شهیدی با تسلط به سه زبان خارجی/ انتخابش سخت‌ترین‌ها بود

خبرگزاری مهر - گروه استان‌ها؛ سیدمحمد موسوی: شهید میرزا محمود تقی پور را که به واسطه شهادت در روز اربعین، به شهید اربعین می شناسند، یکی از شهدای مدافع حرم بود که با نام جهادی ابوقاسم در سوریه به شهادت رسید و حال نام و یادش در بین خانواده و همرزمانش زنده است.
این شهید مدافع حرم، عضو شورای مرکزی مؤسسه بلاغ مبین و مسئول گروه جهادی طراوت ماندگار(فعال در زمینه محیط زیست) بود.
وی همچنین به عنوان دانش پژوه مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره) قم فعالیت داشت.
حجت‌الاسلام تقی‌پور دو فرزند پسر و دختر به نام‌های و مرتضی از خود به یادگار گذاشته است.
حسنعلی تقی پور، پدر این شهید والا مقام در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: شهید محمود تقی پور متولد ۲۵ آبان ۶۱ در گرگان بود.
بعد از اینکه در سال ۶۸ به مشهد مهاجرت کردیم، تحصیلاتش را در مشهد ادامه داد.
از همان دوران کودکی و نوجوانی همراه من به مسجد می آمد و در جلسات مذهبی شرکت می کرد و با پسر روحانی مسجد محل آشنا شد.
ورود به حوزه علمیه
حسنعلی تقی پور درباره نحوه ورود فرزندش به حوزه علمیه گفت: پسرم بعد از کلاس نهم از ما خواست تا وارد حوزه علمیه شود و می‌گفت می خواهم سرباز امام زمان(عج) شوم.
اما ما به او گفتیم که بهتر است ابتدا دیپلم بگیری و بعد به سمت حوزه بروی.
او هم که بسیار متواضع و با ادب بود پذیرفت و چند سال بعد، پس از گرفتن مدرک دیپلم دوباره درخواست خود را تکرار کرد و ماهم پذیرفتیم و بعد در مدرسه علمیه امام محمد باقر(ع) در منطقه طلاب مشغول به تحصیل علوم حوزوی شد.
وی درباره شرایط فرزندش در مدرسه علمیه گفت: محمود به قدری قانع و نجیب بود که در مدرسه سختی های زیادی به خود می داد.
مثلا بدترین حجره را انتخاب می‌کرد و می‌گفت حجره های خوب بهتر است برای شهرستانی ها باشد.
همچنین شب ها لباس های بقیه طلبه ها را پنهانی می شست و وقتی بقیه دلیل این کار را از او جویا می شدند میگفت من برای دل خودم این کارها را انجام می دهم.
تقی پور ادامه داد: پسرم خیلی مقید به نماز شب بود همه را به آن سفارش می کرد.
او همچنین بسیار اهل ورزش بود.
کوهنوردی می‌کرد.
بعد از اتمام درس مقدماتی تصمیم گرفت برای درس خارج به قم برود تا از فضای مذهبی آنجا استفاده کند و به هدفش که همان اجتهاد بود برسد.
محمود به مستضعفین خیلی کمک می کرد؛ مثلا کرایه خانه آن ها را می داد.
همچنین یکی از کارهای او، کاشت درخت زیتون در جاده تهران قم است!
این پدر شهید از کارهای جالب و خیرخواهانه او یاد کرد و گفت: او به مستضعفین خیلی کمک می کرد، مثلا کرایه خانه آنها را می داد، یا برای آنها وسیله خانه می خرید.
یکی از کارهای خیر او کاشت درخت زیتون در جاده تهران قم بود که حالا قرار است در همان نزدیکی یک مجتمع فرهنگی به نام خودش ساخته شود.
وی درباره اعزام فرزندش به سوریه هم این گونه گفت: محمود حدود سه سال و به صورت داوطلبانه به پادگان ها و اماکن نظامی می رفت و در آنجا تبلیغ دین می کرد و در نهایت در سال ۹۴ از طریق تیپ امام صادق (ع) فاطمیون قم به سوریه اعزام شد.
در مرتبه اول به عنوان مبلّغ در سوریه حضور پیدا کرد.
اما برای مرتبه دوم با اصرار خودش به عنوان عضوی از نظامیان به مناطق عملیاتی اعزام شد.
این پدر شهید بیان کرد: به گفته دوستانش او همیشه دعا می کرد که در روز اربعین به شهادت برسد و ذکر یا زینب و یا زهرا همیشه بر لبانش جاری بود.
تسلط شهید تقی پور به زبان انگلیسی، عربی و فرانسه
وی ادامه داد: فقط همسر و فرزندانش از اعزام او به سوریه با خبر بودند و وقتی با اصرار همسرش مبنی بر اتمام تحصیل و گرفتن رساله دکتری مواجه شد، گفت میخواهم شهید شوم و خدمت به اسلام و امام زمان(عج) بهتر است.
او به خاطر تسلطش به زبان های انگلیسی، فرانسوی و عربی، در جنگ سوریه فارسی صحبت نمی کرد تا شناخته نشود.
تقی پور اضافه کرد :محمود درنهایت در اربعین ۹۶ بر اثر انفجار تله انفجاری در دیرالزور زخمی و در راه بیمارستان شد و در حالی که لبخند به لب داشت و شهادتین می گفت، به شهادت رسید.
مرضیه میرزایی، مادر این شهید مدافع حرم نیز در گفت وگو با خبرنگار مهر از قناعت و ادب فرزندش اینگونه برایمان گفت: با آنکه وضع مالی ما خوب بود اما او کمتر کمک مالی از ما می گرفت و معتقد بود من به عنوان سرباز امام زمان (عج) همیشه دست یاری به سمت ایشان دراز میکنم و ایشان برکت به مال و زندگی ام می دهد.
همیشه سخت ترین شرایط را برای کار انتخاب می کرد؛ معتقد بود این سختی ها برای خودسازی و رسیدن به آرزوی شهادتش موثر است میرزایی ادامه داد: او خودش معمولا چیزی از شرایطش به ما نمی‌گفت و معمولا از اطرافیان درباره او می شنیدیم.
مثلا مسئول اردوهای جهادی که او درآنها شرکت می کرد به ما گفت: او همیشه سخت ترین مسئولیت ها و سخت ترین شرایط را قبول می کرد و معتقد بود این سختی ها برای خودسازی و رسیدن به آرزوی شهادتش مؤثر است.
وی با بیان اینکه همه همرزمان دوست داشتند با محمود باشند و از ویژگی های شخصیتی او بهره ببرند، افزود: همرزمانش می گویند که «او لباسش را آویزان می کرد و به همرزمان می گفت هرکس پول لازم دارد بدون اینکه بگوید از داخل جیب لباسم بردارد و هر موقع توانست برگرداند».
وقتی دعای مادر برای شهادت فرزند مستجاب می‌شود
میرزایی ادامه داد: او همیشه مطیع دستورات رهبری بود و سخنرانی ها و گفته های ایشان را تجزیه و تحلیل می کرد و خود را مقید به انجام دستورات ایشان می دانست.
او بیش از یک ماه برای ایام اربعین ۹۵ به سامرا رفت و در یکی از پرخطرترین مناطق به زائران خدمت می کرد و در سال بعد زمانی که قصد زیارت کربلا را داشتم و از او درخواست همراهی کردم، در حالی که در سوریه بود، گفت: من الان در مأموریت هستم و نمی توانم بیایم اما از شما می‌خواهم دعا کنید تا در روز اربعین شهید شوم.
من هم که نمی دانستم او در سوریه است شب اربعین ۹۶ برای شهادت او دعا کردم که در نهایت مستجاب شد.
مادر شهید تقی پور ادامه داد: او در دفتر خاطرات خود نوشته بود که من در روز اربعین شهید می شوم و همچنین در وصیت نامه وی آمده است: «نگران نباشید!
شهید به آرزوی قلبی اش رسیده و شما هم خوشحال باشید که من به آرزویم رسیدم».
در اربعینی دیگر هستیم و جای خالی شهدایی مثل محمود تقی‌پور بیش از همیشه احساس می شود؛ هر چند آن ها که بر اساس نص صریح قرآن «عند ربهم یرزقون» هستند و نزد پروردگار و اربابشان اباعبدالله (ع) متنعم می شوند.