«یدو» قهرمان بدون سیر تحول/مهدی جعفری عملکرد پخته‌تری داشت

به گزارش خبرنگار مهر، فیلم سینمایی «یدو» به کارگردانی مهدی جعفری داستان خانواده‌ای در محاصره آبادان را روایت می‌کند.
«یدو» پسر نوجوان این خانواده مرد خانه است و دچار اتفاقاتی می‌شود.
این فیلم را که در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد می‌توان ادامه‌ای بر فیلم ۲۳ نفر ساخته قبلی این کارگردان درباره حضور نوجوانان در دفاع مقدس دانست.
در نظر سنجی خبرگزاری مهر از اعضای انجمن متقدان حوزه هنری اصفهان این فیلم با میانگین ۳.۱ ستاره از پنج ستاره، روز موفقی را در جشنواره پشت سر گذاشت.
بهترین فیلمی که تاکنون در جشنواره فجر امسال دیدم
جمال احمدی، منتقد سینما این فیلم را بهترین فیلمی که در این جشنواره تا به حال دیده توصیف می‌کند و می‌افزاید: فیلمنامه و کارگردانی یکدست، دوربین کم ادا و اطوار، صحنه و تصویردلپذیر در فضای خشن جنگی لایق بهترین فیلم جشنواره است.
اما مهم‌تر از همه بازی‌هایی است که گرفته شده.
جعفری و بازیگردانش، بازیگران را بعضاً حتی از صفر ساخته و دکوپاژ را به حمایت از بازیگران تازه کار درآورده‌اند.
به ویژه این کار با سن کودک و نوجوان جالب توجه است.
شخصیت «یدو» بازسازی «امیرو» ی فیلم دونده امیر نادری و ادامه سنت کیارستمی تا مجیدی در کانون پرورش فکری است.
مسیری که بسیار زیرساختی و اصالتاً شرقی و ایرانی است و داشت کم کم فراموش می‌شد.
احمدی این اثر را از معدود فیلم‌های امسال جشنواره فجر معرفی می‌کند که قوم و قشری را نمی‌آزارد و حقیقتاً ملی است.
او درباره ساختار فیلم نیز می‌افزاید: هر چند فیلمنامه خرده پیرنگ درونی بیشتر مخاطبش بزرگسال است تا کودک و نوجوان.
علاوه براین به نظرم نوجوانان ما آماده شنیدن حرفهای جدی‌تر و عمیق‌تری از حقایق دفاع مقدس هم هستند که قصه‌ها دارد و جذاب‌تر هم هست.
کاری که فیلم ۲۳ نفر به سمتش رفته بود.
«یدو» در تکنیک پخته‌تر است و احتمالاً چشم داوران جشنواره فجر را خواهد گرفت اما ۲۳ نفر نوید جریان متفاوتی از سینمای ملی ما می‌داد.
«یدو» قهرمان بدون سیر تحول
مریم محمدی از اعضای انجمن متقدان حوزه هنری اصفهان «یدو» را قهرمان بدون سیر تحول توصیف می‌کند و معتقد است: «یدو» با تمام صحنه پردازی‌های قابل قبولش، بازی خوب بازیگرانش، فیلم‌برداری چشمگیر و خوبش اما مشکل فیلمنامه دارد.
فیلم عملاً در یک سوم پایانی اتفاق می‌افتد، از صحنه قبرستان تا پایان فیلم.
«یدو» که اسم فیلم هم او را قهرمان فیلم معرفی می‌کند، به یکباره تصمیم آخر را می‌گیرد.
وی درباره اشکالات فیلم می‌گوید: نه صحنه بازار و نه حتی شهادت دوست اصفهانی‌اش آنقدر عمیق و تأثیرگذار ترسیم نشده که باعث این تحول عظیم در او شود.
کاش فیلمساز خوبی چون مهدی جعفری گره‌های بیشتری در فیلمنامه می‌انداخت یا صحنه‌های تأثیرگذارتری خلق می‌کرد تا پایان بیشتر به دل مخاطب می‌نشست.
«یدو» از ۲۳ نفر جلوتر است
مصطفی حیدری دیگر منتقد سینماست که «یدو» را «قهرمان بدون سیر تحول» نظرش را به عنوان یکی از بهترین آثار جشنواره فجر جلب کرده است و چنین می‌گوید: این فیلم امید و رنج و زندگی در دل جنگ است.
مهدی جعفری ثابت می‌کند جدا از تخصص اش که فیلمبرداری ست قصه را خوب می‌شناسد و کارگردانی‌اش در خدمت داستان است.
این فیلم که اقتباسی ست از داستان «زخم شیر» صمد طاهری، به خوبی توانسته فضاسازی کند و با پایان درخشانش این تحول شخصیت را درونمان ته نشین کند.
این فیلم به حتم چند گام از فیلم اولش یعنی ۲۳ نفر جلوتر و پخته‌تر است.
دوست داشتم نوجوان بودم و «یدو» را می‌دیدم
رسول احمدی نیز نظرش درباره فیلم را از زاویه یک مخاطب نوجوان مطرح می‌کند: دوست داشتم نوجوانی بودم که با بچه‌های مدرسه اردویی می‌رفتیم سینما و «یدو» را می‌دیدیم.
شاید از جایی به بعد خسته می‌شدم و جاهایی را هم نمی‌فهمیدم، اما حتماً بعد از آن غافل‌گیری صحنه آخر، با حال خوب و کمی احساس شجاعت و آمادگی برای خواندن و شنیدن بیشتر در مورد ماجراهای جنگ، از سینما خارج می‌شدم.
او همچنین می‌افزاید: کاش کمی به جای سرگردانی‌های فرمی دوربین، شخصیت‌پردازی بهتری برای «یدو» شکل می‌گرفت که آن تصمیم آخرش، بیشتر به خاطر ماندنی می‌شد.
فرزان معظم منتقد با سابقه سینما در اصفهان این فیلم را نگاهی دیگر به دفاع مقدس این بار از نگاه مردم با روایتی باور پذیر برای مخاطب توصیف می‌کند که بدون غلو و قهرمان‌سازی گیشه‌ای، ساخته شده است و استفاده درست و آگاهانه از گویش و لهجه از نکات مثبت فیلم است.
مهدی جعفری عملکرد پخته‌تری داشت
محمد مهدی شیخ صراف نیز درباره این فیلم به دیر شروع شدن داستان فیلم اشاره می‌کند اما فیلم را در ترسیم فضای شهر جنگ زده و نوع ارتباطات انسانی همدلانه در این شهر در محاصره موفق می‌داند و می‌گوید: هرچند ریتم فیلم کند است اما ارزش آن را دارد آن را به خاطر نوع نماها روی پرده سینما ببینیم.
مهدی جعفری این بار بسیار پخته‌تر از ۲۳ نفر کارگردانی کرده و منتظر دیدن آثار بعدی او هستیم.
در مجموع به نظر می‌رسد این فیلم در میان آثار کم تعداد و غالباً ضعیف جشنواره امسال به واسطه ایده جذاب، بازیگردانی خوب بازیگران نوجوان و به ویژه نقش آفرینی متفاوت ستاره پسیانی در کنار قاب‌های زیبا و هنرمندانه توانسته است یک سر و گردن بالاتر از دیر آثار جشنواره ظاهر شود.