رشته "مطالعات شهری" به بیعدالتیها و تبعیضها میپردازد
استادیار دانشکده شهرسازی دانشگاه تهران گفت: نگاه اعتراضی معمولا در رشته "مطالعات شهری" نهفته است و به بیعدالتیها و تبعیضها میپردازد.

ایسنا/خراسان رضوی استادیار دانشکده شهرسازی دانشگاه تهران گفت: نگاه اعتراضی معمولا در رشته "مطالعات شهری" نهفته است و به بیعدالتیها و تبعیضها میپردازد.
اشکان رضوانی نراقی در برنامه اینستاگرامی انجمنهای علمی دانشکده معماری و شهرسازی دانشگاه فردوسی در خصوص شیوههای پژوهش در مطالعات شهری اظهار کرد: متاسفانه در کشور هنوز رشته مطالعات شهری وجود ندارد و خارج از کشور رشته نسبتا جا افتادهای است.
خصوصیت اصلی مطالعات شهری، میان رشتهای بودن آن است و در فضای بین رشتههای مختلفی که در شهر تمرکز میکنند، مانند معماری، شهرسازی، برنامهریزی شهری و طراحی شهری، تاریخ، جامعهشناسی، علوم سیاسی، انسانشناسی و رشتههایی که به نوعی با انسان، شهر و محیط شهری درگیر هستند، کار خود را میان این رشتهها تعریف میکند.
وی افزود: هدف مطالعات شهری این است که بین رشتهای باقی بماند و به این دلیل، رشتههای بسیار زیاد و موضوعات مختلفی را در برمیگیرد.
ما در دهه ۵۰ تا ۶۰ میلادی با موجی از رشتهها مواجه شدیم که در حالت کلاسیک رشتههای مختلف علوم اجتماعی، علوم انسانی و حتی رشتههای علمی هیچ هویت مستقلی نداشتند و هویت خود را از دو یا چند رشته مختلف دریافت میکردند.
استادیار دانشکده شهرسازی دانشگاه تهران تصریح کرد: رشته طراحی شهری در بدو پیدایش، شکافی را بین رشته معماری و برنامهریزی شهری پُر میکند زیرا هر دو این رشتهها بر روی شهر کار میکنند و در مورد شهر تصمیم میگیرند و خروجی آنها شهر است و تاثیر مستقیم روی آن دارند.
برنامهریزی شهری عمدتا نگاه دو بعدی و کلان دارد و معماری نگاه سه بعدی دارد اما مقیاس آن خرد است.
از بین این دو نگاه که به اندازه دریا فاصله است، طراحی شهری خود را تعریف میکند که هم مقیاس خرد را به مقیاس کلان پیوند و هم نگاه دو بعدی را به نگاه سه بعدی تطبیق دهد.
البته که در طول زمان این رشته به تدریج تحول پیدا کرده و از حالت بین رشتهای خارج شد و اکنون یک رشته مستقل است.
وی عنوان کرد: مطالعات شهری برعکس طراحی شهری این ادعا را ندارد و سعی میکند از آن فاصله بگیرد و یک رشته بین رشتهای است بدین مفهوم که آن فاصله را بین رشتههای مختلف پوشش میدهد یا سعی میکند این رشتهها را به هم وصل کند تا رشتهای باشد که بین این رشتهها پل بزند و نوع پژوهش و مطالعات را به نحوی تعریف کند که رشتهها را دربرگیرد.
رضوانی نراقی خاطرنشان کرد: با وجود اینکه بعضی از دانشگاهها، مطالعات شهری را زیرمجموعه شهرسازی یا جامعهشناسی قرار میدهند اما همچنان سعی کرده که خود را مستقل از رشتههای مختلف و در ارتباط با رشتههای گوناگون حفظ کند و آن مفهوم بین رشتهای را به معنای واقعی کلمه نگه دارد.
معمولا نگاه اعتراضی در مطالعات شهری نهفته است و به بیعدالتیها و تبعیضها میپردازد.
استادیار دانشکده شهرسازی دانشگاه تهران بیان کرد: این نگاه در مطالعات شهری بسیار غالب است و نقش اساسی در تعریف موضوعات پژوهش دارد.
واقعا جای خالی این رشته در ایران احساس میشود و توصیه میکنم دانشجویانی که علاقه دارند روی مباحث علوم اجتماعی کار کنند، اما تصور میکنند که معماری یا شهرسازی خواندند و نمیتوانند سراغ علوم اجتماعی بروند، توصیه میکنم مطالعات شهری را به عنوان این گزینه در نظر بگیرند؛ چراکه این امکان را برای آنها فراهم میآورد که با توجه به پیش زمینه خاص خود که معماری و شهرسازی است، به شهر از بُعد اجتماعی نگاه و حتی از آن پیش زمینه برای پژوهش و کار خود در محیط شهر استفاده کنند.
انتهای پیام