پسر نوجوان ناشنوایی که بر سکوی قهرمانی جهان ایستاد/ شکست معلولیت، با اراده خدادادی
این روایت زندگی پسری است که در ۶ سالگی در اثر ابتلا به مننژیت ناشنوا شد، اما در سایه حمایت خانواده، ذکاوت و هوش خدادادی‌اش و سعی و تلاشی خستگی ناپذیر، بر معلولیت خود فائق آمد و بر سکوی قهرمانی جهان قرار گرفت.
این روایت زندگی پسری است که در ۶ سالگی در اثر ابتلا به مننژیت ناشنوا شد، اما در سایه حمایت خانواده، ذکاوت و هوش خدادادی‌اش و سعی و تلاشی خستگی ناپذیر، بر معلولیت خود فائق آمد و بر سکوی قهرمانی جهان قرار گرفت.
به گزارش خبرگزاری فارس از مشهد، به مناسبت روز جهانی معلولین تصمیم می‌گیریم تا به منظور ارج نهادن به این قشر جامعه با یک فرد معلول موفق گفت‌و‌گویی داشته باشیم.
به همین منظور بعد از هماهنگی با کارشناسان اداره آموزش‌و‌پرورش استثنایی خراسان رضوی لیستی طولانی شامل اسامی دانش‌آموزان معلول توانمند را دریافت می‌کنیم، جای بسی تعجب و تحسین دارد زیرا این دانش‌آموزان با وجود معلولیتی که دارا بودند از بسیاری افراد هم‌سن و سال سالم خود توانمند‌تر و موفق‌تر هستند و کمر مشکلات و موانع بر سر راه موفقیت خود را با اراده آهنین‌شان خم کرده و با همین سن کم اما با همتی بلند یادآور این موضوع هستند که اگر درخت زندگی با تلاش و پشتکار آبیاری شود و نور امید مداوم بر آن بتابد یقینا بعد از چندی میوه شیرین موفقیت چیدنی خواهد شد.
برای ما انتخاب تنها یک مورد در انبوهی از اسامی دانش‌آموزان موفق کاری سخت و تصمیمی دشوار بود اما بالاخره هم‌رای می‌شویم با «مهدی تقیپور» دانش‌آموز ناشنوای هنرستان فاطمه الزهرا که علاوه بر کارنامه درخشان تحصیلی خود و کسب رتبه برتر در مسابقات نهج‌البلاغه کشوری توانسته در سال‌های پی در پی در مسابقات کشتی کشوری مقام به دست بیاورد و حتی در مسابقات جهانی کشتی در سکوی دوم قهرمانی بایستد و پرچم رنگارنگ کشورمان را به اهتزاز در آورد و مدال خوش رنگ نقره را به سینه آویزد به گفت‌و‌گو بنشینم بعد از چندین بار تماس بالاخره موفق می‌شوم با مادر او به گفت‌و‌گو بپردازم.
به علت محدودیت‌های کرونایی تصمیم می‌گیریم مصاحبه از طریق تلفن باشد از همین رو مادر مهدی نقش رابط بین من و او را عهده‌دار می‌شود چرا که خود مهدی به علت ناشنوا بودن قادر به شنیدن سخنان من نیست.
کودکی که در ۶ سالگی حس شنوایی خود را از دست داد
صغری تقیپور مادر این دانش‌آموز ناشنوا در خصوص علت معلولیت فرزندش می‌گوید: مهدی فرزند اول خانواده ماست متاسفانه در سن ۶ سالگی در اثر ابتلا به بیماری مننژیت حس شنوایی خود را از دست داد.
در حالی که شنیدن این مطلب برایم ناگوار است از حس و حال آنها در آن روزهای سخت که مهدی دیگر قادر به شنیدن اصوات نبود سوال می‌پرسم و این مادر فداکار می‌گوید: روزهای نخست بر همه اعضای خانواده واقعا سخت گذشت غیر قابل باور بود، پسری که تا چند روز قبل تمام صداها را می‌شنید حالا دیگر قادر به شنیدن هیچ صدایی نیست.
او ادامه می‌دهد: خوشبختانه مهدی کوچک خیلی زود با این مساله کنار آمد و ناشنوایی خود را پذیرفت و من و سایر اعضای خانواده هم تمام تلاش خود را به کار بستیم تا از فشار روحی او بکاهیم.
بدون شک موفقیت هر انسانی مرهون فداکاری‌های اطرافیانش است و مهدی نیز موفقیت‌ها و دستاورد‌هایش را مدیون از خود گذشتگی‌های مادرش است این را به خوبی از لابه‌لای سخنان مادر مهدی می‌توان پی‌برد.
تقیپور می‌گوید: مهر ماه همان سالی که مهدی ناشنوا شد در مدرسه استثنایی ناشنوایان ثبت نامش کردیم و من از همان ابتدا سعی کردم با اولیای مدرسه و معلمش ارتباط نزدیکی داشته باشم و خوشبختانه رهنمود‌های مشاور مدرسه و سخنان معلم او در خصوص رفتار صحیح با مهدی و نحوی آموزش درست با ناشنوایان به من خیلی کمک کرد و راحت‌تر توانستم با معلولیت او کنار بیایم همچنین فهمیدم چگونه و از چه طریقی می‌توانم به فرزندم بیشتر کمک و یاری کنم تا مگر مهدی کوچک به خاطر ناشنوایی خود آسیب روحی کمتری ببیند و با شرایط خود راحت‌تر کنار بیاید.
کسب مقام برتر در کشتی
مهدی که سال‌ها دارنده عنوان قهرمانی مسابقات کشوری رشته کشتی بوده در سایه سعی و تلاش و تمرینات فشرده و علاقه بسیار در سال ۹۵ در سن ۱۵ سالگی در سکوی دوم قهرمانی مسابقات کشتی ناشنوایان جهان قرار بگیرد، در حالی که مادر مهدی با لب‌خوانی از او سوالاتم را می‌پرسد، صدای مهدی را می‌شنوم که با اصواتی مبهم پاسخ مادر را می‌دهد اما این اصوات برای من ناشناخته است و این مادر بدون هیچ اشتباهی و به راحتی یکایک آن صداها را در حکم کلمه‌ای معنادار تشخیص می‌دهد و به من می‌گوید: مهدی از کلاس هشتم خود تمرینات کشتی را در سالن آهنگ‌چی واقع در میدان شهدا آغاز کرد و هر ساله در مسابقات کشتی ناشنوایان کشور شرکت می‌کند و توانسته در اکثر این مسابقات مقام به دست بیاورد.
تقیپور در ادامه سخنانش از توکل مهدی به خدا و استمداد جویی او از امام هشتم حکایت می‌کند و در این باره بیان می‌کند: در تمام مسابقات مهدی قبل از اینکه بخواهد راهی شود، حتما به پابوس امام رضا(ع) برای طلب کمک از ایشان و درگاه باری تعالی می‌رود و همیشه به من می‌گوید امام رضا(ع) در مسابقات به کمکم می‌آید.
مادر مهدی در ادامه سخنانش در خصوص لحظات پر استرس زمان برگزاری مسابقات می‌گوید: من هم مانند هر مادر دیگری برای موفقیت فرزندم به درگاه خدا دعا می‌کنم و همیشه با اینکه از تلویزیون مسابقات مهدی پخش نمی‌شود اما از طریق تلفن و یا اینترنت بازی‌های او را پیگیری می‌کنیم و وقتی خبر برنده شدن و قهرمانی او را می‌شنوم بسیار ذوق زده و خوشحال می‌شوم.
او می‌افزاید: همیشه تمام فامیل با تشویق‌های خود به مهدی انگیزه فعالیت بیشتر را می‌دهند و من و پدرش همواره سعی کردیم هنگام بازگشت او با گل و شیرینی به استقبالش برویم تا مهدی آگاه باشد، همیشه به موفقیت‌هایش ارج می‌گذاریم.
درخشش در مسابقات نهج البلاغه
قهرمان داستان ما نه تنها در رشته ورزشی کشتی بلکه در تحصیل و مسابقات قرآنی و نهج‌البلاغه نیز خوش درخشیده و در این رابطه مادرش می‌گوید: مهدی علاوه بر کشتی در تحصیل نیز بسیار موفق است، او همیشه نسبت به مسائل اطراف خود کنجکاو و همواره علاقه دارد همه چیز را به خوبی فرا گیرد و خوشبختانه در تمام دوران تحصیل خود جزو دانش‌آموزان کوشای مدرسه محسوب می‌شود به طوری که او در تمام طول این دوران همیشه شاگرد اول یا دوم بود و هر ساله در مسابقات دانش‌آموزی نهج‌البلاغه نیز حائز رتبه نخست می‌شد.
اثرات کرونا بر معیشت خانواده
کرونا امسال زندگی و معیشت خانواده‌های زیادی را با مشکل روبه‌رو کرده است، بنا به سخنان مادر مهدی متاسفانه خانواده آنها نیز از آسیب‌های کرونا بر وضعیت معیشت‌شان در امان نمانده‌اند، خانم تقی‌زاده در این خصوص می‌گوید: امسال مهدی در رشته برق ساختمان فارغ‌التحصیل شد، اما به علت شیوع کرونا و از رونق افتادن کار و کاسب همسرم که لوله‌کش ساختمان است و تعطیل شدن مهد کودکی که خودم در آنجا مشغول به کار بودم، هر دوی ما خانه نشین شدیم و متاسفانه از لحاظ معیشت در تنگنا هستیم به همین خاطر هر چه تلاش کردیم، نتوانستیم از پس مخارج تحصیل مهدی در دانشگاه بر آیم از همین رو امسال پسرم نتوانست در دانشگاه شرکت کند.
مهدی که حالا در سایه مهارت و توانایی‌هایی که در مدارس استثنایی از معلمان خود آموخته نان آور خانواده شده و در این دوران سخت با کار در رشته تحصیلی خود یعنی برق ساختمان به یاری خانواده‌اش شتافته است و مادرش این گونه توضیح می‌دهد: یکی از معلم‌های مهدی او را به مهندس ساختمان معرفی کرده است و مهدی صبح‌ها به کار برق کشی ساختمان‌ها مشغول است.
از سخنان مادر مهدی مشخص است که مهدی این پسر فعال و کوشا مسیر خود را در زندگی پیدا کرده است و در سایه هوش و ذکاوتی که دارد هیچ گاه اسیر ناامیدی نشده چون او به خوبی می‌داند چگونه با تلاش و تصمیم درست پله‌های موفقیت را یکی یکی طی کند، خانم تقی‌زاده در ادامه سخنانش می‌گوید: مهدی بعد از ظهرها از ساعت ۶ تا ۱۰ شب به باشگاه ورزشی می‌رود تا به قول خودش بدنش ضعیف نشود و دوباره بعد از سپری شدن کرونا هر چه زودتر به سر تمرینات کشتی خود بازگردد.
مادر مهدی از رفتار و تربیت فرزند خود نیز بسیار راضی است و در خصوص ویژگی‌های اخلاقی او می‌گوید: مهدی پسری حساس است و بسیار دوست دارد به همه کمک کند و از همان کودکی سعی می‌کرد به من یا پدرش کمک کند و هم‌اکنون نیز بخشی از درآمد روزانه خود را به ما می‌دهد و کمک خرج زندگی مان شده علاوه بر این اگر مهدی متوجه شود کسی به یاری او نیاز دارد حتما برای کمک خواهد رفت و هیچ وقت در این زمینه مضایقه ای برای کسی نداشته است.
عدم توجه جامعه به افراد ناشنوا
مادر مهدی می‌افزاید: مهدی همیشه از اینکه برخی افراد جامعه برای افراد ناشنوا اهمیتی و ارزشی قائل نمی‌شوند، ناراحت می‌شود و آرزو دارد با هنر و مهارت خود به افراد ناشنوا کمک کند به طوری که وقتی در رشته برق ساختمان مشغول به تحصیل شد همیشه به من می‌گفت می‌خواهم آنقدر در این رشته توانمند شوم که به تمام بچه‌های ناشنوا این مهارت را بیاموزم تا روی پای خود بایستد.
مادر مهدی در ادامه سخنانش می‌گوید: مهدی تصمیم دارد ازدواج کند اما مشکلات و سختی‌های زندگی این اجازه را به او نمی‌دهد اما از هم‌اکنون به دنبال استقلال مالی خود و پس‌انداز برای تشکیل خانواده است.
مادر مهدی با اشاره به روحیه اجتماعی فرزندش در این خصوص می‌گوید: مهدی همیشه یک پای ثابت مراسم مسجد ناشنوایان است و از اینکه در بین مردم باشد و به عنوان عضوی فعال در هر جمعی شناخته شود، خرسند است به طوری که در تمام مراسم مذهبی و فرهنگی مدرسه همچون نماز جماعت حضور پر رنگی داشت و عضو شورای دانش‌آموزی مدرسه بود.
توانمندی معلولان دست کم گرفته می‌شود
قهرمان داستان ما از اینکه برخی از مردم به ناشنوایان اهمیت نمی‌دهند و بی‌تفاوت در برابر سوالات و تقاضای آنها رد می‌شوند شاکی است و در این خصوص مادر مهدی بیان می‌کند: مهدی همیشه از اینکه مردم مانند انسان عادی به آنها نمی‌نگرند و هنگامی که در خیابان از کسی سوالی می‌پرسد اما مردم با بی‌توجهی پاسخی به سوال او نمی‌دهند ناراحت می‌شود.
مادر مهدی با بیان اینکه ممکن است توانایی افراد معلول از بسیاری انسان‌های سالم بیشتر باشد عنوان می‌کند: متاسفانه هنوز مردم آماده پذیرش افراد معلول نیستند و نمی‌توانند آنها را به چشم افرادی توانمند نگاه کنند و توجه به معلولان در حد شعار باقی مانده است.
در حالی که بعد از اتمام این مصاحبه در دلم این همه توانایی، هوش و ذکاوت و تلاش مهدی را ستایش می‌کنم با خود می‌گویم اگر همه شانس و اقبال قهرمان قصه ما را داشتند چند مهدی دیگر می‌توانست در سایه حمایت خانواده و هدایت معلمانی مجرب بر سکوی قهرمانی بایستد و معلولیت را تبدیل به موفقیت کند و آیا روزی فرا می‌رسد که جامعه به فرد معلول نگاهی کج و ناهموار خود را تغییر دهد و حقوق آنها را محترم شمارد.
============
میثاق اشرافیان
============
انتهای پیام/۷۰۰۶۸/ح
