پایان تلخ کارخانه قند/ بیکاری 500 کارگر با تعطیلی «کارخانه قند ورامین»

به گزارش گروه دیگر رسانه‌های خبرگزاری فارس، روزنامه جام جم در گزارشی به تعطیلی کارخانه قند ورامین و بیکاری ۵۰۰ کارگر آن پرداخته است که بخش‌های مهم آن در ادامه می‌آید.
بنایی عظیم در دل محوطه‌ای بزرگ، در حاشیه خیابان شهید قدوسی شهر ورامین استان تهران، اولین توصیفی است که می‌توان درباره آن ارائه کرد.
کنجکاوتر که می‌شوی و گذشته‌اش را که مرور می‌کنی، در تاریخچه‌اش آمده: احداث شده در سال ۱۳۱۳ و ثبت ملی شده در مهرماه سال ۱۳۸۱.
تا اینجا به نظر می‌آ‌ید از بنا و محوطه‌ای ملی- تاریخی سخن می‌گویی که باید خودش و حریمش حفظ شود و برای نسل آینده بماند، اما مساله فراتر از اینهاست و این بنا و محوطه تاریخی ۸۰ ساله، یک مجموعه عظیم تولیدی است که تا همین دو سال پیش نان سفره ۵۰۰ تا ۶۰۰ خانواده کارگری را فراهم می‌کرد و چرخ ماشین‌آلاتش با تولید روزانه حدود ۷۰۰ تن قند و شکر نیاز استان تهران و بسیاری از نقاط کشور را تامین می‌کرد تا نیازی به واردات قند و شکر نباشد...
حکایت، حکایت کارخانه قند ورامین استان تهران است که وقتی چرخ‌هایش بچرخد نه‌تنها فرصت‌های بزرگ اشتغال مستقیم و غیرمستقیم در استان تهران پابرجاست که کشاورزان سراسر کشور هم بهانه‌ای برای کشت و تولید نیشکر و چغندر خواهند داشت؛ کارخانه‌ای که چندی پس از واگذاری به بخش خصوصی حرکت چرخ‌هایش کند و کندتر شد تا حدود دو سال پیش که از حرکت ایستاد و متروکه شد؛ گو این‌که همواره در خواب بوده و آرام و بی هیاهو...
.
هیاهوی دیروز کارخانه قند ورامین اما امروز از خانه کارگران بیکار شده آن به گوش می‌رسد؛ کارگرانی که سفره‌شان از همیشه خالی‌تر شده است.
کارخانه تصفیه قند ورامین در سال ۱۳۸۳ به بهانه عدم سودآوری و وجود هزینه‌های بالا به بخش خصوص واگذار شد.
واگذاری به بخش خصوصی در ابتدای امر برای این مجموعه صنعتی آمد داشت، چراکه تا پیش از واگذاری با ظرفیت تولید روزانه حدود ۱۲۰ تن قند فعالیت داشت که پس از واگذاری به بخش خصوصی و تغییرات در بخش فنی و مدرن‌کردن تجهیزات، میزان خط حدود پنج برابر افزایش یافت و تولید به ۶۰۰ تن در روز رسید.
وضعیت تولید شکر هم بهبود یافت، به این ترتیب که کارخانه ابتدا با ورود شکر خام آن را توسط فیلترهای مختلف تصفیه‌ کرده و شکر خام را تبدیل به مرغوب‌ترین و با‌کیفیت‌ترین شکر دنیا می‌کرد.
این روند تا همین چند سال پیش که مواد اولیه از جنوب کشور توسط قطارهای حامل به سمت کارخانه گسیل می‌شد، ادامه داشت.
اما کم‌کم توربین‌ها و تجهیزات تولید قند کارخانه به بهانه‌های مختلفی چون تعویض و به‌روزرسانی از گردونه فعالیت خارج شد و آن خط همچنان بدون تجهیزات است و حتی اگر قرار به از سرگیری خط تولید قند باشد، به‌دلیل خارج شدن تجهیزات و نبود دستگاه‌های مورد نیاز این امر امکان‌پذیر نیست.
متاسفانه خروج تدریجی تجهیزات و ماشین‌آلات تولید به خط تولید قند محدود نشد و کارخانه به‌تدریج در حال پاکسازی از همه ماشین‌آلات و تخلیه کامل بود که با اعتراض کارگران هوشمند به مسؤولان وقت، جلوی این اقدام گرفته شد و پای دادستان انقلاب و عمومی وقت، نماینده شهرستان و دیگر مسؤولان نظارتی به میان آمد و روند تخلیه کارخانه و تعطیلی کامل آن متوقف شد.
شهرک جانشین کارخانه!
یکی از فعالان کارگری در جنوب شرق استان تهران در گفت‌و‌گو با جام‌جم مدعی می‌شود که با وجود موقعیت جغرافیایی این کارخانه که در حال حاضر پس از حدود ۸۰ سال در مرکز شهر قرار گرفته، گویا صاحبان کارخانه به فکر تغییر در فضای کارخانه و تبدیل آن به مجتمع مسکونی افتاده‌اند.
اما از آنجا که ساختمان کارخانه قند، ثبت ملی است و نمی‌توان آن را تخریب کرد، درصدد احداث شهرک در دوهکتار زمین اطراف ساختمان کارخانه هستند.
اگر این ادعا درست باشد، مالکان کارخانه عملا مرتکب عمل خلاف و غیرقانونی شده‌اند، چراکه در قرارداد یا مبایعه‌نامه تحویل کارخانه به این اشخاص قید شده که صاحبان مجموعه، به هیچ عنوان نباید مسیر تولید را متوقف کنند و تعدیل کارگران هم نباید صورت نگیرد، این درحالی است که هم‌اکنون نه کارگری در کارخانه وجود دارد و نه تولیدی صورت می‌گیرد.
ساختمان متروکی که ماند
محمد، یکی از کارگران کارخانه قند ورامین است که درباره شرایط آن به ما می‌گوید: زمزمه‌های تعطیلی کارخانه و پایان عمر چرخه تولید، زمانی کارگران را به خود آورد و متوجه ساخت که مدیران اعلام کردند قصد جابه‌جایی کارخانه به سمت چرمشهر را دارند و به احتمال زیاد برای ادامه فعالیت به آنجا عزیمت خواهند کرد.
این کارگر قدیمی که روزهای اوج کارخانه را به چشم دیده، می‌گوید: کارخانه‌ای که در گذشته نه‌چندان دور، ۵۰۰ تا ۶۰۰ کارگر در شبانه‌روز و در دو شیفت در آن کار می‌کردند اکنون تبدیل شده به یک ساختمان نیمه مخروب متروکه با تعدادی نگهبان که حافظ اندک اموال باقی‌مانده آن مجموعه عظیم صنعتی هستند؛ ساختمانی متروک که گویا سال‌هاست پای آدمی به آن باز نشده است.
خانه‌نشینی کارگران
حال و روز کارگران کارخانه قند ورامین اما مثل بسیاری از کارخانه‌های به‌گِل‌نشسته تلخ است و دردناک؛ کارگرانی که با وجود اخراج و خانه‌نشینی همچنان گوش به زنگ در خانه هستند تا دوباره به کار دعوت شوند.
محمد می‌گوید: از زمانی که زمزمه جابه‌جایی کارخانه به گوش رسید، رفته‌رفته کارگران تعدیل شدند و کارگزینی کارخانه هر روز عذر تعدادی از کارگران را خواست و با وعده با شما تماس می‌گیریم، کارگران را به سمت منزل‌شان روانه ساخت.
به این ترتیب هر روز بخشی از کارگران خانه‌نشین می‌شدند و سطح تولید پایین و پایین‌تر می‌آمد تا حدود دو سال پیش که کارخانه قند ورامین برای همیشه به خوابی عمیق شبیه مرگ فرورفت.
برای بازگشایی کارخانه تلاش می‌کنیم
حسین کاغذلو، فرماندار شهرستان ورامین اما نگران ازدست‌رفتن فرصت‌های اشتغال در ورامین است و چرخه‌های تولید که از حرکت بازایستاده.
او به ما می‌گوید: پس از بررسی مشکلات موجود برای کارخانه قند، نشستی با مالکان آن برگزار کردیم که خروجی موثری نداشت.
کاغذلو می‌افزاید: پس از پیگیری‌های متعدد با وزیر صنعت در یک بازه‌ای توانستیم به‌طور موقت و کوتاه، با تامین مواد اولیه، چرخه تولید را برای مدتی به کار بیندازیم که متاسفانه مجدد به دلایل مختلف کارخانه ابتدا نیمه‌تعطیل و سپس به‌طور کامل تعطیل شد.
البته اکنون با تشکیل کارگروهی در حال پیگیری هستیم تا این کارخانه و مجموعه عظیم تولیدی را که هویت شهر ورامین و مهم‌ترین مرکز تولید قند و شکر استان تهران و کشور است، مجدد فعال کنیم و شاهد فعالیت و مشغول‌به‌کارشدن ۶۰۰‌کارگر در آن باشیم.
بی خانمان شدن قریب الوقوع کارگران بازنشسته
کارخانه قند ورامین حدود ۱۰۰ کارگر بازنشسته هم دارد که سنینی بین ۵۵ تا ۶۵ سال دارند و حالا به جای استراحت باید نگران دریافت اندک حقوق بازنشستگی خود باشند.
تنها امید و دارایی این گروه بابت ۳۰ سال خدمت، منازل قدیمی فرسوده‌ای است که در آن ساکن هستند و ساخت آن مربوط به پیش از انقلاب می‌شود، اما به گفته محمد در حال حاضر همین خانه‌ها هم توسط مالکان کارخانه درحال باز پس گیری است: «طبق مستندات موجود و وعده‌های مدیریت وقت ـ آقای گل محمدی ـ قرار شد در ازای حق سنوات کارگران و شرایط مربوط به آنها، سندی تنظیم و خانه‌های سازمانی برای همیشه به آنها تحویل داده شود که هنوز این اتفاق نیفتاده و مالکان می‌گویند پرونده این موضوع در حال بررسی است.
حال آن‌که در قرارداد فروش کارخانه قند ورامین، هیچ اشاره‌ای به واگذاری خانه‌های مسکونی در کنار کارخانه به بخش خصوصی نشده ‌است.»
انتهای پیام/