خودزنی در جام جم!
سهشنبهشب پس از اختتامیه جشنواره جام جم که یکی از جدیترین اقدامات تلویزیون «علیه خود» در چند سال گذشته بود، انتقادها نسبت به نحوه داوری و ساختار این جشنواره، فضای رسانهای را از خود متاثر کرد.

به گزارش مشرق، شاید کمتر سازمانی در دنیا اینقدر متخصص «اقدام علیه خود» باشد که صداوسیمای ما هست؛ همچنین کمتر سازمانی در دنیا اینقدر «علیه خود» هزینه کند که صداوسیمای ما میکند و البته در دنیا سازمانی نداریم که بتواند هم برای اقدام علیه خود هزینه کند و هم از کسانی که برایشان هزینه میکند، طعنه و کنایه بشنود!
سهشنبهشب پس از اختتامیه جشنواره جام جم که یکی از جدیترین اقدامات تلویزیون «علیه خود» در چند سال گذشته بود، انتقادها نسبت به نحوه داوری و ساختار این جشنواره از سوی تعدادی از مجریان و چهرههای تلویزیونی فضای رسانهای را از خود متاثر کرد.
مثلاً داریوش فرضیایی (عمو پورنگ) اعتقاد داشت کسانی هستند که نمیخواهند او دیده شود، نجمالدین شریعتی هم درخواست اعلام آرا را داشت، پژمان بازغی هم گویا از ناراحتی مواجههای که جشنواره با او داشته از ادامه اجرای برنامه «کودک شو» انصراف داده است، پیشتر مهران مدیری و «دورهمی» نیز از این نظرسنجی انصراف داده بودند.
اینها را بگذارید کنار دهها واکنش توئیتری و اینستاگرامی علیه تلویزیون از سوی مجریان و چهرههای تلویزیونی که طی ۲ ماه گذشته در شبکههای اجتماعی و مطبوعات و رسانهها، در نقد نحوه داوری و عملکرد جشنواره منتشر شده است.
از جایی به بعد هم ماجرای اخلالی که دست آخر هم مشخص نشد چه کسی و از کجا آن را کارگردانی میکرده، حواشی علیه جشنواره را بیشتر کرد.
بعد هم که هر چه اتفاق افتاد «علیه تلویزیون» بود.
حالا بیایید حساب کنیم اساساً چرا یک رسانه باید اینقدر علیه خود هزینه کند و برای هزینه کردن علیه خود اینقدر انگیزه داشته باشد و سازوکار درست کند و ستاره مربع راه بیندازد و با راه رفتن روی اعصاب ملت با زیرنویسهای مسابقه، هیچ عایدی از منظر ارتقای کیفیت و کمیت مخاطب عمومی نداشته باشد و دست آخر در کنار این همه فحش بخورد و عکس یادگاری بگیرد؟!