخی، نام مادر حضرت رقیه (س)، امّ اسحاق است که پیش‌تر همسر امام حسن مجتبی (ع) بوده و پس از شهادت ایشان، به وصیت امام حسن (ع به عقد امام حسین (ع) درآمده است.
مادر حضرت رقیه (س) از بانوان بزرگ و با فضیلت اسلام به شمار می‌آید.
بنا به گفته شیخ مفید در کتاب الارشاد، کنیه ایشان بنت طلحه است.
انتهای پیام/
