میتسوبیشی ASX ۲۰۱۷ را بشناسید
باشگاه خبرنگاران
|
اقتصادی
|
پنجشنبه، 20 دی 1397 - 03:05
کلاس کراس‌اور‌های کوچک و سایز متوسط، فراتر از دیگر خودروها؛ بیشترین رشد تقاضا را در سال‌های گذشته داشته‌اند.
خلاصه خبر
پاجیرو در کنار سدان اسپرت لنسر، خاطره‌ی خوبی از برند میتسوبیشی در ذهن مردم ایران باقی گذاشت.
حدود یک قرن پیش، شرکت میتسوبیشی موتورز، بینان نهاده شد.
این گروه صنعتی، تا قبل از روی آوردن به خودروسازی، به عنوان غول کشتی‌سازی ژاپن شناخته می‌شد، اما با معرفی اولین خودروی بنزینی با خط تولید تجاری در سال ۱۹۱۷، نخستین خودروساز صنعتی ژاپن، لقب گرفت.
قدیمی‌ترین خودروساز ژاپن، با شروع قرن بیست و یکم در سراشیبی سقوط قرار گرفت و در نهایت، مجبور به فروش تمامی خطوط تولید خود، در خارج از کشور شد.
شاید بتوان، نیسان را ناجی میتسوبیشی دانست، چرا که با خرید ۳۴درصد از سهام این برند، سازنده‌ی لنسر و پاجیرو را از ورشکستگی نجات داد.
این موضوع، نشانه‌ی سرمایه‌گذاری صحیح و مدیریت عالی گروه رنو – نیسان در راس میتسوبیشی است.
جالب است بدانید، پلت‌فرم میتسوبیشی ASX با کد GS ضمن همکاری میتسوبیشی با گروه دایملر- کرایسلر (مالک سابق مرسدس بنز آلمان و کرایسلر امریکا) در سال ۲۰۰۵ ساخته شد.
این پلت‌فرم با کمی تغییر، در خودرو‌های لنسر، اکلیپس کراس، جیپ کامپس و جیپ پاتریوت، کرایسلر ۲۰۰، سیتروئن C۴ و پژو ۲۰۰۸ نیز استفاده شده است.
در حال حاضر، خودروی ASX با ۷ تیپ فنی مختلف در خطوط تولید ژاپن، برزیل، چین، اندونزی و مالزی قرار دارد، درحالیکه از سال آینده با پیشرانه‌ی پلاگین هیبرید هم، عرضه خواهد شد.
در حال حاضر، ASX پرفروش‌ترین کراس‌اور کامپکت در بسیاری نقاط دنیا از جمله استرالیا، پس از مزدا CX-۳ محسوب می‌شود.
طراحی ظاهری و بدنه
جلوپنجره و مجرای هدایت هوا در میان سپر، به رنگ سیاه و البته فلزی هستند تا با خطوط موازی و انحنا در گوشه‌ها، ترکیبی هماهنگ تشکیل شود.
میتسوبیشی ASX از مه‌شکن‌های دایره‌ای و نسبتا معمولی در طرفین سپر استفاده می‌کند که جایگاهی سیاه و پلاستیکی دارند.
ساختار پیچیده‌ی زیر چراغ، شامل سپر، ادوات کروم و فضای هدایت هوا است که با قطعه‌ای هم‌رنگ بدنه در بخش پایین، ارائه می‌شود.
خط حجم‌دهنده‌ی اصلی، در امتداد دستگیره‌ها از چراغ عقب تا گلگیر جلو کشیده شده است، در حالیکه پایین در و نزدیک رکاب هم، برجستگی دیگری روی بدنه دیده می‌شود تا منحنی روی گلیگر‌های جلو و عقب را پیوند دهد.
مدل ASX، همچنان با آینه بغل ساده همراه نوار LED راهنما و اسپویلر کوتاه در عقب ارائه می‌شود که چندان اسپرت و چشم‌گیر نیست، اما به لطف آنتن کوسه‌ای (در مدل‌های جدید واردشده به ایران) و ریل باربند (که در نمونه‌های وارداتی هم‌رنگ بدنه نیست و سیاه‌رنگ است)، ظاهر قابل قبولی ارائه می‌کند.
درپوش صندوق، ساختار مناسبی برای پلاک دارد و با خطی منحنی و عرضی، قسمت مربوط به شیشه‌ی عقب را از باقی بدنه جدا می‌کند.
سپر ASX، کاملا قدیمی به نظر می‌رسد و با سنسور‌های بیرون‌زده از سطح و چراغ ترمز قرمزرنگ که شدیدا توی ذوق بیننده می‌زند، چندان جالب توجه نیست.
البته حجم‌دهی خوبی روی سپر دیده می‌شود که باعث برجسته و اسپرت شدن این نما شده است، اما با قطعات پلاستیکی سیاه در پایین و تجهیزاتی مثل منبع اگزوز که براحتی توی دید هستند، کمی سهل‌انگاری در طراحی ASX احساس می‌شود.
ماده‌ی اصلی تشکیل دهنده‌ی داشبورد، پلاستیک سخت و معمولی است.
طراحی صندلی‌های ASX، قابل قبول است و به خوبی بدن سرنشینان جلو را حفظ می‌کند.
در ردیف جلو، فضای بالای سر، اطراف شانه و زانوها، رضایت بخش است، اما برای سرنشینان عقب، شرایطی فراتر از انتظار وجود دارد، به طوری‌که فاصله‌ی سر تا سقف و صندلی جلو تا زانو، حتی برای افراد بلند قد هم، عالی به نظر می‌رسد.
در ردیف دوم، استراحتگاه بازو با امکان دسترسی به صندوق بار و ۲ جا لیوانی در نظر گرفته شده است که در سفر‌های طولانی مدت و چهارنفره، راه‌گشا خواهد بود.
البته نباید فراموش کرد که صندلی‌های عقب، با ساختار نسبتا صاف و تخت، ارائه می‌شوند که راحتی صندلی‌های جلو را فراهم نمی‌کنند.
فرمان ASX، کاملا مشابه آنچه در لنسر دیده‌ایم، فاقد چرم و مواد مربوط به پوشش صندلی‌ها است.
از نکات مثبت این بخش، می‌توان به نمایشگر جذاب در وسط پنل‌های سرعت و دور موتور اشاره کرد که با کامپیوتر سفر ارتباط دارند.
این بخش، پس از خوابیدن صندلی‌های عقب، ساختاری تقریبا یک‌پارچه و قابل قبول خواهد داشت.
قدرت این نمونه در صورت استفاده از بنزین استاندارد جهانی، ۱۴۸ اسب بخار با گشتاور ۱۹۶ نیوتن‌متر است.
بیشترین قدرت، در دور موتور ۶۰۰۰ دور بر دقیقه و نهایت گشتاور از دور موتور ۴۲۰۰ دور بر دقیقه حاصل می‌شود.
علاقه‌مندان ASX در بازار جهانی، می‌توانند به سراغ نسخه‌ی ۲.۴ لیتری این خودرو بروند.
در ASX وارداتی، سیستم تعلیق جلو مک فرسون استرات و سیستم تعلیق عقب اتصال چند گانه است.
ترمز عقب دیسکی و جلو دیسکی خنک شونده هستند.
این خودرو، دیفرانسیل جلو با قابلیت تبدیل الکترونیکی آن به حالت دو دیفرانسیل (۴WD) است.
چراغ‌های جلو زنون و مجهز به سیستم اتوماتیک تنظیم ارتفاع نور، چراغ‌های عقب طرح LED، سقف پانورامیک یک‌تکه، شوینده چراغ‌ها بر روی سپر جلو، آیینه‌های جانبی با قابلیت جمع شدن الکتریکی به همراه راهنما، سنسور باران، روشنایی اتوماتیک چراغ‌های جلو، باربند و آنتن کوسه‌ای؛ دیگر آپشن‌های ظاهری میتسوبیشی ASX هستند.
به همین دلیل امکاناتی نظیر، ترمز خودکار اضطراری و هشدار نقطه‌ی کور، حتی در نسخه‌ی فول‌آپشن ASX هم وجود ندارند.
به همین دلیل امکاناتی نظیر، ترمز خودکار اضطراری و هشدار نقطه‌ی کور، حتی در نسخه‌ی فول‌آپشن ASX هم وجود ندارند.
میتسوبیشی ASX مجهز به ۷ کیسه هوای ایمنی (۲ عدد جلو شامل راننده و سرنشین جلو، ۲ عدد ایربگ جانبی، ۲ عدد ایربگ پرده‌ای و یک عدد زانویی (است.
ترمز ضد قفل (ABS) کنترل فعال پایداری (ESC) و کنترل کشش (TCL)، ترمز کمکی در شیب (HSA) و توزیع الکترونیکی نیروی ترمز (EBD)، مهم‌ترین آپشن‌های ایمنی ASX هستند.
هرچند که هیچ نسخه‌ای از این خودرو، دارای ترمز خودکار یا هشدار خروج از لاین نیست، حضور ۷ کیسه‌ی هوا با ایربگ مخصوص زانو، اعتماد خریدار را جلب می‌کند.
حدود یک قرن پیش، شرکت میتسوبیشی موتورز، بینان نهاده شد.
این گروه صنعتی، تا قبل از روی آوردن به خودروسازی، به عنوان غول کشتی‌سازی ژاپن شناخته می‌شد، اما با معرفی اولین خودروی بنزینی با خط تولید تجاری در سال ۱۹۱۷، نخستین خودروساز صنعتی ژاپن، لقب گرفت.
قدیمی‌ترین خودروساز ژاپن، با شروع قرن بیست و یکم در سراشیبی سقوط قرار گرفت و در نهایت، مجبور به فروش تمامی خطوط تولید خود، در خارج از کشور شد.
شاید بتوان، نیسان را ناجی میتسوبیشی دانست، چرا که با خرید ۳۴درصد از سهام این برند، سازنده‌ی لنسر و پاجیرو را از ورشکستگی نجات داد.
این موضوع، نشانه‌ی سرمایه‌گذاری صحیح و مدیریت عالی گروه رنو – نیسان در راس میتسوبیشی است.
جالب است بدانید، پلت‌فرم میتسوبیشی ASX با کد GS ضمن همکاری میتسوبیشی با گروه دایملر- کرایسلر (مالک سابق مرسدس بنز آلمان و کرایسلر امریکا) در سال ۲۰۰۵ ساخته شد.
این پلت‌فرم با کمی تغییر، در خودرو‌های لنسر، اکلیپس کراس، جیپ کامپس و جیپ پاتریوت، کرایسلر ۲۰۰، سیتروئن C۴ و پژو ۲۰۰۸ نیز استفاده شده است.
در حال حاضر، خودروی ASX با ۷ تیپ فنی مختلف در خطوط تولید ژاپن، برزیل، چین، اندونزی و مالزی قرار دارد، درحالیکه از سال آینده با پیشرانه‌ی پلاگین هیبرید هم، عرضه خواهد شد.
در حال حاضر، ASX پرفروش‌ترین کراس‌اور کامپکت در بسیاری نقاط دنیا از جمله استرالیا، پس از مزدا CX-۳ محسوب می‌شود.
طراحی ظاهری و بدنه
جلوپنجره و مجرای هدایت هوا در میان سپر، به رنگ سیاه و البته فلزی هستند تا با خطوط موازی و انحنا در گوشه‌ها، ترکیبی هماهنگ تشکیل شود.
میتسوبیشی ASX از مه‌شکن‌های دایره‌ای و نسبتا معمولی در طرفین سپر استفاده می‌کند که جایگاهی سیاه و پلاستیکی دارند.
ساختار پیچیده‌ی زیر چراغ، شامل سپر، ادوات کروم و فضای هدایت هوا است که با قطعه‌ای هم‌رنگ بدنه در بخش پایین، ارائه می‌شود.
خط حجم‌دهنده‌ی اصلی، در امتداد دستگیره‌ها از چراغ عقب تا گلگیر جلو کشیده شده است، در حالیکه پایین در و نزدیک رکاب هم، برجستگی دیگری روی بدنه دیده می‌شود تا منحنی روی گلیگر‌های جلو و عقب را پیوند دهد.
مدل ASX، همچنان با آینه بغل ساده همراه نوار LED راهنما و اسپویلر کوتاه در عقب ارائه می‌شود که چندان اسپرت و چشم‌گیر نیست، اما به لطف آنتن کوسه‌ای (در مدل‌های جدید واردشده به ایران) و ریل باربند (که در نمونه‌های وارداتی هم‌رنگ بدنه نیست و سیاه‌رنگ است)، ظاهر قابل قبولی ارائه می‌کند.
درپوش صندوق، ساختار مناسبی برای پلاک دارد و با خطی منحنی و عرضی، قسمت مربوط به شیشه‌ی عقب را از باقی بدنه جدا می‌کند.
سپر ASX، کاملا قدیمی به نظر می‌رسد و با سنسور‌های بیرون‌زده از سطح و چراغ ترمز قرمزرنگ که شدیدا توی ذوق بیننده می‌زند، چندان جالب توجه نیست.
البته حجم‌دهی خوبی روی سپر دیده می‌شود که باعث برجسته و اسپرت شدن این نما شده است، اما با قطعات پلاستیکی سیاه در پایین و تجهیزاتی مثل منبع اگزوز که براحتی توی دید هستند، کمی سهل‌انگاری در طراحی ASX احساس می‌شود.
ماده‌ی اصلی تشکیل دهنده‌ی داشبورد، پلاستیک سخت و معمولی است.
طراحی صندلی‌های ASX، قابل قبول است و به خوبی بدن سرنشینان جلو را حفظ می‌کند.
در ردیف جلو، فضای بالای سر، اطراف شانه و زانوها، رضایت بخش است، اما برای سرنشینان عقب، شرایطی فراتر از انتظار وجود دارد، به طوری‌که فاصله‌ی سر تا سقف و صندلی جلو تا زانو، حتی برای افراد بلند قد هم، عالی به نظر می‌رسد.
در ردیف دوم، استراحتگاه بازو با امکان دسترسی به صندوق بار و ۲ جا لیوانی در نظر گرفته شده است که در سفر‌های طولانی مدت و چهارنفره، راه‌گشا خواهد بود.
البته نباید فراموش کرد که صندلی‌های عقب، با ساختار نسبتا صاف و تخت، ارائه می‌شوند که راحتی صندلی‌های جلو را فراهم نمی‌کنند.
فرمان ASX، کاملا مشابه آنچه در لنسر دیده‌ایم، فاقد چرم و مواد مربوط به پوشش صندلی‌ها است.
از نکات مثبت این بخش، می‌توان به نمایشگر جذاب در وسط پنل‌های سرعت و دور موتور اشاره کرد که با کامپیوتر سفر ارتباط دارند.
این بخش، پس از خوابیدن صندلی‌های عقب، ساختاری تقریبا یک‌پارچه و قابل قبول خواهد داشت.
قدرت این نمونه در صورت استفاده از بنزین استاندارد جهانی، ۱۴۸ اسب بخار با گشتاور ۱۹۶ نیوتن‌متر است.
بیشترین قدرت، در دور موتور ۶۰۰۰ دور بر دقیقه و نهایت گشتاور از دور موتور ۴۲۰۰ دور بر دقیقه حاصل می‌شود.
علاقه‌مندان ASX در بازار جهانی، می‌توانند به سراغ نسخه‌ی ۲.۴ لیتری این خودرو بروند.
در ASX وارداتی، سیستم تعلیق جلو مک فرسون استرات و سیستم تعلیق عقب اتصال چند گانه است.
ترمز عقب دیسکی و جلو دیسکی خنک شونده هستند.
این خودرو، دیفرانسیل جلو با قابلیت تبدیل الکترونیکی آن به حالت دو دیفرانسیل (۴WD) است.
چراغ‌های جلو زنون و مجهز به سیستم اتوماتیک تنظیم ارتفاع نور، چراغ‌های عقب طرح LED، سقف پانورامیک یک‌تکه، شوینده چراغ‌ها بر روی سپر جلو، آیینه‌های جانبی با قابلیت جمع شدن الکتریکی به همراه راهنما، سنسور باران، روشنایی اتوماتیک چراغ‌های جلو، باربند و آنتن کوسه‌ای؛ دیگر آپشن‌های ظاهری میتسوبیشی ASX هستند.
به همین دلیل امکاناتی نظیر، ترمز خودکار اضطراری و هشدار نقطه‌ی کور، حتی در نسخه‌ی فول‌آپشن ASX هم وجود ندارند.
به همین دلیل امکاناتی نظیر، ترمز خودکار اضطراری و هشدار نقطه‌ی کور، حتی در نسخه‌ی فول‌آپشن ASX هم وجود ندارند.
میتسوبیشی ASX مجهز به ۷ کیسه هوای ایمنی (۲ عدد جلو شامل راننده و سرنشین جلو، ۲ عدد ایربگ جانبی، ۲ عدد ایربگ پرده‌ای و یک عدد زانویی (است.
ترمز ضد قفل (ABS) کنترل فعال پایداری (ESC) و کنترل کشش (TCL)، ترمز کمکی در شیب (HSA) و توزیع الکترونیکی نیروی ترمز (EBD)، مهم‌ترین آپشن‌های ایمنی ASX هستند.
هرچند که هیچ نسخه‌ای از این خودرو، دارای ترمز خودکار یا هشدار خروج از لاین نیست، حضور ۷ کیسه‌ی هوا با ایربگ مخصوص زانو، اعتماد خریدار را جلب می‌کند.
