روایتی از سلوک آیت‌الله مدنی در پیاده‌روی کربلا

به گزارش مشرق، کانال تلگرامی مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر کرد: آیت‌الله سید اسدالله مدنی تقید خاصی به پیاده‌روی کربلا داشت.
حجت‌الاسلام شیخ عبدالخالق دشتی، یکی از همراهان شهیدمحراب در یکی از این سفرها به یاد می‌آورد: «یک سال که ماه ذیحجه مصادف با زمستان بسیار سردی بود، همراه شهید آیت‌الله مدنی از نجف عازم کربلا شدیم.
چند فرسخی رفتیم تا به یکی از روستاهای عشایرنشین رسیدیم.
سپس شخص عربی جلو آمد و از آیت‌الله مدنی استقبال کرد و به او احترام گذاشت و وی و همراهان را به مضیف خود دعوت کرد.
ما شب را همان جا استراحت کردیم و فردا صبح به راه خود ادامه دادیم؛ تا این که به شهر طویرج در 20 کیلومتری اطراف کربلا رسیدیم.
در طول مسیر، هرجا که برای استراحت توقف می‌کردیم، آقای مدنی چند حدیث می‌خواند و نکاتی اخلاقی می‌گفت و گاهی یک بحث علمی مطرح می‌کرد.
در طویرج، او وضع روحی عجیبی داشت و شروع به صحبت کرد.
نخست در فضیلت زیارت امام حسین(ع) سخن گفت و حرم امام را به کعبه آمال و آرزوها تشبیه کرد و بعد فرمود: از اینجا تا حرم را خوب است به صورت پابرهنه و هروله‌کنان ادامه بدهیم.
با این که او درد پا و کسالت داشت، اما خودش جلو افتاد و آیه إنّ الصّفا و المروة من شعائر الله را که در مراسم حج میان سعی و صفا خوانده می‌شود، هروله‌کنان می‌خواند و جلو می‌رفت.
وقتی وارد کربلا شدیم، شهید مدنی فرمود: باید با همین حال خسته و پای آبله‌زده به حرم مشرف شویم و خودش جلو افتاد و با حالت گریه و فریاد «یا حسین»، حرکت کرد و ما نیز به دنبالش حرکت می‌کردیم و با همین حال، وارد حرم حسینی شدیم...
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.