خاطرات اجرای برنامه‌های سحر که با کرونا پایان یافت
یکی از تهیه‌کنندگان رادیو با اشاره به خاطراتی از محمدحسین نورشاهی _ گوینده‌ای که به تازگی کرونا او را از پای درآورد _ یاد برنامه‌های سحر رادیو را گرامی داشت.
یکی از تهیه‌کنندگان رادیو با اشاره به خاطراتی از محمدحسین نورشاهی _ گوینده‌ای که به تازگی کرونا او را از پای درآورد _ یاد برنامه‌های سحر رادیو را گرامی داشت.
علی سلمان طاهری - تهیه‌کننده صداوسیما - در گفت‌وگو با ایسنا درباره محمد حسین نورشاهی خاطرنشان کرد: ایشان در کسوت افسری، دوره‌های مختلفی را حتی در آمریکا گذارنده بود و سال ۶۹ خود را بازنشسته کرد.
آقای نورشاهی از سال ۵۸ وارد رادیو شدند و در دوران دفاع مقدس برنامه رادیویی ارتش را اجرا می‌کردند و یکی از نیروهای فعال در رادیو جبهه بودند.
آغاز توفیق آشنایی من با ایشان سال ۷۰ و در برنامه اذانگاهی مغرب رادیو سراسری به نام «در بارگاه قدس» بود.
او ادامه داد: طبعا پختگی، دانش، تجربه و تسلط ایشان همزمان به موضوعات و فنون اجرا، باعث می‌شد تا در آن زمان بر گردن من به عنوان پژوهشگر، نویسنده و سردبیر تازه کار رادیو، حق استادی داشته باشند.
رفاقت و دوستی ما به حدی زیاد شد که همواره بعد از ضبط برنامه‌های مختلف معارفی و اجتماعی با هم تا مقصد هم‌مسیر می‌شدیم و از تجارب و طبع بلندش بیشتر می آموختم.
این نویسنده و مدرس دانشگاه در ادامه با یادآوری خاطراتی از محمد حسین نورشاهی گفت: از سال ۷۵ تا چندین سال توفیق داشتم در خدمت تیم سحر باشم که در سال‌های اولیه تنها برنامه‌ی سحر در شبکه‌های صداوسیما بود و عمده خاطرات به یادماندنی‌مان در آن‌جا شکل گرفت.
ویژگی مرحوم نورشاهی در اجرا این بود که تسلط و تجربه او طمانینه خاصی در اجرا برای او ایجاد کرده بود.
استاد ابوالقاسم حسینجانی (شاعر) بخش‌های ادبی را می‌نوشت و بخش‌های عمومی و ارتباط و مناسبت‌ها را من.
گویندگی و اعلام‌ها در برنامه سحر حتی اعلام اذان صبح به افق تهران به صورت زنده بود و در آن ساعات و لحظات و با توجه به اینکه تنها برنامه سحرگاهی کشور همین برنامه بود تمرکز و دقت خاصی می‌خواست.
آقای نورشاهی در خواندن اشعار و اعلام‌ها اشتباهی نداشت.
او طی دو ساعت و نیم برنامه‌ی سحر به ندرت از استودیو خارج می‌شد و حتی سحری را در داخل استودیو صرف می‌کرد.
اعتقاد داشت اگر حالمان در برنامه خوب باشد و معنویت حکمفرما، این سخن از دل برآید لاجرم بر دل نشیند.
طاهری به خاطراتش درباره محمدحسین نورشاهی افزود: سحرهای سال ۱۳۷۵ در زمستان واقع شده بود (۲۱ دی تا ۲۱ بهمن ۷۵) و آن سال چندین مرتبه برف سنگینی در ماه رمضان بارید؛ به طوری‌که آقای نورشاهی _ روحش شاد _ ساعت ۲/۵ بامداد با اینکه وظیفه‌ای نداشت، برای راحتی من، به‌دنبال من می‌آمد.
مدیر کل سابق طرح و برنامه و تولید و آموزش رادیو قرآن درباره تجربه همکاری با مرحوم نورشاهی عنوان کرد: سال ۷۰ برای برنامه «دربارگاه قدس» رادیو سراسری هر روز یک قالب و محتوا طراحی کردم و طبعا زحمت گوینده این برنامه‌ها چند برابر شده بود.
یک روز میزگرد با چند کارشناس، یک روز مسابقه کتبی و ...
زنده یاد محمدحسین نورشاهی نه تنها از زیاد شدن حجم کار ناراحت نشد که با شور و استقبال برای بهتر شدن برنامه ها تلاش می‌کرد او با این کار، به گروه درس وجدان کاری و تلاش برای هدف اعتلای رادیو می‌داد.
او در آن سالها برنامه‌های متعدد معارفی و اجتماعی را گویندگی می‌کرد.
با مرحوم حسین صبحدل برای برنامه های سحر همکاری می‌کرد.
علی سلمان طاهری در پایان اظهار کرد: خداوند او را رحمت کند علاوه بر صفات و ویژگی‌های اخلاقی که داشت بسیار مراعات می‌کرد و به واسطه این ویژگی‌ها همه او را دوست داشتند.
انتهای پیام