روایت تاریکی چشم تا روشنایی دل از دریچه نگاه یک دکترای جامعه‌شناسی
کاظم از همان بدو تولد با مشکل بینایی مواجه بود و پس از یک عمل جراحی ناموفق بخش زیادی از بینایی خود را از دست داد. با این حال تاریکی چشم، هرگز باعث نشد که او دست از تلاش بردارد. کاظم حسن‌زاده با وجود همه مشکلات تحصیلات علمی خود را با کسب بالاترین رتبه‌های علمی ادامه داد و توانست دکترا بگیرد.
کاظم از همان بدو تولد با مشکل بینایی مواجه بود و پس از یک عمل جراحی ناموفق بخش زیادی از بینایی خود را از دست داد.
با این حال تاریکی چشم، هرگز باعث نشد که او دست از تلاش بردارد.
کاظم حسن‌زاده با وجود همه مشکلات تحصیلات علمی خود را با کسب بالاترین رتبه‌های علمی ادامه داد و توانست دکترا بگیرد.
به گزارش خبرگزاری فارس از لامرد، همزمان با روز جهانی عصای سفید و نابینایان، خبرنگار فارس در لامرد به سراغ روشندلی رفته است که ثابت نمود با همه محرومیت‌ها و کاستی‌هایی که سر راهش قرار داشته است فعل خواستن را به‌خوبی صرف کرده و با چشم دلش توانست مدارج علمی خود را با کسب بهترین رتبه هادر مقاطع گوناگون طی نماید.
صحبت کردن با این روشندل لامردی پرافتخار و تلاشگر، آدم را به شورونشاط می‌آورد و مصمم می‌کند که او نیز کارها و برنامه‌هایش را به‌صورت جدی پیگیری کند چراکه او سرشار از انرژی، عشق به خدا و خانواده است.
کاظم حسن‌زاده در مردادماه ۱۳۵۴ در شهر لامرد به دنیا آمد و از سال ۱۳۵۹، به علت اینکه مدرسه ویژه نابینایان در لامرد وجود نداشت، پدرو مادر وی که بسیار علاقه‌مند و اصرار به رفتن مدرسه کاظم داشتند، مجبور شدند در شیراز ساکن شوند.
کاظم از همان بدو تولد با مشکل بینایی مواجه بود و پس از یک عمل جراحی ناموفق بخش زیادی از بینایی خود را از دست داد.
از سال ۱۳۶۳ و با یکی دو سال تأخیر در مجتمع آموزشی شوریده شیرازی، مخصوص نابینایان، مشغول به تحصیل شد.
زیرا در مدارس عادی قادر به تحصیل نبود، تا پایان سال سوم دبیرستان در همین محل تحصیل نمود و سال چهارم دبیرستان را در دبیرستان ولی‌عصر شیراز به پایان برد و در رشته ادبیات و علوم انسانی، با معدل ۱۷.۸۹ و با کسب رتبه اول موفق به کسب دیپلم شد.
در این دوران به علت وجود معلمان آموزش‌دیده و باتجربه و وجود امکانات مخصوص افراد نابینا و نیمه بینا، نظیر کتاب به خط بریل و کتاب‌های گویا شده، مشکل چندانی برای تحصیل نداشت.
در سال ۱۳۷۴ در کنکور سراسر با رتبه ۴۳ در رشته حقوق دانشگاه شیراز پذیرفته شد و پس از گذراندن دو نیمسال تحصیلی، تغییر رشته داده و در رشته موردعلاقه خود علوم اجتماعی مشغول به تحصیل شد.
در دوره دانشجویی به علت نبود امکانات ویژه در دانشگاه، مشکلات در تحصیل شروع شد و مجبور شد کتاب‌های درسی را به‌صورت گویا تهیه نماید که در این راه بیش از همه از لطف و کمک‌های خواهرش بهره‌مند بود، اما این مشکل باعث نشد که ذره‌ای در امر تحصیلش وقفه‌ای ایجاد شود.
در سال ۱۳۷۹ نیز موفق به دریافت مدرک کارشناسی در رشته پژوهشگری با معدل ۱۷.۹۲ و کسب رتبه اول شد و در کنکور کارشناسی همان سال در مقطع کارشناسی ارشد جامعه‌شناسی دانشگاه شیراز قبول شد و در شهریور ۱۳۸۲ با معدل ۱۶.۸۹ فارغ‌التحصیل شد اما متأسفانه به علت در دسترس نداشتن برخی منابع به‌صورت گویا موفق به قبولی در آزمون دکتری دانشگاه شیراز نشد و در سال بعد در آزمون دکتری دانشگاه آزاد تهران مرکزی در مقطع دکتری جامعه‌شناسی قبول شد و باوجود عدم آشنایی با تهران، نبود خوابگاه و رفت‌وآمد هفتگی بین شیراز و تهران و مشکلات دیگر، سه نیمسال تحصیلی، آزمون جامع و سپس رساله دکتری را با موفقیت پشت سر گذاشته و در شهریور ۹۱ از رساله دکترای خود دفاع نموده و با معدل ۱۸.۲۰ فارغ‌التحصیل شد.
حسن‌زاده در گفت‌وگو با خبرنگار فارس بابیان اینکه همیشه شعارم این است که «معلولیت محدودیت نیست» گفت: تمام موفقیت خود در امر تحصیل را در تمام دوره‌ها مرهون و مدیون زحمات و حمایت‌های بی‌دریغ پدر و مادر و خواهر و برادرانم هستم.
وی افزود: در تمام دوران نابینائی خود هیچ‌گاه مشکلاتی که در سر راهم وجود داشت، نتوانست سد راهم شود بلکه انگیزه بالاتری نیز برای برطرف کردن مشکلات پیدا نمودم.
حسن‌زاده ادامه داد: لحظه‌ای از درس و تحصیل دلسرد نشدم زیرا باور داشتم که معلولیت محدودیت نیست.
وی بابیان اینکه از سال ۱۳۸۳ در سطح دانشگاه‌های پیام نور شهرستان‌های آباده، صفاشهر، لامرد مرکز علمی کاربردی بهزیستی و تأمین فارس و مرکز علمی کاربردی زندان‌های فارس مشغول به تدریس بوده‌ام تصریح کرد: از اردیبهشت‌ماه ۱۳۹۴ و با استخدام در استانداری فارس به‌عنوان کارشناس پژوهش دفتر برنامه‌ریزی، نوسازی و تحول اداری مشغول به فعالیت هستم.
این روشندل لامردی در ادامه سخنان خود خطاب به خانواده معلولان نیز بیان داشت: بعضی از خانواده‌هایی که معلول جسمی ـ حرکتی یا معلول کم‌توان دارند از اینکه آن‌ها را وارد جامعه کنند معذب می‌شوند من عاجزانه از آنان خواهش می‌کنم افراد معلول را وارد جامعه کنند چراکه بارها ثابت‌شده معلولان کارهایی انجام می‌دهند شبیه معجزه که فرد سالم هرگز قادر به انجام آن کارها نیست.
انتهای پیام/ن/و
