فضای تولید برای تولیدکننده داخلی شبیه میدان مین است
باشگاه خبرنگاران
|
سیاسی
|
جمعه، 20 فروردین 1400 - 08:41
عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق درباره شعار سال ۱۴۰۰ مبنی بر «تولید؛ پشتیبانی‌ها، مانع‌زدایی‌ها» توضیحاتی ارائه داد.
خلاصه خبر
یکی از لوازم توسعه پایدار, رشد تولید داخلی و تبدیل آن به کالاها و محصولات با کیفیت جهت مصارف داخلی است.
با افزایش تولید میزان عرضه کالاها نیز افزایش یافته و در پی آن قیمت کالاها کاهش یافته و قدرت خرید مردم افزایش می‌یابد؛ پس به وضوح مشاهده می شود که رونق تولید یعنی رونق اقتصاد و ورونق اقتصاد یعنی بهبود معیشت مردم و بهبود معیشت مردم یعنی پیشرفت کشور در همه زمینه ها.
اولین عنصر لازم برای تولید بازار است
عبدالملکی: اولین عنصر لازم برای تولید؛ بازار است که ما در داخل کشور یک بازار ۸۵ میلیون نفری داریم که سالانه بیش از هزاران هزار میلیارد تومان مصرف می‌کنند و یک بازار بالقوه ۶۲۰ میلیون نفری هم در کشور‌های همسایه داریم که سالانه بیش از هزار میلیارد دلار واردات انجام می‌دهند.
این‌ها دو بازار خوب است که ما در اختیار داریم و اولین نیاز ما برای تولید را رفع می‌کند.
دومین موضوع مورد نیاز، بازار کار است که در کشور ما بیش از ۴۰ میلیون نفر جمعیت در سن کار وجود دارد که ۳۵ میلیون نفر از آنها جوان هستند و حدود ۱۵ میلیون نفر هم تحصیلات دانشگاهی دارند و ۱ میلیون آنها هم نخبه‌های علمی و تخصصی هستند که این جمعیت بسیار بالایی در حوزه کار محسوب می‌شود؛ بنابراین دومین عنصر مهم در حوزه تولید هم در کشور ما وجود دارد.
سومین موضوع هم از نظر علم فناوری است که باز هم در داخل کشور وجود دارد و ایران حدود ۵ هزار شرکت دانش بنیان دارد که قابلیت تولید محصولات پیچیده و پیشرفته دارند و بیش از ۱۲۰ هزار نفر استاد دانشگاه و صد دانشگاه و دانشکده و مراکز تحقیقاتی آزمایشگاه‌های مرجع و زیرساخت‌های علم و فناوری دارد که می‌تواند به موضوع تولید کمک کند.
بخشی از موانع هم مربوط به حوزه بازار است.
عبدالملکی: برای مثال زمانی که شما اجازه واردات یک کالا از خارج کشور با تعرفه کم را می‌دهید و یا از آن بدتر مساله قاچاق کالا که تولید کننده‌ای که با وجود همه مشکلات به میدان آمده و تولید را انجام داده با سختی‌هایی که در نظام اداری و بروکراسی وجود دارد وقتی می‌خواهد حصول خود را در بازار عرضه کند با این مواجه می‌شود که قبل از آن عده‌ای با قاچاق این کالا را به کشور آورده و در حجم بالا و هزینه اندک آنها را عرضه می‌کنند و آنها نمی‌توانند رقابت کنند.
مساله بعدی هم موضوع تبلیغات است که خیلی از تولیدکننده‌های خارجی و نمایندگی‌های آنها در کشور شدیدا تبلیغات قوی دارند و زمانی می‌رسد که بستر‌های داخلی درون کشور هم به سبب بسیار گران قیمت بودنشان صرفا در اختیار افرادی قرار می‌گیرد که توانایی پرداخت هزینه‌های بسیار سنگین دارند که این هم نوعی بی عدالتی در تبلیغات است که خودش یک مانع بسیار بزرگ بوده و یک تولید کننده خرد و کوچک نمی‌تواند محصول خود را عرضه کند.
با افزایش تولید میزان عرضه کالاها نیز افزایش یافته و در پی آن قیمت کالاها کاهش یافته و قدرت خرید مردم افزایش می‌یابد؛ پس به وضوح مشاهده می شود که رونق تولید یعنی رونق اقتصاد و ورونق اقتصاد یعنی بهبود معیشت مردم و بهبود معیشت مردم یعنی پیشرفت کشور در همه زمینه ها.
اولین عنصر لازم برای تولید بازار است
عبدالملکی: اولین عنصر لازم برای تولید؛ بازار است که ما در داخل کشور یک بازار ۸۵ میلیون نفری داریم که سالانه بیش از هزاران هزار میلیارد تومان مصرف می‌کنند و یک بازار بالقوه ۶۲۰ میلیون نفری هم در کشور‌های همسایه داریم که سالانه بیش از هزار میلیارد دلار واردات انجام می‌دهند.
این‌ها دو بازار خوب است که ما در اختیار داریم و اولین نیاز ما برای تولید را رفع می‌کند.
دومین موضوع مورد نیاز، بازار کار است که در کشور ما بیش از ۴۰ میلیون نفر جمعیت در سن کار وجود دارد که ۳۵ میلیون نفر از آنها جوان هستند و حدود ۱۵ میلیون نفر هم تحصیلات دانشگاهی دارند و ۱ میلیون آنها هم نخبه‌های علمی و تخصصی هستند که این جمعیت بسیار بالایی در حوزه کار محسوب می‌شود؛ بنابراین دومین عنصر مهم در حوزه تولید هم در کشور ما وجود دارد.
سومین موضوع هم از نظر علم فناوری است که باز هم در داخل کشور وجود دارد و ایران حدود ۵ هزار شرکت دانش بنیان دارد که قابلیت تولید محصولات پیچیده و پیشرفته دارند و بیش از ۱۲۰ هزار نفر استاد دانشگاه و صد دانشگاه و دانشکده و مراکز تحقیقاتی آزمایشگاه‌های مرجع و زیرساخت‌های علم و فناوری دارد که می‌تواند به موضوع تولید کمک کند.
بخشی از موانع هم مربوط به حوزه بازار است.
عبدالملکی: برای مثال زمانی که شما اجازه واردات یک کالا از خارج کشور با تعرفه کم را می‌دهید و یا از آن بدتر مساله قاچاق کالا که تولید کننده‌ای که با وجود همه مشکلات به میدان آمده و تولید را انجام داده با سختی‌هایی که در نظام اداری و بروکراسی وجود دارد وقتی می‌خواهد حصول خود را در بازار عرضه کند با این مواجه می‌شود که قبل از آن عده‌ای با قاچاق این کالا را به کشور آورده و در حجم بالا و هزینه اندک آنها را عرضه می‌کنند و آنها نمی‌توانند رقابت کنند.
مساله بعدی هم موضوع تبلیغات است که خیلی از تولیدکننده‌های خارجی و نمایندگی‌های آنها در کشور شدیدا تبلیغات قوی دارند و زمانی می‌رسد که بستر‌های داخلی درون کشور هم به سبب بسیار گران قیمت بودنشان صرفا در اختیار افرادی قرار می‌گیرد که توانایی پرداخت هزینه‌های بسیار سنگین دارند که این هم نوعی بی عدالتی در تبلیغات است که خودش یک مانع بسیار بزرگ بوده و یک تولید کننده خرد و کوچک نمی‌تواند محصول خود را عرضه کند.
