سرنوشت تشکل‌های دانشجویی در روزگار کرونا
از اسفند ۹۸ همزمان با شیوع کرونا دانشگاه‌ها تعطیل شد، آموزش‌ها از فضای حقیقی به مجازی انتقال داده شده و بخش عمده‌ای از فعالیت‌های فرهنگی دانشگاه نیز به تعطیلی کشیده شد؛ در این گزارش با دبیران چند تشکل دانشجویی درباره احوال تشکل‌های دانشجویی در روزگار کرونایی به گفت‌وگو نشستیم.
ایسنا/قزوین از اسفند ۹۸ همزمان با شیوع کرونا دانشگاه‌ها تعطیل شد، آموزش‌ها از فضای حقیقی به مجازی انتقال داده شده و بخش عمده‌ای از فعالیت‌های فرهنگی دانشگاه نیز به تعطیلی کشیده شد؛ در این گزارش با دبیران چند تشکل دانشجویی درباره احوال تشکل‌های دانشجویی در روزگار کرونایی به گفت‌وگو نشستیم.
سال گذشته ۱۶ آذر وقتی که از ورودی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی(ره) به عنوان بزرگ‌ترین دانشگاه قزوین وارد می‌شدیم رفت و آمد دانشجویان و هیجان آن‌ها هر انسانی را به شوق می‌آورد، اجرای برنامه‌های مختلف فرهنگی و هنری توسط تشکل‌ها و دانشجویان کانون‌ها و انجمن‌های متعدد، فعالیت‌های همیشگی به مناسبت روز دانشجو بود.
وقتی از سالن‌های دانشکده می‌گذشتیم درب باز دفتر تشکل‌ها خودنمایی می‌کرد و با چسباندن برگه‌هایی مسیر دفتر را برای ورودی‌های جدید نشان می‌داد.
اسفند ماه بود که با اعلام شیوع ویروس ناخوانده کرونا دانشگاه‌ها تعطیل شد، به یکباره سکوت دانشگاه را فراگرفت.
اما مگر می‌شد آموزش در دانشگاه تعطیل شود، بعد از نوروز اساتید با کمک فضای مجازی آموزش را از سر گرفتند.
اما فضای فرهنگی و فعالیت پرشور تشکل‌ها در این چند ماهه چه سرنوشتی پیدا کرد؟
به گزارش ایسنا، امیررضا بخشی‌پور، دبیر انجمن اسلامی دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) می‌گوید: حدود یک سال است که کرونا وضعیت خاصی را برای کشور به وجود آورده و تشکل‌های دانشجویی هم از این قائده مستثنا نبودند.
تشکل‌های دانشجویی دچار شوک شدند چون قسمت عمده‌ای از فعالیت تشکل‌ها منوط به حضور فیزیکی دانشجویان بود که با شیوع کرونا عملاً این اتفاق نیفتاد و دانشگاه‌ها تعطیل شد.
بخشی‌پور خاطرنشان می‌کند: بعد از چند ماه تشکل‌ها ضمن ایده‌پردازی با هم، راه‌های جدیدی را برای فعالیت تعریف کردند و فعالیت‌های مجازی در دستور کار آن‌ها قرار گرفت، هرچند مخاطب خوبی در فضای مجازی وجود دارد اما هنوز به تعداد مخاطب حضوری نرسیده است.
البته حفظ مخاطب مجازی برای شرایط پساکرونا نیز نکته خیلی مهمی است.
رنگ و بوی جدید فعالیت تشکیلاتی
عباس نظری، دبیر تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) عنوان می‌کند: شیوع ویروس کرونا موجب شد تا بخش زیادی از فعالیت‌های حضوری در کشور و از جمله فعالیت‌های تشکیلاتی رو به افول برود، به گونه‌ای که در حال حاضر غالب فعالیت‌های تشکیلاتی از حالت حضوری به مجازی تغییر و رنگ و بوی جدیدی به خود گرفته است.
وی تشریح می‌کند: برگزاری فعالیت‌ها به شکل مجازی در آینده می‌تواند در کنار فعالیت‌های حضوری شکل جدیدی به تشکل‌های دانشجویی بدهد که بعد از کرونا نیز کارساز خواهد بود ولی با این حال نباید از امتیاز ویژه‌ای که برگزاری حضوری برنامه‌ها برای تشکل‌های دانشجویی داشت به راحتی بگذریم.
تعامل و ارتباط چهره‌به‌چهره، رفاقت، صمیمیت و بُعد معنوی که از طریق فعالیت‌های حضوری حاصل می‌شد در فضای مجازی وجود ندارد و این موضوع از آسیب‌های وارد شده به تشکل‌های دانشجویی بر اثر کروناست که پیامدهای منفی آن را در سال‌های پیش رو شاهد خواهیم بود.
راه‌اندازی تلویزیون اینترنتی توسط تشکل‌های دانشجویی
بخشی‌پور اظهار می‌کند: قالب‌هایی را برای فضای مجازی در نظر گرفتیم که لایو اینستاگرام یکی از آن‌ها بود.
وقتی شرایط کرونا مداوم شد، دانشجویان به این نتیجه رسیدند که به‌مدت طولانی دانشگاه‌ها تعطیل خواهد بود و سراغ قالب‌های دیگر به غیر از لایو اینستاگرام رفتند، بسیاری از آنان تلویزیون اینترنتی راه انداختند.
برنامه‌های تلویزیونی را در بستر فضای مجازی افزایش دادند و تشکل‌هایی مانند جامعه اسلامی و انجمن اسلامی سمت برنامه‌های تلویزیونی رفته و چند کلیپ خاص تهیه کردند که در فضای مجازی منتشر شد.
وی اضافه می‌کند: از تابستان ۹۹ فعالیت در فضای مجازی و تلویزیون اینترنتی به‌صورت جدی در دستور کار قرار گرفت البته تلویزیون اینترنتی یک کار تشکیلاتی است که نیاز به ارکان و اجزای خاص و فعالیت مستمر دارد.
برگزاری ۱۴ برنامه طی ۲ هفته اخیر در فضای مجازی
مهدی بردبار، مسئول بسیج دانشجویی پردیس شهید رجایی هم از ایده خود برای راه‌اندازی یک مرکز تخصصی خبر می‌دهد و اشاره می‌کند: در بستر فضای مجازی برنامه‌هایی را در زمینه‌ای که دانشجومعلم‌ها و معلم‌ها به آن احتیاج داشتند اجرا کردیم و الان در این زمینه پایلوت شدیم.
برای مثال به‌صورت مجازی برنامه‌هایی را با اساتید بنام هر حوزه‌ای برگزار می‌کنیم و در ۲ هفته گذشته بالغ بر ۱۴ برنامه برگزار کردیم و فعالیت ما نسبت به قبل از کرونا افزایش یافته است.
در گذشته ارتباط گرفتن با چنین اساتیدی دشوار بود اما الان ارتباط گیری بهتر و استقبال دانشجویان نیز بیشتر شده است.
به گزارش ایسنا، اما دانشجویان دانشگاه فرهنگیان که در آینده معلمان این سرزمین خواهند بود رسالت اصلی خود را فراموش نکردند و از همین حالا کمر همت را بسته‌اند.
دانشجویان فرهنگیان آستین‌ها را برای آموزش حضوری بالا زدند
بردبار می‌گوید: دانش آموزان مناطق محروم شبکه شاد نداشتند و برای آموزش با مشکل مواجه شده بودند به همین جهت تیر و مرداد ۹۹ در محمودآباد یک سالن ورزشی هماهنگ کردیم و دانش‌آموزان جا مانده از تحصیل را با مشورت معلمشان انتخاب کرده و به‌صورت حضوری و با رعایت پروتکل‌های بهداشتی آموزش دادیم.
در حال حاضر محور کار ما آموزش حضوری در یکی از مکان‌هایی است که خودمان انتخاب کردیم.
وی ادامه می‌دهد: مقام معظم رهبری روی عدالت آموزشی در مناطق محروم تأکید داشتند به همین جهت ۲ اردوی جهادی برگزار کردیم و با کمک مردم در روستای «طزرکش» از توابع کوهین که فضای آموزشی و فیزیکی مناسبی نداشت کارهای عمرانی مدرسه را پیش برده و بازسازی کردیم و علاوه بر آن به اجرای برنامه‌های فرهنگی و آموزشی نیز پرداختیم.
این روستا ۳۰ دانش‌آموز در مقطع ابتدایی و ۳۰ دانش‌آموز هم در مقطع راهنمایی و دبیرستان داشت که اعضای گروه جهادی با دانش‌آموزان ارتباط گرفتند و هنوز هم این ارتباط برقرار است.
نظری گریزی به گذشته می‌زند و می‌گوید: جنبش دانشجویی نیز از دوران دفاع مقدس در مسائل و مشکلات مهم کشور در حد بضاعت و توانایی خود نقش بسزایی داشته و تأثیرگذاری خود را اثبات کرده است.
وی اضافه می‌کند: در ایامی که کشور درگیر مسئله کرونا و مشکلات اقتصادی بوده است تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) نیز به نوبه خود وارد میدان شده و در بحث کمک‌های مومنانه همان‌گونه که رهبر انقلاب نیز به ورود در این موضوع تأکید داشتند با حمایت‌های مالی دانشجویان، اساتید و ستاد اجرایی فرمان امام در مرحله اول پویش همدلی اقدام به تهیه بسته‌های کمک معیشتی جهت توزیع بین نیازمندان و تولید و توزیع ماسک و محلول‌های ضدعفدنی کننده کرد.
نظری تصریح می‌کند: علاوه بر این کارگاه تهیه آب هویج جهت توزیع در بین کادر درمان را راه‌اندازی کرد و حال با توجه به نیاز روز در زمینه محرومیت‌های آموزشی دانش‌آموزان در گام دوم رزمایش همدلی دانشجویی اقدام به جمع‌آوری کمک‌های نقدی جهت تهیه بسته‌های لوازم‌التحریر برای دانش‌آموزان در مناطق محروم کرده است.
امیدواریم بتوانیم در مسیر کمک به هم نوع خود ثابت قدم بمانیم.
بردبار هم می‌گوید: ابتدای کرونا با کمبود ماسک و لوازم بهداشتی همراه شد و لازم دیدیم کارگاه تولید ماسک را در داخل دانشگاه فرهنگیان راه‌اندازی کنیم.
توزیع رایگان ماسک در مناطق هدف چند منطقه از جمله محمود آباد، اکبر آباد و اقبالیه توجه ما را به خود جلب کرد و وقتی جلو رفتیم به‌جای تولید ماسک تصمیم گرفتیم به لحاظ فرهنگی کار جهادی انجام دهیم.
تقویت واحدهای جهادی و عالم‌المنفعه در تشکل‌ها
بخشی‌پور هم بیان می‌کند: ظرفیت‌های جدید مانند واحدهای جهادی و کمک‌های عام‌المنفعه نسبت به قبل از کرونا تقویت شده و بازوی جهادی تشکل‌ها توانمندتر شده است.
به گزارش ایسنا، مدتی است که سال تحصیلی جدید دانشگاه‌ها آغاز شده است، هر سال در زمان ورود دانشجوهای جدیدالورود جشنی برپا می‌شد و تشکل‌ها با برپایی غرفه، دانشجویان را با تشکل خود آشنا کرده و آنانی که تمایل به حضور در آن داشتند را جذب می‌کردند، حال سوال این است که امسال با توجه به شیوع کرونا این روند به چه صورت انجام شده است؟
جذب در دانشگاه فرهنگیان پایین بود
بردبار بیان می‌کند: خیلی تلاش کردیم که به ما زمان حضور دانشجویان ورودی جدید را اطلاع دهند اما تنها در یک روز توانستیم با آنان ارتباط بگیریم و تعداد جذب خوبی داشتیم اما با توجه به کاهش ورودی دانشجو به دانشگاه جذب امسال کمتر از سال‌های گذشته بوده است.
وی خاطرنشان می‌کند: با نمایندگان دانشجوهای ۹۹ ارتباط گرفتیم و درخواست کردیم اطلاعیه برنامه‌ها را در بین گروه‌های خود منتشر کنند و تا به امروز استقبال از برنامه‌ها خوب بوده است.
حلقه مطالعات با محوریت ثبت‌نام ورودی‌های جدیدی داریم که با استقبال خوبی مواجه شده است.
نظری در این باره اشاره می‌کند: مهم‌ترین مسئله‌ای که تشکل‌ها با شیوع ویروس کرونا با آن درگیر بوده‌اند و جزو چالش‌های تشکل‌های دانشجویی است فرآیند جذب نیرو در تشکل‌هاست.
اگرچه دیگر آن‌چنان نمی‌توان تمرکز چندانی بر روی ارتباط حضوری و جذب از این طریق داشت اما فرایند جذب نه به شکل گذشته ولی کم و بیش از طریق برنامه‌هایی که در چارچوب مجازی و بعضاً حضوری برگزار می‌شود ادامه‌دار بوده و افرادی نیز از این طریق جذب تشکل شده‌اند.
در جذب دانشجویان جدیدالورود موفق عمل کردیم
بخشی‌پور نیز در این خصوص بیان می‌کند: همه تشکل‌ها در بحث جذب به مشکل برخوردند، جذب ما به شیوه‌های دیگر و با همکاری انجمن‌ها و بسیج دانش‌آموزی بوده است.
میزان ثبت‌نام افراد عضو مجمع عمومی تشکل خوب بود اما به تعداد سال‌های گذشته نمی‌رسد باید بگوییم که در جذب فعالان دانشجویی مطلوب عمل کردیم.
وی اضافه می‌کند: طی جلسات مجازی اساتید و روسای دانشکده‌ها با دانشجویان مقرر شده است دبیران تشکل‌ها نیز سخن بگویند تا از این طریق دانشجویان ورودی نسبت به تشکل‌ها آشنا شوند.
به گزارش ایسنا، تشکل‌ها در عرصه فضای مجازی مشغول به فعالیت هستند و پویایی خود را حفظ کردند.
همچنین مانند دانشجویان دوران جنگ تحمیلی علاوه بر رسالتی که پیش از این داشتند در عرصه مقابله با کرونا، کمک‌های مومنانه و فعالیت‌های جهادی ورود کرده و آستین‌های همت را بالا زدند و صحنه را خالی نکردند.
انتهای پیام
