کتاب «تاریخ شعرای فارسی‌گوی بوسنی و هرزگوین» منتشر شد
به همت رایزنی فرهنگی ایران در بوسنی و هرزگوین و با مشارکت انتشارات آرون ایران، کتاب «تاریخ شُعرای فارسی‌گوی بوسنی و هرزگوین» تألیف الویر موسیچ با مقدمه‌ای از غلامعلی حدادعادل، منتشر شد.
به گزارش خبرگزاری مهر، کتاب «تاریخ شُعرای فارسی‌گوی بوسنی و هرزگوین» تألیف الویر موسیچ، دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران، مترجم، پژوهشگر و ایرانشناس بوسنیایی با مقدمه غلامعلی حدادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در تیراژ ۵۰۰ نسخه به زبان فارسی به همت رایزنی فرهنگی ایران در بوسنی و هرزگوین منتشر شد.
حدادعادل در مقدمه این کتاب آورده است: از زمان‌های دور، زبان فارسی همواره میراث دار فرهنگ غنی و تمدن شگرف ایرانیان بوده است.
تأثیرگذاری تاریخی این زبان شیرین و کارکردهای آن، جایگاه فارسی را فراتر از یک ابزار ارتباطی قابل تفسیر می‌کند.
از این منظر، زبان فارسی را می‌توان به یک نظام پویا برای تبادل فرهنگ و گفتمان فرهنگی تعبیر کرد که در خلق و تولید ارزش‌های بی بدیل در عرصه‌های علمی، ادبی، هنری، دینی و نظایر آن نقش آفرینی کرده است و در جای جای جهان امروز حضور و نفوذ دارد.
وی در ادامه، اضافه کرده است: کتاب پیش رو تلاشی است برای معرفی حضور زبان و ادبیات ارزشمند فارسی در کشور بوسنی و هرزگوین، فرصتی برای همه علاقه‌مندان به زبان مولوی، سعدی، حافظ و دیگر مفاخر ایران زمین است تا با ریشه‌های این زبان شیرین در بوسنی و تأثیر آن بیشتر آشنا شوند.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در متن خود ضمن تشکر از اهتمام موسیچ برای تألیف این اثر آورده است: وظیفه خود می‌دانم از آقای دکتر الویر موسیچ که کتاب حاضر را با دقت نظر ویژه تألیف کرده و از تلاش‌های ایشان در راستای معرفی عمیق‌تر زبان فارسی در کشور بوسنی و هرزگوین سپاسگزاری کنم.
الویر موسیچ در این کتاب، آورده است: روابط فرهنگی و دینی دو کشور بوسنی و هرزگوین و ایران از دو هزار سال قبل و حتی در عهد عتیق نیز وجود داشته است.
محققان با تکیه بر اسناد موجود، به این نتیجه رسیده‌اند که زبان فارسی در زمان حکومت عثمانی و تا اواسط دوره حکومت اتریش-مجارستان؛ در برنامه درسی مکاتب و مدارس بوسنی نقش مهمی داشته است و در طول ۷۰ سال اخیر، در دانشکده فلسفه دانشگاه سارایوو در قالب رشته شرق شناسی تدریس می‌شود.
به طوری که امروزه تعداد بسیاری از کلمات فارسی در زبان بوسنیایی ماندگار شده و از نظر مردم بوسنی، بخش جدانشدنی از زبان بوسنیایی است.
همچنین، تعداد زیادی از اسامی و اسم‌های خانوادگی مسلمانان بوسنی و هرزگووین و اسامی مکان‌ها در این کشور، ریشه زبان فارسی دارند.
این ایرانشناس بوسنیایی ضمن ابراز ادای احترام به ایران و مردم خونگرم این سرزمین متمدن خطاب به مخاطبین کتاب می‌افزاید: این اثر، نتیجۀ چندین سال تلاش و کوشش به منظور ادای دِین و عرض تشکر از ملت عزیز ایران بابت آن همه احساسات ظریف و مقدّسی است که نسبت به دانشجوی خارجی در میهن عزیز خویش در سال‌های دور، ابراز کرده‌اید.
