با قصّه و غصّه کرونا

ایسنا/بوشهر کتاب "با قصّه و غصّه کرونا" به زبانی ساده و شیوا و با بهره‌گیری از آخرین مراجع معتبر علمی جهت راهنمایی بیماران، خانواده ها و عموم مردم نوشته شده و با بهره‌گیری از عناصر زیبایی‌شناسی مانند مینیاتورهای ایرانی، ضرب‌المثل‌ها و...
طراحی و به رایگان به مردم ایران تقدیم شده است.
مطالب کتاب تقریبا به تمامی سوالات و ابهامات جامعه در خصوص بیماری کووید-۱۹ به زبانی ساده و شیوا و در عین حال علمی پاسخ می‌دهد و توصیه‌های آن به ویژه در مورد تغذیه بیمار بسیار مفید و علمی است.
به گزارش ایسنا، در صفحات ابتدایی این کتاب که توسط دکتر سید حمیدرضا قادری نوشته شده آمده است “این کتابچه قرار نیست راهکار درمانی به شما معرفی کنه.
درمان فقط و فقط بر عهده پزشک معالج شماست.
مجهولات ما درباره بیماری کرونا، بیشتر از دانش ماست؛ ولی هر روز داریم بهتر و آگاه‌تر میشیم.
کسی در دنیا وجود نداره که همه چیز رو درباره این مریضی بدونه و این یه جنگ تن به تن و سنگر به سنگره.
باید به هر قیمت و شکلی شده تاب بیاریم.
مهم کاهش سرعت همه‌گیری این ویروسه تا کادر درمان نفس بگیرن، دولت‌ها خودشون رو جمع کنن و دانشمندها بتونن نقشه ژن ویروس رو بکشن تا دخلش رو بیاریم.
پس طاقت بیار رفیق!"
"ماه دسامبر سال ۲۰۱۹، درست دمدمای سال جدید میلادی، اخبار و تصاویری از شهر ووهان در منطقه هوبی کشور چین به بیرون درز کرد از آدم‌هایی که مبتلا به یک ویروس جدید شدن.
ویروسی که به سرعت در منطقه انتشار پیدا کرد و منجر به ایجاد اپیدمی در سراسر کشور چین شد و بعد همه جای دنیا رو طوری درنوردید (به جز منطقه قطب جنوب) که در ماه فوریه سال ۲۰۲۰، همون ۳ بهمن ماه سال ۱۳۹۸، درست کمتر از دو ماه بعدِ اپیدمی در چین، سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد.
جهان مبتلا به پاندمی شده: یعنی عالم‌گیری یک بیماری."
در ادامه بخش‌هایی از این کتاب و روایت‌های زیبای آن آمده است:
اعضای این خانواده ویروسی علاقه زیادی به لونه‌سازی و خونه‌سازی در ریه‌ها دارن و تقریباً در اکثر موارد، اولین جایی رو که درگیر میکنن راه‌های هوایی شماست که مهم‌ترینش ریه‌هاست.
ریه‌ها با آلودگی به این ویروس تخریب میشن.
نفوذپذیری رگ‌های ریه افزایش پیدا میکنه و باعث نشت مایعات از مویرگ‌ها به فضاهای تنفسی میشه.
همزمان ممکنه ویروس مثل اسب تروآ راه و جاده رو برای باکتری‌های فرصت‌طلب باز کنه و اونا هم بیان و توی ریه شما خیمه بزنن و در نتیجه ریه‌ها که محلی برای اکسیژن‌رسانی به خون هستن، پر میشن از خون و عفونت و مایعات و توی این شکرآب ناخوشایند، تنها چیزی که تبادل نمیشه، اکسیژنه.
سطح اکسیژن خون در گردش که برای زندگی ما حیاتیه، پایین میاد و بیمار به تنگی نفس و سرفه دچار میشه و در مراحل نهایی دچار نوعی خفگی از داخل میشه.
در کنارش ممکنه عفونت از راه دیواره‌های آسیب‌دیده ریه و هر جای نفوذپذیر دیگه به داخل بدن راه باز کنه و بقیه اعضای حیاتی بدن مثل قلب، مغز، کلیه و کبد رو هم درگیر کنه و با چیز خطرناکی روبه‌رو بشیم که چالش درمان در پزشکیه: شوک عفونی سراسری.
این وسط ویروس‌ها یک قابلیت خاص و نگران‌کننده هم دارن؛ همون چیزی که تا کنون مانع شده بتونیم ویروسی مثل HIV رو که عامل بیماری ایدزه، درمان کنیم یا برای برخی ویروس‌ها واکسن تهیه بشه.
اون چیه؟
قابلیت جهش‌پذیری در ژن‌ها که باعث میشه ویروس تغییر چهره بده و سیستم ایمنی ما نتونه خوب اون رو شناسایی و محو کنه.
این قابلیت در ویروس کرونای ۲۰۱۹ یا عامل بیماری کرونای این روزها هم وجود داره.
به هر حال با دشمنی حقیر در ابعاد ولی نابه‌کار در روش و منش روبه‌روییم که بسیار ضعیفه ولی اگر بتونه نفوذ کنه و تکثیر بشه و آدمی هم با ناپرهیزی و اضطراب بهش کمک کنه، این قابلیت رو داره که مثل موریانه بی‌سروصدا اونقدر بخوره و بجوه و وقتی صداش در بیاد که دیر شده.
ترسناکه؟
البته چیزهای ترسناک‌تری از کرونا در زندگی وجود دارن.
ولی به جای ترس، بهتره هوشیار باشیم و مطلع.
در حال حاضر اطلاعات موجود به ما میگن بیماری کرونای ۲۰۱۹، از اواخر سال ۲۰۱۹ میلادی در چین شروع شده.
چیزی حوالی آذر و دی ماه شمسی و برای اولین بار به صورت رسمی، ۳۰ بهمن ماه ۱۳۹۸ اعلام شد که در ایران هست و قربانی گرفته.
منشأ دقیق این ویروس و اینکه مریض صفر (اولین مریضی که مبتلا به این ویروس شده) کی و کجا بوده، هنوز نامشخصه.
اینکه آیا این ویروس دست‌ساز بشره و توطئه‌ای در جریانه، همیشه یک گزینه روی میز بوده درباره هر تحول و اتفاق خوشایند و ناخوشایندی در جهان."
“از سه چیز ناگزیر، گریزی نیست: شست‌وشوی مکرّر دست و صورت، زدن ماسک، دوری و دوستی؛ حداقل ۲ متر و هر چه بیشتر بهتر.
تا کِی؟
دست‌کم آخر رمضان ۱۴۰۰.
این بیماری فعلاً درمان اختصاصی و واکسن نداره.
البته فعلاً...
”
“«از پیشانی تا چانه» جغرافیای مورد علاقه ویروس‌هاست.
کف دست‌ها هم ایستگاه انتظار ویروس‌هاست.
پس صورت و دست‌ها رو مرتب بشویید.
با چی؟
همین آب و صابون.
چقدر؟
به قدر چهار صلوات کامل یا ۲۰ ثانیه.
این کار شاید ویروس رو نکشه، ولی از روی بدنتون پاک می‌کنه.“
“زندگی دوی سرعت نیست؛ ترکیبی است از دوی ماراتن و دوی امدادی.
باید استقامت داشته باشیم و به هم کمک کنیم تا بتونیم خط پایان رو ملاقات کنیم.
مهربانی وظیفه‌ست و تاب آوردن واجب.
این فرصتیه برای اینکه زندگی بیفته روی دور کُند و شتابمون رو کمتر کنیم و همدیگه رو بیشتر و بهتر ببینیم؛ البته با رعایت فاصله اجتماعی.
این فرصتیه برای محک خوردن ایمان‌ها و انسانیت.
پس حواستون بیشتر به هم باشه.”
انتهای پیام