آیا سرکشی پنهانی والدین به موبایل فرزندان صحیح است؟
اگر والدین با فرزندان خود دوست باشند نیازی به نظارت نامحسوس آن‌ها بر فعالیت فرزندان در فضای مجازی و پنهان کردن چیزی نیست.
به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، مژگان احمدپور، مدرس دانشگاه و روانشناس طی یادداشتی در روزنامه جوان نوشت:
اگر والدین با فرزندان خود دوست باشند نیازی به نظارت نامحسوس آن‌ها بر فعالیت فرزندان در فضای مجازی و پنهان کردن چیزی نیست.
پنهان کردن به معنای ترس است که خود منجر به پرخاشگری، دروغ، کاهش اعتماد به نفس و افزایش حس ناامنی در فرزندان می‌شود، بنابراین نظارت والدین در این خصوص باید کاملاً شفاف، محسوس و در عین حال دوستانه باشد.
آموزش نحوه استفاده از فضای مجازی به کودکان و نوجوانان بسیار کم است و ابتدا باید چگونگی حضور در این فضا را متناسب با سن فرزندان به آن‌ها آموزش داد.
منع بچه‌ها از فضای مجازی امکانپذیر نیست، چراکه به مراتب با پیشرفت علم و تکنولوژی همه چیز به شکل مجازی شدن خواهد رفت و نمی‌توان این فضا را از فرزندان گرفت، اما می‌توان برایش برنامه‌ریزی کرد و جهت استفاده از آن ساعات مشخصی قرار داد، در غیر این صورت پرخاش والدین به فرزندان برای حضور بیش از اندازه آن‌ها در فضای مجازی اصلاً جواب نخواهد داد.
اعتماد کردن والدین به فرزندان کمک بزرگی است، این را هم باید گفت که اگر والدین نگران فرزندان هستند می‌توانند رمز روی تلفن همراه را به صورت مشترک با فرزند خود قرار دهند و با آگاهی نوجوان رمزی روی تلفن همراه او بگذارند که خودشان از آن مطلع هستند، اینگونه مطمئناً نوجوان خطا نمی‌کند و نیازی به چک کردن نامحسوس تلفن همراهشان نیست و در عین حال نوجوان احساس خود ارزشمندی دارد و به والدین اعتماد می‌کند.
فرزندپروری منطقی بهترین شیوه است.
والدین باید همراه فرزند بوده و رابطه دوستانه دوطرفه با او داشته باشند.
اگر فرزند اشتباه کرد بدون پرخاش و تنبیه با او برخورد کنند، چراکه تکرار این دوره سنی برای نوجوان معجزه است و اتفاق نمی‌افتد.
بهتر است در خانواده یک جلسه خانوادگی هفتگی داشته باشیم و مسائل خانوادگی را در آن جلسه بی‌سرزنش و کاملاً دوستانه حل کنیم.
اوقات فراغت تابستان بهترین زمان برای صمیمیت والدین با فرزندان است و این بهترین زمان است که روابط خود با فرزندمان را بهتر کنیم که کار سختی هم نیست.
در این ایام صحبت‌های نوجوان را بشنویم تا اینگونه او را با خود همراه کنیم.
از او درباره آینده سؤال کنیم، اینکه چه تصمیماتی برای آینده خود دارد؟
از برنامه‌هایش مطلع و از علایقش جویا شویم.
حتی والدین می‌توانند با نوجوان بازی کنند.
بازی‌های آنلاین که گزینه مناسبی برای ارتباط نوجوان با دوستان است، می‌تواند با والدین شکل گیرد.
اگرچه تابستان امسال با سال‌های گذشته بسیار متفاوت است و جولان کووید ۱۹ نمی‌گذارد تفریح کردن به معنای ساده و سالم شکل گیرد، اما این به آن معنی نیست که نباید زندگی و تفریح کرد.
خانواده‌ها برای تفریح و خوش گذرانی باید به فکر چاره باشند.
در همان خانه می‌توان برنامه‌هایی برای تفریح چید و فرزندان را سرگرم کرد.
کودکان دو تا ۹ سال را می‌توان با بازی‌های مختلف، قصه خواندن، ورزش کردن، مشارکت آن‌ها در فعالیت‌های خانه و حتی آموزش حرفه‌ای به آن‌ها سرگرم کرد.
ایام تابستان بهترین فرصت است تا والدین هنر‌های خود را به نوجوانان منتقل و حتی دروس سال قبل را با آن‌ها دوره کنند، چراکه با توجه به پاندمی کووید ۱۹، تابستان بهترین فرصت برای آموختن و کتاب خواندن نوجوان است.
می‌توان برای نوجوان کتب غیر درسی نیز تهیه و درباره آن کتاب با او صحبت کرد.
اعتماد در فرزندان از اوایل دوره کودکی شکل می‌گیرد، کودکان و نوجوانان می‌خواهند با سرپیچی از والدین استقلال و نیروی اراده خود را نشان دهند.
وقتی خانواده‌ها این استقلال را با تحکم از آن‌ها می‌گیرند؛ در مقابل احساس شرم را به آن‌ها می‌دهند، کودکان حس رسوا شدن را پیدا می‌کنند و اینگونه امکان شکل‌گیری وسواس وجود دارد.
کودکان و نوجوانان با حضور در فضای مجازی و بازی با همسالان می‌خواهند استقلال را در خود نشان دهند.
در این بین سرزنش و تمسخر والدین شالوده ترس را در آن‌ها می‌کارد.
کودکان و نوجوانان می‌خواهند از دنیای اجتماعی و خانواده خود فراتر روند و اینگونه نیرومند بودن و شایستگی خود را در زمینه‌های مختلف نشان داده و به اهداف خود برسند.
اگر این اجازه را به آن‌ها ندهیم احساس حقارت، گناه و بی‌کفایتی در آن‌ها می‌کنیم.
با توجه به کسب هویت در ایام نوجوانی، اگر والدین بیش از حد نوجوان را کنترل کنند باعث ایجاد سردرگمی هویت در او می‌شود.
بازی‌های مجازی و به طور کلی فضای مجازی یکی از مسائل رشد روانی ـ اجتماعی نوجوان است.
انتهای پیام/