گفت‌وگوی فارس با سرمربی سابق تیم‌ملی بسکتبال؛ کاش آخر نام مربیان ایرانی "ایچ" داشت/ یک دلار هم از قهرمانی آسیا به ما ندادند!

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، لیگ برتر بسکتبال در فصل جاری در حالی از 15 آبان با حضور 16 تیم آغاز شده است که مهران حاتمی یکی از مربیان مطرح و توانمند بسکتبال خارج از گود بوده و در این فصل روی نیمکت نیست.
هرچند او پیشنهاداتی داشت و می‌توانست در این فصل هم حضور داشته باشد، اما ترجیح داده که فعلا دور باشد.
حاتمی در چند سال گذشته موفقیت‌هایی را در لیگ برتر، باشگاه‌های آسیا و کاپ آسیا کسب کرد.
او با پتروشیمی و شهرداری تبریز توانست قهرمان لیگ برتر شود و با تیم ملی هم در کاپ آسیا با یک باخت آن هم مقابل استرالیای قدرتمند، به عنوان نایب قهرمانی رسید.
هنگامی که او در سال 96 هدایت تبریزی‌ها را برعهده گرفت کمتر کسی فکر می‌کرد تیمش به نیمه نهایی یا فینال برسد، اما او کاری کرد کارستان و تبریزی‌ها را برای اولین بار در بسکتبال ایران به مقام قهرمانی رساند.
هرچند بعد از آن بی مهری هایی صورت گرفت و مسئولان این باشگاه تیم را به طور کامل منحل کردند!
این مربی 56 ساله با پتروشیمی هم کار بزرگی را انجام داد.
در حالی که مسئولان پتروشیمی قصدی برای اعزام تیم نداشتند، او با 7، 8 بازیکن تیمش را جمع کرد و با شرایطی کاملا نا آماده جام قهرمانی را برای بسکتبال ایران آورد و 270 هزار دلار هم نصیب پتروشیمی کرد.
هرچند می‌گوید یک دلار هم از آن را به کادرفنی و بچه‌ها ندادند!
این روزها مربی سابق تیم ملی مشغول کارهای شخصی‌اش است و معتقد است اگر به عقب باز می‌گشت هدایت ذوب‌آهن را در فصل قبل قبول نمی‌کرد.
* اگر به عقب باز می‌گشتم هدایت ذوب‌آهن را قبول نمی‌کردم
* با تبریز قهرمان شدیم اما سه سال است پول‌مان را نداده‌اند
* از 270 هزار دلار قهرمانی پتروشیمی یک دلار هم به ما ندادند
* به جای تخریب افراد دنبال ریشه یابی باشیم
* اگر یک مربی «ایچ» دار در تیم ملی بود، همه مسائل حل می‌شد
* به جای گشتن به دنبال قاتل بروسلی، روی جوان‌ها سرمایه گذاری کنیم
* همه ما باید در باند بسکتبال باشیم
* خارجی‌ها ایران را رها کردند و رفتند، پس از مربیان ایرانی حمایت کنیم
گفت‌وگوی فارس با حاتمی را در زیر می‌خوانید:
فارس: بعد از سال‌ها در این فصل از لیگ برتر دور هستید، اتفاق خاصی افتاده بود؟
امسال تصمیم گرفتم دور باشم و به کارهای شخصی برسم.
شاید باورتان نشود من در این سال‌ها نتوانستم به مدرسه فرزندم سر بزنم.
فارس: اینکه در لیگ نیستید عجیب به نظر می‌رسد.
به هرحال اگر قرار است با تیمی مانند ذوب‌آهن کار کنیم که اول فصل یک حرفی می‌زنند و آخر فصل طور دیگری عمل می‌کنند، همین که نباشیم بهتر است.
با یک تیم جوان 11 برد داشتیم و 13 باخت.
مقابل مهرام، اکسون و نفت آبادان به پیروزی رسیدیم.
انها قصد بازیکن سازی و جوانگرایی بود که ما انجام دادیم، اما در تیم امسال شان فقط یک نفر از آن 12 نفر را برداشتند.
فارس: طلب شما پرداخت نشده است؟
خیر، پول همه را داده اند غیر از من.
50 درصد طلب دارم.
اگر قرار است جریمه هم کنند، راه دارد و قانون.
باید کمیته انضباطی تشکیل شده و رونوشت آن هم به فدراسیون برود، نه اینکه بگویند جریمه شدید و خداحافظ.
متاسفانه باشگاه‌های ما این کار را یاد گرفته‌اند.
در سال 96 هم با شهرداری تبریز قهرمان لیگ برتر شدم، اما هنوز از این باشگاه طلب دارم.70، 80 میلیون تومان ما را از آن سال تاکنون نداده‌اند.
این رقم را با الان مقایسه کنید و ببینید چقدر ارزشش پایین آمده است.
فارس: جریمه ذوب آهن برای چه بوده است؟
ما جزو 8 تیم برتر بودیم، اما به دلیل اتفاقاتی که مقابل شهرداری گرگان افتاد، تیم حاضر به بازی نشد و ما نهم شدیم.
حالا دلیل شان برای جریمه کردن همین شده است.
در 4 بازی اول دو بازیکن خارجی ما به دلیل اینکه کارت بازی شان صادر نشده بود کنار زمین دست می‌زدند و نتوانستند بازی کنند.
اگر ما یکی از آن 4 مسابقه را هم برده بودیم، در رده چهارم و پنجم قرار می‌گرفتیم.
روز اول به مسئولان باشگاه گفتم که تیم جوان است و من هم صبورم، آیا شما هستید که در نهایت ثابت کردند نیستند.
اگر سه سال این تیم را حفظ می‌کردند، من تضمین می‌کردم که این تیم قهرمان ایران می‌شود.
فارس: ظاهرا از همه باشگاه‌هایی که کار کردید، طلب دارید.
با پتروشیمی قهرمان آسیا شدیم و 270 هزار دلار را با آن تیم نصفه و نیمه کسب کردیم، اما یک دلار را هم به ما ندادند.
من آدم مادی نیستم، اما این رفتار‌ها رفتارهای باشگاه‌های حرفه‌ای نیست و باعث می‌شود که بازیکن و مربی برای آنها دل نسوزاند.
ما آن سال چه شرایطی که داشتیم قهرمان شدیم.
کاردوست، ارغوان و ارسلان کاظمی مصدوم شدند، چون بیش از حد فشار آورده بودند.
این مسائل باعث می‌شود که دلسرد شویم.
مثلا پرسپولیس در آسیا نتیجه می‌گیرد 50 درصد پاداش را بین بازیکنان و مربیان تقسیم می‌کنند.
برخی چیزها عرف است.
فارس: به فدراسیون شکایت کرده اید؟
بله شکایت کردیم و فدراسیون هم حکم داده است.
فارس: در مورد طلب تان از تبریز چطور؟
حکم آن هم صادر شده و باید پرداخت کنند، اگر این اتفاق نیفتد از طریق قضایی اقدام می‌کنیم.
طرف حساب ما شهرداری تبریز است و کاری به باشگاه نداریم که منحل شده است.
در مورد یک تیم دیگر هم همین اتفاق افتاد و بعد از 4 سال چهار برابر طلب را پرداخت کردند.
این رفتار درست نیست و ارزش ورزش پایین می‌آید.
متاسفانه خیلی از باشگاه‌ها حرفه‌ای و متعهد نیستند و فقط بازیکنان و مربی را مقصر می‌دانند.
خیلی جالب است که تیم‌هایی که یکی دو فصل آمده‌اند ادعای قهرمانی می‌کنند، فارغ از اینکه حرفه‌ای فکر و عمل کنند.
نباید به این شکل باشد.
باید سیاستی اتخاذ شود که باشگاه‌ها نتوانند سوئ استفاده کنند و در قراردادها دست ببرد.
فارس: بعد از این اتفاقات هم باشگاه پتروشیمی را منحل کردند.
واقعا جای تاسف دارد.
بسکتبال باشگاهی ایران را در آسیا با نام هایی مانند پتروشیمی و مهرام می‌شناسند.
پتروشیمی باشگاه بزرگی است که قهرمانی های زیادی هم دارد.
از این مسئله ناراحت هستم.
این تیم به مردم و ایران تعلق داشت و نباید اجازه می‌دادند منحل شود.
تیمی که 270 هزار دلار سودآوری دارد نباید به این راحتی برود، با کدام دلیل؟
تیمی که می‌توانست با قهرمانی خرج خودش را دربیاورد.
ببینید فکر ما فکر اقتصادی و درآمدزایی نیست و شفاف سازی هم وجود ندارد.
به هرحال خیلی متاسفم.
کاری هم ندارم که باشم یا نباشم.
من دلم برای تیمی که سالها در بسکتبال بود و راحت رفت، می‌سوزد.
فارس: امسال برای مربیگری پیشنهادی داشتید؟
چند پیشنهاد داشتم، اما پس از تجربه تلخ حضور در ذوب‌آهن احساس کردم تیم‌هایی که هستند، نمی‌توانند آن صلابت لازم را داشته باشم و به همین دلیل قبول نکردم.
فکر می‌کنم اگر هدایت ذوب‌آهن را هم قبول نمی‌کردم خیلی بهتر بود، چون می‌فهمیدند که 11 برد با آن تیم چه کار بزرگی بود.
خیلی متاسفم که با داعیه بومی سازی آمدند، اما وقتی فصل جدید رسید فقط یک نفر از فصل قبل را برداشتند.
فارس: شما خودتان چند سال در تیم ملی مربی و سرمربی بودید.
عملکرد تیم ملی در کاپ آسیا چگونه بود؟
ما که تعارفی نداریم.
علت آن آماده نبودن بچه ها به خاطر کرونا بود.
تمرین و بازی خوبی نداشتند و قطعا این مسائل تاثیرگذار است.
فارس: یعنی هیچ اشتباهی در بازی انجام نشد؟
ببینید وقتی تیمی می‌بازد، همه اشتباه کرده‌اند.
نیاییم کاسه کوزه‌ها را سر یکی دو نفر بشکنیم، چون ساده ترین راه است.
می‌توانیم یک گروه 4، 5 نفره را تشکل دهیم و بازی را از لحاظ فنی ارزیابی کنیم.
چرا مسائل را انقدر پیچیده می‌کنیم.
چرا سعی می‌کنیم برای حل کردن یک مسئله چند نفر را تخریب کنیم.
زمانی هم که من سرمربی تیم ملی شدم، سه شنبه از تبریز به تهران آمدم و جمعه باید راهی اردن می‌شدیم تا با عراق بازی کنیم.
در فهرست ما دو گارد راس داشتیم، یک بازیکن پست 3 و 8 بازیکن پست 4 و 5، آیا کسی در مورد این نوشت که چرا لیست را اینطور ارائه داده‌اند؟
ارسلان کاظمی سه بار به فرودگاه آمد و بازگشت و در اردن هم دچار مشکل شد.
اگر جنازه برده بودیم بهتر از این بود که بازیکن ببریم.
با این شرایط من باخت را قبول کردم و مسئولین هم پذیرفتند.
در ایران مربیگری همین است.
فارس: منظورتان مربیان داخلی است؟
بله.
الان اگر یک مربی «ایچ» دار جای ما بود، همه مسائل حل می‌شد.
مگر مربیان خارجی در تیم ملی مشکل نداشتند و باخت‌های بد ندادند؟
مگر سال 2013 به اردن نباختیم.
آیا همین برخورد با مربی خارجی شد؟
باید ریشه یابی کنیم نه تسویه حساب شخصی.
بیاورید.
شاید 15 سال پیش نمی‌توانستند سرمربی تیم ملی شوند، اما همین الان 7، 8 نفر می‌توانند.
با این رفتارها تیشه به ریشه خودمان نزنیم و مسائل را درست حل کنیم.
فکر نکنید اگر تیم مان آماده بود می‌توانستیم به راحتی عربستان و سوریه را شکست دهیم.
شاید امسال یک بازیکن خارجی داشتند و سال بعد شد دو تا.
آیا ما برای جوانان برنامه ریزی کرده‌ایم؟
همین الان این 15 نفر را کنار بگذاریم، آیا کسی را داریم؟
فارس: الان طوری شده که اگر کسی حرفی بزند سریع به او برچسب باندبازی می‌زنند؟
من این مسائل را قبول ندارم.
همه ما باید در باند بسکتبال باشیم.
اگر کسی حرفی را می‌زند به جای اینکه به او برچسب بزنیم، ببینم حرفش درست است یا خیر.
اگر درست بود انجام دهیم و اگر هم نبود به او توضیح دهیم.
واقعا ما با برنامه ریزی می‌توانیم در سطح جهانی باشیم.
اما با این شرایط اگر حواس مان نباشد و نخواهیم بازیکن سازی کنیم از سطح یک آسیا هم فاصله می‌گیریم.
یک زمانی هم دوره ما نسل طلایی کنار رفت و تیم در آسیا سیزدهم شد، اما جریانی راه افتاد و همه کمک کردند که تیم ایران قهرمان آسیا شد.
فکر نکنید که راحت است، یک دهه طول می‌کشد.
من به عنوان یک مربی نه با کسی مشکل دارم و نه دنبال این هستم که چیزی گیرم بیاید.
دوست دارم بسکتبال ایران بالا باشد و همه مردم خوشحال باشند.
باید کار کنیم و وقت بگذاریم، بقیه مسائل بی مورد و بیخود است.
فارس: بعد از سال ها هنوز بازیکنی در حد 50 درصدِ حدادی هم وجود ندارد، چرا فدراسیون و مربیان در این مورد کار نکردند؟
خُب کار نکردیم و سرمایه گذاری نکردیم.
حدادی استثناء است و شاید 15، 20 سال یک بار چنین بازیکنی پیدا و ساخته شود.
اگر مسئولین ورزش دنبال این هستند که بسکتبال بهتر شود باید هزینه کنند.
بدون پول هیچ کاری نمی توان کرد.
نباید فقط دنبال برد و باخت باشید.
در مسیر بسکتبال برد و باخت وجود دارد.
متاسفانه باشگاه‌های ما هم آن اقتدار قبل را ندارند.
همین ذوب‌آهن 10 سال پیش چند بازیکن در تیم ملی داشت و الان کجاست؟
همه این فشارها به تیم ملی وارد می‌شود و رقابت را سخت می‌کند.
به جای اینکه دنبال قاتل بروسلی بگردیم، برای جوان ها سرمایه گذاری کنیم.
این را به جرات می‌گویم که ما اگر خودمان باشیم هیچ تیمی در آسیا نمی‌تواند شکست مان دهد.
بسکتبال ما پتانسیل خوبی دارد، فقط باید بتوانیم خوب سرمایه گذاری و استفاده کنیم.
فارس: لیگ برتر را چطور می‌بینید؟
حضور 16 تیم کمکی به بسکتبال می‌کند؟
الان طوری شده که هر 16 تیم می‌گویند باید جزو 4 برتر باشیم.
تیمی بوده که می‌خواهد در سال اول قهرمان شود، اما به فکر بازیکن سازی در شهر و استانش نیست.
باشگاه سازندگی را کنار گذاشته و همه می‌خواهند قهرمان شوند.
مدیران باشگاه‌ها باید یک مقدار منطقی تر فکر کرده و بلند مدت را ببینند.
فارس: المپیک را چطور می‌بینید؟
کارمان خیلی سخت است.
المپیک میدان خیلی بزرگتری از آسیا است و به همین دلیل برنامه ریزی مان هم باید خیلی بهتر از کاپ آسیا و این نوع بازی‌ها باشد.
ما باید بچه ها را حمایت کنیم و در زمان کرونا هم برنامه داشته باشیم.
همه دنیا همین کار را انجام می‌دهد.
برنامه ریزی که ژاپنی‌ها انجام دادند فکر می کنم کمتر کشوری انجام داده بود.
بهترین مربیان را از آلمان برای رده های پایه آوردند و نتیجه اش را هم می‌بینند.
ما هم باید به جای اینکه بعد از باخت تقصیرها را گردن یک نفر بیندازیم، اصل کار را درست انجام دهیم.
تا هر زمانی که بازیکن سازی نکنیم، عرصه بر ما تنگ و تنگ تر می‌شود.
فارس: و صحبت پایانی؟
خداوکیلی از مربیان ایرانی حمایت کنیم و فرقی ندارد چه کسی سرمربی تیم ملی است.
ما مربیان خارجی زیادی داشتیم که آمدند و باخت‌های بدی هم دارند و آخر سر هم ایران را فروختند و رفتند.
انتهای پیام/