سیر تا پیاز شروط اتمام قرارداد کار مختص کارگران
قرارداد کار عبارتست از قراردادی کتبی یا شفاهی که به سبب آن کارگر در قبال دریافت حق السعی، کاری را برای مدت موقت یا مدت غیرموقت برای کارفرما انجام می دهد.

باشگاه خبرنگاران جوان گزارش می دهد؛
به گزارش خبرنگار اقتصاد و انرژی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، ایجاد و انعقاد قرارداد در زمان اجرای کار یا معامله ای در میان همه افراد باب است و تقریبا اکثر افراد پیش از انعقاد قرارداد، کاری را آغاز نمی کنند اما در بین این قوانین و قراردادها نام قراردادی به اسم شروط اتمام قرارداد کار مختص کارگران به چشم می خورد که امروز باشگاه خبرنگاران جوان قصد دارد تا به بررسی آن بپردازد.
پس با ما همراه باشید.
تعریف قرارداد کار
رابطه بین کارگر و کارفرما مطابق قانون مذکور در صورت انعقاد قرارداد بین کارگر و کارفرما رسمی می شود.
بر اساس ماده ۷، قرارداد کار عبارتست از قرارداد کتبی یا شفاهی که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حق السعی، کاری را برای مدت موقت یا مدت غیرموقت برای کارفرما انجام می دهد.
این مطلب را از دست ندهید: موارد قانونی خاتمه "قرارداد كار"
همانطور که در این تعریف مشخص است، قرارداد کار به صورت کتبی و شفاهی قابل انجام است و از نظر اعتبار تفاوتی با هم ندارند.
مهمترین موردی که درباره قرارداد شفاهی باید در نظر گرفته شود، این است که در صورت بروز مشکل برای کارگر و یا بروز اختلاف بین کارگر و کارفرما باید این رابطه از طریق مدارک و دلایل قابل قبول اثبات شود.
مورد دیگر این است که قرارداد کاری بین دو نفر می تواند بین شخص حقوقی با حقیقی یا شخص حقیقی با شخص حقیقی یکی به عنوان کارفرما و دیگری به عنوان کارگر (کارمند) منعقد شود.
نکات کاربردی درباره شرایط اتمام قرارداد کار برای کارگران
یکی از خصوصیات قرارداد کاری که بین کارگر وکارفرما بسته میشود این است که باید توسط خود کارگر موضوع قرارداد انجام شود؛ بنابراین اگر کارگر فوت کند و یا از کارافتاده شود قرارداد کار به پایان میرسد.
باید بدانیم که پایان یافتن قرارداد کار به موجب فوت کارگر مختص یک نوع قرارداد کار نیست و قراردادهای کار موقت و غیر موقت به این روش خاتمه مییابد.
بازنشستگی هم به معنای متوقف شدن فعالیتهای حرفهای یک فرد به علت افزایش سن است و کارگری که بازنشسته شده است، این امکان را دارد که از حقوق بازنشستگی خویش استفاده کند.
این مطلب را از دست ندهید: قرارداد کارگران مشاغل غیرمستمر چگونه است؟
سن بازنشستگی در قانون تأمین اجتماعی برای مردان ۶۰ سال و برای خانمها ۵۰ سال تمام است.
البته این سن برای کارگران شاغل در مناطق بد آب و هوا و کارهای سخت و زیان آور متفاوت و کمتر است.
همچنین با ۳۰ سال کار و پرداخت حق بیمه حتی با ۵۰ سالگی برای مردان و سن ۴۵ سالگی برای خانمها نیز، کارگر میتواند با پرداخت ۳۵ سال تمام حق بیمه و بدون در نظر گرفتن شرط سنی، تقاضای بازنشستگی کند.
از سوی دیگر خانمها هم میتوانند با داشتن ۲۰ سال سابقه کار و ۴۲ سال سن به شرط پراخت حق بیمه با ۲۰ روز حقوق بازنشسته شوند.
این مطلب را از دست ندهید: قانون کار و استخدام در کشور آلمان
ازکارافتادگی کلی نیز به معنای کاهش قدرت کار کردن بیمه شده به صورتی که نتواند به کاری که سابق داشته است مشغول شود و یا کار دیگری را انجام دهد و بیشتر از یک سوم درآمد قبلیاش را به دست آورد.
باید بدانیم ازکارافتادگی با پیری و بیماری تفاوت دارد؛ زیرا بیماری موقت است و غیبت کارگر از کار موقتی و کوتاه است؛ بنابراین، در مدت بیماری قرارداد کار به حالت تعلیق درمیآید و کارگر بیمار در مدت درمان، غرامت دستمزد میگیرد، در حالی که از کارافتاده کسی است که در طول مدت اشتغال و قبل از رسیدن به سن بازنشستگی توان و قدرت کار کردن را از دست میدهد.
از کارافتادگی کلی با توجه به عوامل ایجاد کننده آن، شامل حوادث و بیماریهای ناشی از کار و حوادث و اتفاقات غیر مرتبط با کار میشود.
بیشتر بخوانید: تعیین مدت قرارداد بستگی به توافق کارگر و کارفرما دارد
البته در ازکارافتادگی کلی هم مانند بازنشستگی، کارفرما موظف است بر اساس آخرین مزد کارگر به نسبت هر سال سابقه خدمت، حقوقی به میزان ۳۰ روز مزد به او پرداخت کند.
به علاوه اگر از کارافتادگی کلی ناشی از کار یا بیماری حرفهای باشد بدون لحاظ کردن مدت پرداخت حق بیمه، کارگر حق دریافت مستمری ازکارافتادگی کلی ناشی از کار را خواهد داشت.
از سوی دیگر، اگر پایان یافتن قرارداد کار در نتیجه کاهش یافتن تواناییهای جسمی و فکری ناشی از کار کارگر باشد، کارفرما باید به نسبت هر سال سابقه خدمت، معادل دو ماه آخرین حقوق به او پرداخت کند.
در قراردادهای مدت موقت، زمان مشخصی برای انجام تعهدات معلوم شده است و دو طرف در زمان بستن قرارداد، انجام تعهدات خود را محدود به زمان مشخصی کردهاند.
بیشتر بخوانید: قوانین کار باید برای امنیت شغلی جوانان اصلاح شود
در صورت پایان این مدت، تعهدات دو طرف هم خود به خود تمام میشود.
در قراردادهایی که مربوط به کار معین است، بعد از انجام کار قرارداد به پایان میرسد.
استعفا در قرارداد کار
استعفا هم یکی دیگر از روشهای خاتمه قرارداد کار (البته از نوع دائمی) است و کارگر میتواند از ادامه همکاری با کارفرما منصرف شود.
قانون کارگر را مکلف کرده که کپی استعفا را به شورای اسلامی کارگاه، انجمن صنفی یا نماینده کارگران تحویل دهد.
با این حال عدم انجام این تکلیف ضمانت اجرای خاصی ندارد و تأثیری هم بر استعفا ندارد.
باید بدانیم که کارگر میتواند از استعفای خود منصرف شود و حداکثر مدتی که میتواند پس از دادن استعفای کتبی اش به کارفرما اعلام انصراف از استعفا کند، ۱۵ روز بوده است و بنابراین در صورت عدم استفاده کارگر از این اختیار قانونی در مدت زمان مقرر امکان انصراف از استعفا فقط منوط به موافقت کتبی کارفرما با درخواست کارگر است و در غیر اینصورت استعفا در راس زمان انقضای یک ماه از تسلیم آن محقق میشود و قرارداد کار تمام میشود.
این مطلب را از دست ندهید: قرارداد کار کارگران چه زمانی منقضی میشود؟
ممکن است کارگری بدون اینکه شرایط استعفا را رعایت کند، کار را برای همیشه رها کند.
در قانون به این عمل کارگر ترک کار میگویند.
قانونگذار قرارداد کار را لازم دانسته است یعنی دو طرف نمیتوانند هر وقت که بخواهند قرارداد را بر هم زنند؛ بنابراین، کارگر هم نمیتواند قرارداد را یک طرفه بدون رعایت شرایط قانونی و مواردی که قانون پیش بینی کرده، برهم بزند.
البته غیبت کارگر، استعفای او محسوب نمیشود.
غیبت کارگر با این قصد انجام میشود که قرارداد کار ادامه دارد؛ اما مدتی در کارگاه حاضر نمیشود و از انجام تعهدات خویش به صورت موقت امتناع میکند که میتواند از موارد تعلیق قرارداد کار محسوب شود.
به هر حال احراز ترک کردن کار یا غیبت غیر موجه کارگر در صلاحیت مراجع حل اختلاف کار است.
اما برخلاف رویه برخی از این مراجع که ترک کار را فی نفسه از موارد خاتمه قرارداد کار میدانند و به لحاظ عدم رعایت تشریفات استعفا از سوی کارگر، او را مستحق دریافت سنوات نمیشناسند؛ باید گفت؛ آثار حقوقی ترک کار با غیبت غیر موجه کارگر تفاوتی ندارد و این امر میتواند برای کارفرما این حق را ایجاد کند که کارگر را در چارچوب شرایط قانونی اخراج کند.
معلوم است که میزان غیبت کارگر باید در حدی باشد که مقررات مربوط، اجازه اخراج او از سوی کارفرما را اجازه دهد.
کارگری که استعفا میدهد هم مستحق دریافت حق سنوات به ازای هر سال، یک ماه آخرین حقوق است.
بیشتر بخوانید: بیش از نود درصد قراردادهای کار، یک تا سه ماهه است
باید بدانیم که در قرارداد کار معین و یا کار موقت، کارگر نمیتواند قرارداد را بر هم بزند؛ بنابراین استعفا در این نوع قراردادها تأثیری ندارد؛ بنابراین، اگر کارگر بدون توجه به این مسأله استعفا دهد، چنین استعفایی توسط قانونگذار پذیرفته نمیشود و در صورت وارد شدن خسارت به کارفرما، کارگر ملزم است که خسارت کارفرما را بر اساس نظر مراجع حل اختلاف پرداخت کند.
مواردی همچون تعطیلی دائمی کارگاه، فسخ موجه قرارداد کار از سوی کارفرما، فسخ دو طرفه قرارداد کار و یا بازخریدی نیز از موارد پایان قرارداد کار است.
تعطیلی کارگاه اگر به نحوی باشد که در آینده امکان اینکه مجددا باز شود وجود نداشته باشد، از موارد خاتمه قرارداد کار است.
در خصوص آن دسته از کارگرانی که کارگر فصلی هستند با تمام شدن فصل کاری، قرارداد کار نیز تمام میشود.
انتهای پیام/