کشتار بلوط‌های زاگرس با اره برقی مافیا/ مدیر شکارچی بدترین درد است
پدر بلوط را نه‌تنها مردم لرستان بلکه مردمان ایران‌زمین می‌شناسند؛ مردی با دست‌های پینه بسته که سالیان سال است وقت و فکر خود را صرف حفاظت از محیط‌زیست استان کرده و امروز دغدغه‌های بزرگی در ارتباط با وضعیت اسفناک جنگل‌های بلوط دارد.
به گزارش خبرگزاری فارس از خرم‌آباد، مظفر افشار مرد روزهای، سخت مردی که نه سرمای زمستان و نه گرمای تابستان که همه زندگی و دغدغه‌اش کاشت بلوط و احیا جنگل‌های لرستان است، شب و روز و تعطیل و غیرتعطیل نمی‌شناسد؛ همه فکر و ذکرش نهال‌های بلوط و گنجینه‌ای است که در آن انواع بذرها را با محبت خود به بار آورده است.
او این روزها نگران حیات جنگل‌های لرستان است و این غم را می‌شود از چهره‌اش خواند؛ معتقد است همه باید برای حفاظت از سرمایه‌های ارزشمند پای‌کار بیایند.
افشار اما از بی‌مهری مسوولان نیز گلایه دارد.
مخاطبان فارس با ثبت پویش «قدردانی از پدر بلوط ایران» در سامانه فارس من تشکر و قدردانی خود را از زحمات این فعال زیست محیطی اعلام کرده‌اند
با این فعال محیطی زیست که این روزها همانند دیگر اوقات سال مشغول آموزش دانش آموزان و رسیدگی به نهال‌های بلوط در بام شهر است گفت‌وگویی ترتیب داده‌ایم که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید.
حال محیط‌زیست را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
حقیقت امر این است که زمین بیمار است و به سرطان خوش‌خیم و بدخیم مبتلا شده و در این میان نقش اصلی را انسان ایجاد کرده و تغییرات اقلیمی نقش کمتری را در به وجود آوردن این شرایط دارند.
دریاچه ارومیه و هامون تنها بخشی از چالش‌های زیست‌محیطی کشور هستند.
در منطقه زاگرس مشکلات زیادی وجود دارد.
راه حل چیست؟
تنها راه ما حفاظت از جنگل‌ها و احیا آنها است که متأسفانه با بی‌مهری مسوولان مواجه شده است.
لرستان در چه وضعی قرار دارد؟
واقعیت این است که به محیط‌زیست استان ضربه وحشتناکی وارد شده است.
نیاییم تعریف و تمجید کنیم و وضع محیط‌زیست را مطلوب جلوه دهیم؛ بله محیط‌بانان و جنگل‌بانان زحمت‌کش هم داریم و نباید تلاش آنها را نادیده بگیریم اما تخریب محیط‌زیست به نالایق بودن مدیران برمی‌گردد مدیرانی که دغدغه محیط‌زیست را نداشته و آمار دروغ و غلط ارائه می‌کنند، حیات‌وحش در حال نابودی است جنگل‌ها نابود شده و مدیران تنها کارشان تبلیغ است.
یعنی متولیان آمار درست را بیان نمی‌کنند؟
بله، میزان جنگل‌های لرستان در گذشته یک‌میلیون و 200 هزار هکتار و مراتع یک‌میلیون مترمکعب بوده، اما این آمار امروز دیگر صحت ندارد.
بیاییم آمار واقعی را به مردم گفته و درصد تخریب را اعلام کنیم، من گله‌مندم از محیط‌زیست؛ باید آمار واقعی را اعلام کنند.
نکته دیگر اینکه 20 انجمن محیط‌زیستی ثبت‌شده و یا در حال ثبت طی 5 یا شش سال گذشته تاکنون نشست و جلسه‌ای با مدیرکل محیط‌زیست نداشته‌اند.
تخریب جنگل‌های لرستان بیشتر به کدام قسمت مربوط می‌شود؟
طبق آمار مسوولان و بازدید انجمن‌های زیست‌محیطی در شهرستان‌های کوهدشت، دوره و چگنی و پل‌دختر شاهد بیشترین آمار تخریب هستیم.
از نگاه شما علت تخریب چیست؟
هر چند تبدیل عرصه‌های جنگلی به کشاورزی و قطع درختان چند صدساله برای تولید زغال از مواردی است که جنگل‌های استان را تهدید می‌کند اما با قطع شدن پای دلالان از جنگل‌های شمال درختان استان لرستان آماج اره‌برقی‌هایی شده که روزانه کامیون کامیون چوب را از استان خارج می‌کنند، دلالان و باند مافیایی در خرم‌آباد ساکن شده و میراث آیندگان را به تاراج می‌برند.
یعنی مسوولان تنها نظاره‌گر این چالش هستند؟
واقعیت این است که منابع طبیعی با نیروی اندک نمی‌تواند کاری از پیش ببرد بلکه باید نیروی انتظامی و ارتش دهیاران ورود کنند.
اعلام می‌کنم که وضع بحرانی است و باید همین امروز کاری کرد که فردا دیر است.
دلالان چوب بیشتر کدام منطقه مورد هدفشان است؟
کوهدشت، دوره و چگنی جاده جدید پل زال قسمت میان کوه و پشت هشتاد پهلو، اره‌برقی‌ها درختان چندین صدساله را ظرف چند دقیقه قطع می‌کنند، درختان بلوطی که قیمت جهانی آن 2 میلیارد تومان است.
امیدواریم رسانه‌ها و کارشناسان ورود کند زیرا زاگرس در حال نابودی است و اگر چاره‌ای اندیشیده نشود لرستان را ماسه فرا می‌گیرد و دیر یا زود به سرنوشت سیستان و بلوچستان دچار می‌شویم.
نظر شما در خصوص خشکیدگی و زوال درختان بلوط چیست؟
ببینید خشکیدگی بلوط یک مریضی مهلک است که طبق نظر کارشناسان و انجمن‌های زیست‌محیطی ریزگردها و خشک‌سالی متولی علت این مریضی است که تبدیل به مریضی مهلک شده، طبق نظر کارشناسان و انجمن‌های زیست‌محیطی ریزگردها و خشکسالی‌های متوالی نقش مهمی در این راستا دارد که البته ظرف دو سال گذشته بارندگی‌ها سبب ضعیف‌تر شدن این موضوع شده است.
اما این نکته باید مورد توجه قرار بگیرد که میزان تخریب انسانی بسیار پررنگ‌تر از خشکیدگی بلوط‌ها است.
من مدیر نیستم که چنین موضوعی را بزرگ جلوه دهد (واقعیت گفته نشود).
کمی از خودتان بگویید، شیرین‌ترین خاطره‌تان در این چند سال چه بوده؟
چند سال پیش زمانی که در یکی از روستاهای خرم‌آباد بودم با مشاهده بلوط در ترک سنگ، چنان شوقی به من دست داد که وصف شدنی نیست، زیرا این کار را پس از دیدن مصاحبه‌های من در تلویزیون انجام داده بودند، باور کنید اشک در چشمانم حلقه زد زیرا متوجه شده بودند که اگر جنگل را از دست بدهند چیزی ندارند.
به ثمر نشستن درختان بلوط که خودم در بام شهر کاشته بودم پس از 8 سال نیز از خاطرات خوبی است که برایم شیرین است زیرا انتظارش را نداشتم.
خاطره بد هم دارید؟
برای من وجود و فعالیت مدیری که خود تخریب‌گر و شکارچی است بدترین درد و خاطره است مدیرانی که عرصه جنگلی را تخریب می‌کنند، در این سال‌ها چنان مواردی را مشاهده کردم اما به دلیل اینکه سند و مدرکی در دست نیست تنها می‌توانم بگویم که خدا نکند چنان مدیری در استان وجود داشته باشد.
توصیه‌تان به مردم استان و مسافران نوروزی در این ایام چیست؟
عاجزانه تقاضا دارم از بردن خودرو به فضای سبز جلوگیری کنند زیرا این اقدام به گیاهان به‌ویژه برای بذرهایی که تازه جوانه زده‌اند ضربه سنگینی وارد می‌کند، دوم اینکه این چند روز قید کباب را بزنند زیرا هرجایی که آتش به پا شود طبق تحقیقات 10 تا 15 سال هیچ نهالی روئیده نمی‌شود.
رسانه‌ها در احیا و حفاظت از جنگل‌ها چه نقشی دارند؟
رسانه‌ها و فضای مجازی می‌توانند با اطلاع‌رسانی تخریب محیط‌زیست را کاهش دهند اما ما هر قلم‌به‌دستی که واقعیت‌ها را مطرح نکند دلسوز قلمداد نمی‌کنیم بنابراین انتظار ما این است که رسانه باید واقعیت‌ها را بیان کنند.
انتهای پیام/م
گفتگو از نسرین بیرانوند
