کودکان و نقش بازی در زندگی روزمره کرونایی

ایسنا/اردبیل نایب دبیر اتحادیه علمی روانشناسی و مشاوره ایران اهمیت توجه به کودکان و نقش بازی در زندگی روزمره کرونایی را تشریح کرد.
مجید زارعی در گفت‌وگو با ایسنا با بیان اینکه قرنطینه خانگی و تعطیلی مدارس در ایام کرونا، روزهای ملا آور و خسته‌کننده‌ای را برای کودکان به دنبال داشته است، گفت: کودکانی که تا پیش از شیوع کرونا هم مهدکودک و مدرسه می‌رفتند و هم در پارک‌ها و در جمع دوستانشان شادمانه بازی و ورزش می‌کردند، اکنون کودکان در آستانه دوسالگی کرونا است در چهاردیواری خانه محبوس شده‌اند، اما موضوع مهم این است که آموزش و یادگیری به کودکان هیچگاه قابل توقف نیست و باید ادامه داشته باشد.
وی افزود: هرچند در این مدت بهانه‌گیری‌های مداوم برخی کودکان تعداد زیادی از والدین را کلافه کرده‌اند، اما والدینی هم هستند که با کمی خلاقیت و صبر و شکیبایی برای پرکردن اوقات فراغت کودکانشان و متوقف نشدن فعالیت‌های آموزشی‌شان کوشش کرده‌اند.
زارعی تصریح کرد: بنابراین ما این هدف را باید پیگیری ‌کنیم که فعالیت و تحرک را بین خانواده‌ها فرهنگ‌سازی کنیم و در تلاش باشیم که کودکان ما با توجه به شرایط سنی و رشدی مطلوبشان در طول روز تحرک و بازی کافی داشته باشند.
وی ادامه داد: این را باید پیش ذهن و گوش بنشانیم و بدانیم که بازی فقط بخشی از زندگی کودکان نیست، بلکه تمام زندگی آنهاست!
که از طریق آن می‌توان به رشد و تقویت توانایی‌های شناختی، رفتاری و حرکتی کودکان یاری برسانیم و حتی از طریق آن به کار آموزش و درمان کودکان در امر بازی درمانی بپردازیم.
زارعی تصریح کرد: در واقع زمانی که کودکان یک فعالیت حرکتی را یاد می‌گیرند و آنرا اجرا می‌کنند، یک دنیا و چشم‌اندازی جدید به شخصیت آنها ورود پیدا می‌کند، برای همین فعالیت بدنی در رشد کودکان تاثیر بسیار بالایی دارد.
این مشاور خانواده تاکید کرد: بی‌تردید در این مهم اگر والدین اهل تحرک و ورزش کردن باشند، فرزندانشان هم از آنها الگو می‌گیرند و در کنار آنها سرمایه‌ای گران به اسم سلامتی جسمی و نشاط روانی می‌آفرینند، که در اینجا فعالیت‌هایی چون آشپزی‌کردن، کاردستی‌درست‌کردن، باغچه‌های خانگی‌ساختن، مسابقه‌های ورزشی ایجادکردن، نقاشی‌کردن، خوشنویسی کردن، آزمایش‌های علمی انجام‌دادن، اوریگامی، پیک نیک در خانه، شو استعدادیابی ایجاد کردن، ایجاد مسابقه خواندن یک شعر یا ترانه و یا حفظ ضرب‌المثل، انجام‌دادن بازی‌های فکری، تئاتر بازی کردن و نمایش عروسکی به راه انداختن، قصه خوانی و داستان خوانی، تنیس روی میز، فوتبال دستی، نرمش‌های صبگاهی، اجرایی بازی‌های قدیمی با معنا و مفهوم وغیره را به خانواده‌های عزیز و نازنین پافشارانه پیشنهاد می‌کنم.
راهکارهایی برای کاهش پیامدهای روانی و منفی کرونا در کودکان
وی گفت: نخست می‌توانیم یک ‌قدم به عقب برداریم و به مشاهده افکار خود بپردازیم؛ افکار را مانند ابرهای در حال حرکت آسمان و یا اتومبیل‌های در حال‌گذر خیابان ببینیم و به آنها اجازه‌ ورود و خروج بدهیم.
این گونه بیندیشیم که گاهی خطر و بحران نوعی فرآیند تغییر، سازش و یادگیری است.
زارعی با تاکید برای اینکه اثرات منفی خطرات لزوما تا پایان عمر گریبانگیر ما آدمیان نیستند، ادامه داد: زندگی نه مدینه فاضله است و نه دوزخ آتشین، نمی‌توانیم درون موج‌های دگرگون‌ساز هستی، زندگی خودمان را ساکت و ساکن نگاه داریم؛ هر اندازه هم که محافظه‌کاری و پرهیز پیشه کنیم، باز گهگاه رخدادهایی ناگوار دامان ما را می‌گیرند و برایمان چالش و کشمکش به ارمغان می‌آورند و هیچگاه ما مصون از هیچ چیز نبوده و نخواهیم بود و اینکه کرونا ویروس، اولین و آخرین ویروسی نخواهد بود که بشریت را تهدید می کند!
این مشاوره خانواده تصریح کرد: ما باید این نکته را پیش چشم، ذهن و گوش بنشانیم که دگرگونی تنها فرآیندی است که تا زنده‌ایم جریان دارد و به ما این فرصت را می‌دهد تا زندگی خودمان را وارسی کرده و پندارها و کردارهایمان را دگرگون سازیم.
باید جرات‌مندانه بکوشیم تا در این دنیای بدون تکلیف بیش از آنکه پذیرای منفعل دگرگونی‌ها باشیم، فعالانه دگرگونی پدید آوریم، بنابراین می‌توانیم با ورزش و نرمش‌های خانگی، با خواندن کتاب‌های نخوانده و فیلم‌های ندیده و اتفاقات متحول‌کننده و به تاخیر افتاده را در این ایام، با خود و کودکان شروع و به پایانی دلنشین برسانیم، چراکه سالم‌ماندن از نظر ذهنی، عاطفی و روانشناختی از عناصر اساسی در مدیریت بیماری کرونا هستند، بنابراین اقدامات لازم را برای مراقبت از بهسازی عاطفی، ذهنی و روانی خود انجام دهیم، همانطوری که از بدن خود مراقبت می‌کنیم.
وی با بیان اینکه در چنین شرایط پرهیاهویی می‌توان با پخش، آموزش و یا اجرای موسیقی باعث افزایش نشاط و آرامش و کاهش رفتارهای ناسازگارانه خودمان و کودکان دلبندمان در کاشانه و اجتماعمان باشیم، خاطرنشان کرد: کشیدن نقاشی و بازی در مهد خانه و کاشانه نیز می‌تواند با نمایش تعارض‌ها و تضادها بین جهان درونی کودک و واقعیت بیرونی، به سلامت روان کودکانمان کمک کند.
زارعی با بیان اینکه والدین می‌توانند از یوگا و مدیتیشن برای افزایش آرامش روانی خود و خانواده بهره گیرند و یا دنبال کردن یک فعالیت هنری جذاب و مورد علاقه را در نظر بگیرند، گفت: والدین همچنین می‌توانند در محیط خانه و حتی انتخاب لباس‌های خودشان و کودکانشان یا اتاق او از رنگ‌های شاد و مناسب استفاده کنند، چون رنگ‌ها در روحیه کودک تأثیر بسزایی دارند و باعث تجربه‌های هیجانی مختلف در آدمی می‌شوند.
فراموش نکردن لبخند و خنده به عنوان مرهمی همواره آماده می‌تواند در سلامت پیکری و روانی آنان موثر باشد.
این مشاوره خانواده تاکید کرد: این نکته را به خود و کودکانمان یادآوری کنیم که زندگی سرشار از سختی‌ها و دشواری‌های گذرا است و رشد و پختگی و بالیدگی ما آدمیان، دقیقا در پذیرش و پشت سرگذاشتن این ناکامی‌ها و رویارویی و مبارزه با آنهاست.
نایب دبیر اتحادیه علمی روانشناسی و مشاوره ایران با بیان اینکه می‌توان از مجموعه‌ای از مهارت‌های زندگی که تاکنون توسط بهداشت جهانی و متخصصین سلامت روان ارائه شده در مدیریت بحران بهره گرفت، گفت: مهارت‌هایی همچون مهار خشم، کنترل استرس، اضطراب و افسردگی، بردباری در برابر شکست، پاسداشت اعتماد به خویشتن (عزت نفس)، خودآگاهی و خودپذیری، ابراز وجود و جرأت مندی، اندیشیدن نوآفرینانه و نقادانه(تفکر خلاق)، هدف‌گذاری واقع‌بینانه، تصمیم‌گیری و حل مساله و غیره از جمله مهارت‌های سودمند، سازنده و کارآمد برای خودمان و کودکان باشد.
زارعی با بیان اینکه کوشش کنیم در لحظه‌ حال زندگی کنیم و به حال اهمیت بیشتری بدهیم تا گذشته و آینده؛ چراکه زندگی، آب‌تنی‌کردن در حوضچه اکنون است، اضافه کرد: عمر برگشت ناپذیرمان را با رویاپردازی در رابطه با آینده و افسوس خوردن درباره گذشته سپری شده به هدر ندهیم.
در گذشته زندگی کردن، ما را از اندیشیدن به اکنون باز می‌دارد؛ اکنون ما نیازمند شادی و آرامش هستیم، تا با برخورداری از روحیه سالم و پرنشاط میان حال و آینده پلی استوار و پیوندی پابرجا برپا سازیم و قدرت این را پیدا کنیم که به کودکان نیز بیاموزیم که از داشته‌های اندک و گران خودشان یا ساده‌ترین بهانه‌های خوشبختیشان نهایت استفاده را ببرند و حتی در اوج بحران ها نیز به روزگاری آرام‌تر و دلنشین‌تر امیدوار بمانیم و رنگ سفیدی و چراغ روشنایی را از خود و دیگران در این گیتی زودگذر نگیریم.
فراموش نکنیم که نگرانی، حاصل تفکر و زندگی در آینده است، در حالیکه با انجام فعالیت‌های مفید در لحظه، می‌توانیم این شرایط را تا حد ممکن به ‌خوبی مدیریت کنیم و با یاری پروردگار این روزهای پریشان و حیران را پشت سر بگذاریم و گذر آنرا نظاره کنیم.
وی خاطرنشان کرد: در نهایت مراقبان دلسوز و دلبند کودک می‌توانند در صورت نیاز به اطلاعات و راهنمایی‌های بیشتر، از گروه‌های حمایت روانی - اجتماعی کمک و یاری بجویند.
انتهای پیام