تاثیر برنامه مداخله‌ای توانمندی‌های منش بر نوجوانان
نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد که برنامه مداخله‌ای توانمندی‌های منش از طریق شادی موجب افزایش تبحرمداری می‌شود و برنامه آموزش توانمندی‌های منش نه‌تنها دانش‌آموزان را در راستای تبحرمداری هدایت می‌کند، موجب شادی بیشتری در دانش‌آموزان می‌شود.
ایسنا/اصفهان نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد که برنامه مداخله‌ای توانمندی‌های منش از طریق شادی موجب افزایش تبحرمداری می‌شود و برنامه آموزش توانمندی‌های منش نه‌تنها دانش‌آموزان را در راستای تبحرمداری هدایت می‌کند، موجب شادی بیشتری در دانش‌آموزان می‌شود.
توانمندی‌های منش صفات مثبتی در افکار، احساس و رفتار هستند که شناسایی آنها به زندگی خوب کمک می‌کند.
برخی افراد، توانمندی‌ها را در زندگی روزانه خود به کار می‌برند و برای آنان پاداش‌دهنده و رضایت‌بخش است و به پیامدهای مثبتی برای خود و دیگران منجر می‌شود.
از اقدامات مبتکرانه جنبش روانشناسی مثبت‌گرایی، گسترش طبقه‌بندی توانمندی‌هاست که به درک هرچه دقیق‌تر فضایل آدمی به‌طور خاص می‌پردازد.
توانمندی‌های منش، موضوع محوری روانشناسی مثبت است که تلاش می‌کنند با استفاده از مداخلات توانمندی‌ها، بهزیستی و عملکرد افراد را افزایش دهند.
شناسایی و کاربرد توانمندی‌ها به رشد فکری افراد کمک می‌کند.
عموماً مداخلات توانمندی‌ها شامل سه بخش آگاهی، اکتشاف و کاربرد است.
هدف آگاهی، افزایش آگاهی افراد نسبت به دانش توانمندی‌هاست.
در پژوهشی که توسط زهرا خسروجردی، محمود حیدری، سعید قنبری و شهلا پاکدامن از گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی انجام شد، «تأثیر آموزش توانمندی‌های منش بر تبحرمداری نوجوانان: نقش شادی» بررسی شد.
این پژوهش از نوع شبه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با پیگیری است و جامعه آماری شامل تمام مدارس دخترانه متوسطه اول منطقه ۴ تهران (۶۲ مدرسه) است.
نمونه آماری با روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای خوشه‌ای از بین مدارس منطقه ۴، یک مدرسه انتخاب شد.
دو کلاس از مدرسه دارای ۵ کلاس پایه نهم انتخاب شدند.
یک کلاس در گروه آزمایش و کلاس دیگر در گروه کنترل قرار گرفت.
نمونه پژوهش در هر گروه، ۳۳ دانش‌آموز بود.
در این پژوهش، ملاک ورود، تحصیل در پایه نهم و نداشتن مشکل خاص روانشناختی (براساس اظهارنظر آزمودنی و معاون مدرسه) و ملاک خروج، پاسخ‌ندادن به سؤالات پرسشنامه و شرکت‌نداشتن مداوم در کلاس آموزشی است.
پژوهش با هدف بررسی تأثیر آموزش توانمندی‌های منش بر تبحرمداری نوجوانان با واسطه‌گری شادی انجام شد و نتایج نشان دادند آموزش توانمندی‌های منش از طریق شادی موجب افزایش تبحرمداری است.
در بررسی فرضیه پژوهش، شادی در ارتباط با متغیر آموزش توانمندی‌ها متغیر وابسته است، اما برای تبحرمداری نقش متغیر مستقل را بازی می‌کند.
به عبارتی، متغیر شادی مکانیزم ارتباط آموزش توانمندی‌ها با تبحرمداری است.
خسروجردی و همکاران در این پژوهش، پیشنهاد کردند: برای تقویت توانمندی‌ها در نوجوانان، علاوه بر آگاهی، نیاز به کاربرد و رشد آنها نیز وجود دارد تا فواید واقعی آن پدیدار شود.
مداخلات موجب رشد فکری افراد می‌شود و استفاده از توانمندی‌های منش، پاداش‌دهنده و رضایت‌بخش برای فرد است.
یکی از نکات مهم در پرورش توانمندی‌های نوجوانان این است که برنامه‌ها و آموزش‌های مداخلاتی توانمندی‌های منش در بلندمدت موجب می‌شوند آنها در مسیر شکوفایی قرار گیرند و در شرایط دشوار از نوجوانان به‌خوبی محافظت شود؛ به‌ویژه زمانی که چنین مداخلاتی در محیط مدرسه انجام شود، به آنها در رشد و تعالی فکری و علمی کمک می‌کند تا مهارت و تسلط را با کاربرد توانمندی‌ها توأم سازند که می‌تواند هیجان مثبت بیشتری را در فضای مدرسه تجربه کنند.
این پژوهشگران در نهایت، با توجه به اثر برنامۀ آموزشی که آگاهی از توانمندی‌ها، شادی و مهارت را در دانش‌آموزان به همراه دارد، به تمام درمانگران، والدین و آموزش و پرورش پیشنهاد کردند از این برنامه مداخله در ارتباط با دانش‌آموزان استفاده کنند و گفتند: برنامه آموزش توانمندی‌ها می‌تواند در کنار دروس تحصیلی مانند تفکر و سبک زندگی دانش‌آموزان استفاده شود.
ازجمله پیشنهادات کاربردی دیگر، ارائه بسته آموزشی توانمندی‌های منش در اپلیکیشن است که ضروری است در این زمینه اقدام شود.
به گزارش ایسنا، نتایج این پژوهش در مجله پژوهش نامه روانشناسی مثبت در سال ۱۳۹۹ دانشگاه اصفهان منتشر شد.
انتهای پیام
