واشرهای لاستیکی نانوکامپوزیتی تولید شد
محققان در یک شرکت دانش بنیان موفق به تولید واشرهای لاستیکی با فناوری نانو شدند.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از ستاد توسعه فناوری نانو، یک شرکت دانش بنیان واشرهای لاستیکی نانوکامپوزیتی برای بهبود عملکرد اتصالات تولید و به بازار عرضه می‌کند.
عمر این واشرها نسبت به محصولات رایج در بازار بیشتر بوده و استحکام بالاتری دارند.
کنترل و نظارت دائمی بر خطوط لوله انتقال آب و فاضلاب در بهداشت و کیفیت آب آشامیدنی و آب مورد استفاده در زندگی شهری و فرایند جمع آوری پسماندهای آبی اهمیت بالایی دارد.
تمامی قطعات مورد استفاده در خطوط لوله اعم از لوله‌ها به وسیله انواع اتصال مانند اتصالات ثابت، متحرک، فلنچی، رابطی پلی‌اتیلن، رزوه‌ای و قابل انعطاف به یکدیگر مرتبط می‌شوند.
به منظور ممانعت از نشت آب در محل اتصال لوله‌ها به یکدیگر از واشرهای پلیمری یا کائوچوئی استفاده می‌شود.
خواصی مانند استحکام، الاستیسیته و پایداری حرارتی و شیمیایی از جمله پارامتراهای مهم در انتخاب یک واشر مناسب است.
امروزه به منظور بهبود این خواص، استفاده از نانوذرات در تولید واشرها مورد توجه قرار گرفته است.
این شرکت با بهره‌گیری از نانوذرات در ساخت واشرهای آب‌بندی اتصالات، موفق به تولید صنعتی محصولی با کارایی بالاتر نسبت به واشرهای رایج در بازار شده است.
عمر این واشرها نسبت به نمونه‌های مشابه بالاتر و استفاده از آن‌ها از لحاظ اقتصادی مقرون‌به‌صرفه تر است.
این شرکت با به کارگیری نانوذرات سیلیکا، اقدام به تولید واشرهای نانوکامپوزیتی با خواص بهبود یافته نموده است.
عمر واشرهای نانوکامپوزیتی تولید شده نسبت به نمونه‌های مشابه بالاتر است که این امر کاهش ضایعات و همچنین کاهش هزینه‌های تولید را در پی خواهد داشت.
همچنین به دلیل استحکام مکانیکی این قطعات، مجموعه‌های استفاده‌کننده از آن‌ها در دوره‌های زمانی بیشتری از آن‌ها استفاده می‌کنند و از این طریق بهره‌وری در صنایع افزایش می‌یابد.
هر چه سطح فعال ذرات استفاده شده در نانوکامپوزیت‌های الاستومری بیشتر باشد خواص به‌دست‌آمده با توجه به روش اختلاط مناسب بالاتر بوده و در نتیجه قطعات هم از نظر ظاهری و هم از نظر خواص فیزیکی و مکانیکی از کیفیت مطلوب‌تری برخوردار هستند.
در این میان نانوذرات به دلیل برخورداری از نسبت سطح به حجم بالا، سطح فعال بالاتری را ارائه کرده و همچنین حجم بیشتری از آن‌ها در ساختار زمینه درگیر می‌شود، ازاین‌رو بر اساس شرایط کارکرد قطعه، خواص تورمی کمتری را در حلال‌های مختلف از خود بروز می‌دهند.
