بستههای حمایتی به جامعه هدف نمیرسد/ 99درصد متقاضیان بیمه بیکاری تسهیلات کرونایی نگرفتهاند!
جدای از اینکه ویروس کرونا نقش جدی در افزایش رکود و بیکاری در بخشهای مختلف اقتصادی کشور داشته، اما مهمتر از آن، بستههای حمایتی سیاستگذار به جامعه هدف برخورد نمیکند و گروههای هدف حمایت اجتماعی، محروم از این حمایتها هستند.

جدای از اینکه ویروس کرونا نقش جدی در افزایش رکود و بیکاری در بخشهای مختلف اقتصادی کشور داشته، اما مهمتر از آن، بستههای حمایتی سیاستگذار به جامعه هدف برخورد نمیکند و گروههای هدف حمایت اجتماعی، محروم از این حمایتها هستند.
به گزارش گروه دیگر رسانههای خبرگزاری فارس، کرونا راه نفس بسیاری از مشاغل را بست و مهمترین بخشهای اقتصاد کشور را به رکود و بعد از آن به بیکاری مبتلا کرد.
بهویژه این خسارت در حد فاصل اسفند 98 تا پایان اردیبهشت 99 بیشتر بود، چراکه هنوز از سرگیری برخی مشاغل و همچنین ترس اجتماعی تعدیل نشده بود.
براساس آمار ثبتشده در سامانه بیمه بیکاری وزارت کار و رفاه اجتماعی بیش از 871 هزار نفر در بازه مذکور متقاضی دریافت بیمه بیکاری بودهاند که حدود 430 هزار نفر از آنها از پنج استان تهران، اصفهان، فارس، خوزستان و خراسان رضوی بودهاند.
ظاهرا این رقم نسبت به جمعیت 23 میلیونی شاغل کشور پایین به نظر میآید اما باید توجه داشت حدود 7 میلیون نفر از شاغلان کشور در مشاغل غیررسمی فعال بوده و امکان استفاده از بیمه بیکاری را ندارند و همچنین حدود 3 میلیون نفر کارکنان رسمی، قراردادی و پیمانی هستند که حقوقبگیر دولت و نهادهای عمومی بوده که در هرحال امنیت شغلی آنها تضمین است.
بررسی مختصات اجتماعی و اقتصادی متقاضیان بیمه بیکاری در کشور حائز نکات بااهمیتی است:
1-حدود 71درصد از متقاضیان را مردان تشکیل دادهاند.
2-حدود 540 هزار نفر از متقاضیان بیمه بیکاری از بخش خدمات بودهاند که به نظر آسیب جدیتری از کرونا دیدهاند.
3- حدود 27درصد از آنها یارانه معیشتی دریافت نکرده و 99درصد از آنها از تسهیلات کرونایی بهرهای نبردهاند.
4-بیش از 40درصد بیکارشدگان متقاضی بیمه بیکاری عنوان کردهاند سهام عدالت ندارند.
5-از بین متقاضیان همچنین حدود 700 هزار نفر فاقد بیمه سلامت بوده و برخوردار از مزایای آن نیستند.
بهطور کلی موارد بالا نشان میدهد جدای از اینکه ویروس کرونا نقش جدی در افزایش رکود و بیکاری در بخشهای مختلف اقتصادی کشور داشته، اما مهمتر از آن، بستههای حمایتی سیاستگذار به جامعه هدف برخورد نمیکند و گروههای هدف حمایت اجتماعی، محروم از این حمایتها هستند و سیاستگذار علاوهبر اینکه هیچ اشراف اطلاعاتی بر جامعه هدف حمایتهای اجتماعی ندارد، عملا با اعطای یارانههای آشکار و پنهان به اقشار پردرآمدتر، هم موجبات خرد شدن کمر اقشار کمدرآمد در زیر چرخدندههای گرانی و تورم را فراهم میکند و هم عمدا یا سهوا منابع عظیم یارانههای اعطایی را به هدر میدهد.
منبع: روزنامه فرهیختگان
انتهای پیام/