بیماری بین دانش آموز و معلم فاصله ایجاد نکرد

خبرگزاری مهر -گروه استان‌ها: معلمی یکی از شغل‌هایی محسوب می‌شود که نمی‌توان بدون عشق در آن فعالیت کرد و نگاه حرفه‌ای به آن هرگز نتیجه مثبتی نخواهد داشت.
ایثار و داشتن روحیه جهادی یکی از ابتدایی‌ترین پیش نیازهای شغل معلمی است و در این سال‌ها همواره شاهد گذشت و فداکاری معلمان کشورمان در صحنه‌های مختلف بودیم چه آنجا که معلم فداکار شفتی از جان خود در میان شعله‌های سرکش آتش می‌گذرد و چه آنجا که حمیدرضا گنگوزهی در دیار تفتان خود را میان دیوار و دانش آموزان حائل می‌کند تا فداکارانه با تقدیم جان خود دانش آموزان را نجات دهد.
حال این بار در قزوین و در دیار سگزآباد شاهد جلوه دیگری از ایثار هستیم.
سکته قلبی مهدی بخشنده فر را در مسیر تدریس متوقف نمی‌کند و وی در بستر بیماری و بر روی تخت بیمارستان عاشقانه زمزمه محبت را در درون روح و جان دانش آموزان خود نهادینه می‌کند.
بخشنده‌فر معلم پایه دوم ابتدایی مدرسه شهید قدوسی بویین زهرا در گفت‌وگو با مهر اظهار می‌کند: چهارشنبه ۷ آبان ماه بود که احساس ناخوشایند سوزش در سینه را حس کردم.
وی که ۲۳ سال سابقه تدریس دارد افزود: بعد از پایان کلاس و پس از اینکه برای دانش آموزان تکلیف روزهای پنجشنبه و جمعه را مشخص کردم با اورژانس تماس گرفتم و وقتی وضعیتم را شنیدند توصیه کردند که در صورت تشدید درد به بیمارستان مراجعه کنم.
این معلم فداکار عنوان می‌کند: اما در ساعت پایانی شب به طور کامل در تنفس به مشکل برخوردم و حتی حرکت کردن نیز برایم سخت شد تا جایی که با کمک همسایه‌ها و اقوام به بیمارستان بویین زهرا منتقل شدم.
وی بیان می‌کند: تشخیص‌های اولیه خبر از سکته قلبی می‌داد و به همین دلیل به بیمارستان قزوین منتقل شدم.
حالم به قدری بد بود که تا صبح سه بار مورد حمله قلبی شدید قرار گرفتم و در نهایت تشخیص دکترها بر این شد که باید از فنر در رگ‌های قلبم استفاده شود.
در همان روز نخست از طریق همسرم به مسئولین مدرسه اطلاع دادم که به دلیل شرایطم بهتر است معلم دیگری جایگزین شود اما به لطف خانواده‌های دانش آموزان و درخواست آنها این کار انجام نشد.
بخشنده فر افزود: این در حالی بود که به دستور پزشک باید مدتی از گوشی دوری می‌کردم و کمی در آرامش قرار می‌گرفتم اما دغدغه بزرگ‌تر من دانش آموزانی بودند که همچون فرزند آنها را دوست داشتم و حالا نباید به دلیل مشکل من از تحصیل باز می‌ماندند.
این معلم فداکار ادامه داد: همراه داشتن گوشی تلفن همراه در سی سی یو ممنوع است اما توانستم رضایت کادر درمان را دریافت کنم و در نهایت با گوشی همسرم ساعتی در روز را به تدریس به دانش آموزان مشغول شدم.
آموزش‌های صوتی و تصویری در بخش
کار زمانی جدی تر شد که به بخش منتقل شدم و در بخش به‌صورت تصویری و آنلاین کلاس‌ها برگزار شد و خدا و همسرم کمک کردند تا تحصیل دانش آموزان از نبودن من آسیب نبیند.
وی اضافه کرد: در بعضی روزها به همسرم تکالیف دانش آموزان را می‌گفتم و او در گوشی به دانش آموزان اعلام می‌کرد و نباید در این بین نقش خانواده‌های دانش آموزان را در همراهی نادیده گرفت.
خانواده‌ها نیز با درک شرایط کمک بسیار خوبی کردند و در کنار ما بودند تا فرزندانشان بتوانند از شرایط ایجاد شده بهترین استفاده را داشته باشند.
اجازه نمی‌دهم بیماری بین من و دانش آموزان فاصله ایجاد کند
وی اما خاضعانه و از صمیم قلب این کار را لطف و ایثار نمی‌داند بلکه معتقد است وظیفه خود را انجام داده است.
بخشنده فر عنوان می‌کند: من در برابر این دانش آموزان مسئول هستم و عاشقانه کارم را انجام دادم.
وی عنوان می‌کند: به خودم اجازه نمی‌دهم که بیماری من و دانش آموزان را از همدیگر دور کند.
به گزارش مهر بخشنده فر اولین معلم عاشق و فداکار این آب و خاک نیست و بدون شک آخرین نخواهد بود.
هنوز هم هستند عاشقانی که شرافت شغل معلمی را درک کرده و با جان و قلب خود در این راه زیست می‌کنند.
باید قدر این عاشقانه را دانست و کمک کرد تا این ایثار و فداکاری به معنای واقعی در سطح جامعه نیز ظهور و بروز داشته باشد.