داروی رانکسا برای درمان کدام بیماری کاربرد دارد؟

به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، داروی رانکسا (رانولازین) معمولا برای کنترل و درمان آنژین تجویز می شود و مصرف بیش‌از حد آن می‌تواند موجب تهوع، استفراغ، بی‌حسی یا احساس سوزن شدن، سرگیجه، اختلال در دید، سردرگمی و گیجی یا غش کردن شود.
باشگاه خبرنگاران جوان امروز قصد دارد تا به معرفی این دارو بپردازد.
معرفی داروی رانکسا
داروی رانکسا (رانولازین) از جمله داروهایی محسوب می شود که برای کنترل و درمان آنژین (صدری) (که یکی از بیماری‌های قلبی- عروقی) به کار می‌رود.
مکانیسم عمل این دارو از طریق بهبود جریان خون برای کمک به عملکرد مؤثرتر قلب است.
این دارو برای درمان آنژین مزمن (درد قفسه سینه) استفاده می‌شود.
همچنین این دارو برای استفاده در شرایط حاد (اضطراری) ناشی از حمله آنژین کاربردی ندارد.
این مطلب را از دست ندهید: همه چیز درباره ماشین گرفتگی در سفر
داروی رانکسا ممکن است برای اهدافی غیر از مواردی که در این راهنمای دارویی ذکرشده، استفاده شود.
اگر مبتلا به سیروز کبدی هستید، نباید از داروی رانکسا استفاده کنید.
تداخلات دارویی جدی می‌تواند زمانی رخ دهد که بعضی از دارو‌ها همزمان با این دارو مصرف شوند.
به هر یک از متخصصان مراقبت‌های بهداشتی که به شما خدمت ارائه می‌دهند، درباره تمام دارو‌هایی که در حال حاضر استفاده می‌کنید و هر دارویی که شروع به استفاده از آن کرده یا استفاده از آن را متوقف کرده‌اید، اطلاع دهید.
از داروی رانکسا برای یک کنترل حمله حاد (اضطراری) آنژین استفاده نمی‌شود؛ برای درمان آنژین حاد، از سایر دارو‌های تجویزشده توسط پزشک خود (مانند نیتروگلیسیرین) استفاده کنید.
قبل از مصرف این دارو، به پزشک خود در مورد تمام مشکلات پزشکی خود اطلاع دارید، به‌ویژه اگر سابقه شخصی یا خانوادگی از سندرم طولانی QT دارید.
آنژین مزمن اغلب با ترکیبی از دارو‌های مختلف درمان می‌شود؛ برای بهتر شدن شرایط درمانی خود، از تمام دارو‌های تجویزشده توسط پزشک خود استفاده کنید.
دوز و یا مقادیر دارو را بدون مشورت گرفتن از پزشک خود تغییر ندهید.
نکاتی که باید قبل از استفاده از داروی رانکسا بدانید
اگر به داروی رانکسا حساسیت دارید یا با مشکل سیروز کبدی مواجه هستید، نباید از داروی رانکسا استفاده کنید.
چه اتفاقی می‌افتد اگر شما یک دوز از داروی رانکسا را فراموش کنید؟
ازآنجا که از داروی رانکسا تنها در زمان موردنیاز استفاده می‌شود، شما به‌ احتمال‌ زیاد دوزی را فراموش نمی‌کنید اما به‌محض اینکه شما دوز فراموش‌شده را به یاد آوردید، آن را مصرف کنید.
این مطلب را از دست ندهید: اجرای نظام ارجاع عامل کنترل هزینه‌های حوزه سلامت
اگر تقریباً موقع نوبت بعدی مصرف دوز بعدی است، از مصرف دوز فراموش‌شده اجتناب کنید.
برای جبران دوز از دست‌رفته قبلی در دوز بعدی از داروی اضافه استفاده نکنید.
اگر از داروی رانکسا بیش‌ازحد مصرف کنید، چه اتفاقی می‌افتد؟
با مراقبت‌های پزشکی اورژانس، تماس بگیرید.
مصرف بیش‌ازحد این دارو می‌تواند موجب تهوع، استفراغ، بی‌حسی یا احساس سوزن شدن، سرگیجه، اختلال در دید، سردرگمی و گیجی یا غش کردن شود.
در هنگام مصرف داروی رانکسا باید از چه مواردی اجتناب کنید؟
مصرف این دارو ممکن است تفکر یا پاسخ‌دهی شمارا مختل کند؛ اگر شما در حال رانندگی و یا در حین انجام هر کاری هستید که نیاز دارد که به گوش باشید، هوشیار باشید.
دانلود کنید: یادآوری زمان مصرف داروها
مصرف گریپ فروت و آب گریپ فروت، همراه با این دارو ممکن است باعث تداخل با اثر آن شود و در نهایت منجر به عوارض بالقوه خطرناکی شود.
در مورد استفاده از محصولات گریپ فروت با پزشک خود صحبت کنید.
عوارض جانبی داروی رانکسا
اگر شما نشانه‌هایی از یک واکنش آلرژیک به این دارو مانند:
این مطلب را از دست ندهید: عوارض هولناک مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک
زمانی که راش پوستی یا کهیر (با یا بدون تب یا درد مفاصل)، اشکال در تنفس، تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو را مشاهده کردید با اورژانس پزشکی تماس بگیرید.
اگر موارد زیر را داشتید، فورا به پزشک خود اطلاع دهید:
احساس سرگیجه، حسی مثل‌اینکه شما ممکن است بی‌هوش شوید
سردرد همراه با درد قفسه سینه و سرگیجه شدید، ضربان قلب سریع یا تپش قلب
مشکلات کلیوی مانند کمی ادرار یا عدم توانایی در دفع ادرار؛ ادرار دردناک یا سختی در ادرار کردن، تورم در پا‌ها یا مچ پا شما؛ احساس خستگی یا کمبود نفس
عوارض جانبی شایع داروی رانکسا
حالت تهوع، یبوست
سردرد
سرگیجه
مشخصات داروی فارماکوکینتیک رانولازین
جذب: بسیار متغیر است.
رانولازین سوبسترای P گلیکوپروتئین است، مصرف همزمان مهار کننده‌های P گلیکوپروتئین جذب آن را افزایش می‌دهد.
اتصال به پروتئین: حدود ۶۲ %
متابولیسم: بطور عمده از طریق CYP۳A۴ کبدی و به میزان کمتری از طریق CYP۲D۶ گوارشی متابولیزه می‌شود.
زیست دست یابی: ۵۵-۳۵ %
نیمه عمر: رانولازین (نهایی: ۷ ساعت)، متابولیت‌ها (فعالیت آن‌ها مشخص نیست، ۲۲- ۶ ساعت)
زمان رسیدن به پیک پلاسمایی: ۵-۲ ساعت
دفع: بطور عمده از طریق ادرار (۷۵ % بیشتر بصورت متابولیت‌ها)، مدفوع (۲۵ % بیشتر بصورت متابولیت‌ها)، کمتر از ۷-۵ % در ادرار و مدفوع بصورت داروی تغییر نیافته
انتهای پیام/