خبیر‌نیوز | خلاصه خبر

پنجشنبه، 01 خرداد 1404
سامانه هوشمند خبیر‌نیوز با استفاده از آخرین فناوری‌های هوش مصنوعی، اخبار را برای شما خلاصه می‌نماید. وقت شما برای ما گران‌بهاست.

نیرو گرفته از موتور جستجوی دانش‌بنیان شریف (اولین موتور جستجوی مفهومی ایران):

گفتاری درباره زاویه‌نگاه حضرت زینب (س) و یاران امام حسین (ع) به ماجرای کربلا

تسنیم | فرهنگی و هنری | چهارشنبه، 09 مهر 1399 - 18:38
حجت الاسلام سعید اصفهانیان می‌گوید در زاویه نگاه زینب سلام‌الله علیها است که اصحاب امام حسین (ع) درد شمشیر را احساس نمی‌کنند.
وَ،فرمود،امام،بايستيم،حسين،منظري،امامت،خورشيد

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا، حجت الاسلام سعید اصفهانیان، مدیر مؤسسه فرهنگی راهبردی اصحاب الحسین (ع) گفت: می‌خواهیم از منظری جامع به ماجرای امام حسین (ع) نگاه کنیم؛ حال باید در کدام نقطه بایستیم؟
نسبت به خورشید امامت، در کدام نقطه از قلۀ کوه بایستیم؟
در کدام زاویه از ارتفاع بایستیم؟
حضرت زینب (س) از منظری مرتفع نگاه کرد که فرمود «ما رأیتُ إلا جَمیلا.»
از زاویه‌نگاه تاریخی، آنچه در صحنه دیده می‌شود، «ارباً اربا» است.
تعداد نیزه‌ها، شمشیرها و زخم‌ها است.
از زاویه‌نگاه جامع و «ما رأیتُ إلّا جَمیلا» آنچه حس می‌شود، «لَا یَجِدُونَ أَلَمَ مَسِ‏ الْحَدِید»1 است.
همان کسانی که در کاروان امام حسین (ع) بیشترین زخم را بر پیکر دارند، اساساً دردی را احساس نمی‌کنند.
اینچنین زاویه‌نگاهی است که جز زیبایی چیزی نمی‌بیند و خورشید امامت را حاکم بر همۀ ابعاد عالم و انسان قرار می‌دهد.
پاورقی:
1ـ اشاره به این حدیث: «عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: قَالَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ ع لِأَصْحَابِهِ قَبْلَ أَنْ یُقْتَلَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ یَا بُنَیَّ إِنَّکَ سَتُسَاقُ إِلَى الْعِرَاقِ وَ هِیَ أَرْضٌ قَدِ الْتَقَى بِهَا النَّبِیُّونَ وَ أَوْصِیَاءُ النَّبِیِّینَ وَ هِیَ أَرْضٌ تُدْعَى عَمُورَا وَ إِنَّکَ تُسْتَشْهَدُ بِهَا وَ یُسْتَشْهَدُ مَعَکَ جَمَاعَةٌ مِنْ أَصْحَابِکَ لَا یَجِدُونَ أَلَمَ مَسِ‏ الْحَدِیدِ وَ تَلَا قُلْنا یا نارُ کُونِی بَرْداً وَ سَلاماً عَلى‏ إِبْراهِیمَ‏ تَکُونُ الْحَرْبُ عَلَیْکَ وَ عَلَیْهِمْ بَرْداً وَ سَلَاما...»
قطب راوندى در «نوادر کتاب خرائج» در فصل رجعت، از امام محمد باقر (ع) نقل مى‌‏کند که امام حسین (ع) پیش از شهادت به اصحابش فرمود: پیامبر به من فرمود: پسر جان، ترا به عراق می‌برند و آنجا با جمعى از اصحابت که گزند آهن را نمى‏‌چشند- شهید می‌شوید؛ سپس این آیه را خواند: «قُلْنا یا نارُ کُونِی بَرْداً وَ سَلاماً عَلى‏ إِبْراهِیمَ؛ گفتیم: اى آتش بر ابراهیم سرد و سلامت شو» و فرمود: جنگ بر تو و اصحابت سرد و سلامت است، شما را بشارت باد.
(الخرائج و الجرائح، ج‏2، ص848)
انتهای‌پیام/