انتشار چهارمین کتاب مرجع بین‌المللی بیهوشی با مشارکت فعال اساتید ایرانی

چهارمین کتاب مرجع بین‌المللی در رشته بیهوشی با عنوانPersonalized Medicine in Anesthesia, Pain and Perioperative Medicine توسط انتشارات اشپرینگر به چاپ رسید.
به گزارش ایسنا، دکتر علی دباغ، مسئول تیم نویسندگان کتاب مذکور و مدیرگروه بیهوشی و مراقبت‌های ویژه دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با بیان اینکه رویکرد کتاب مذکور بیهوشی سلولی و مولکولی است، گفت: کتاب مذکور با مشارکت جمعی از اساتید و متخصصان ایرانی، امریکایی و اروپایی در زمینه بیهوشی، درد و مراقبت‌های ویژه نگاشته شده است.
وی با بیان اینکه پزشکی در دنیای حاضر به سمت شخصی شدن (personalized medicine)حرکت می‌کند، خاطرنشان کرد: هر دارو یا روشی الزاما برای همه افراد به یک اندازه مفید نیست.
به عبارت دیگر برای هر فرد باید نسخه خاص خودش را تنظیم کرد، گرچه این مفهوم به ظاهر خیلی بدیهی به نظر می‌رسد؛ اما در مرحله اجرا، بسیار مشکل است.
استاد گروه بیهوشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به پیشرفت دانش بشر در سال‌های اخیر که منجر به شناسایی و تعیین ژنوم افراد شده است، گفت: این روش در ابتدا بسیار دشوار و زمان بر بود، اما با پیشرفت علم به یک روش روتین و معمولی مبدل شد.
به نحوی که امروزه با هزینه‌ای اندک و گرفتن یک نمونه ساده مثلا از مخاط دهان می‌توان ژنوم هر فردی را بررسی و تعیین کرد.
به گفته وی این همه ماجرا نیست و در سال‌های اخیر متخصصان متوجه شدند که قسمت‌های مهم و تکمیلی در ژنتیک مثل ژنومیکس، اپی ژنومیکس، پروتئومیکس، متابولومیکس، اینترکتومیکس و...
وجود دارد و محصولات سلولی آنها نقش بی بدیلی در پزشکی و حیات انسانها ایفا می‌کند.
دکتر دباغ با اشاره به اثرات متفاوت داروها بر افراد مختلف، گفت: استفاده از یک دارو در بیماران مختلف ممکن است تاثیرات متفاوتی داشته باشد، مثلا یک بیمار با دوز اندک یک شل کننده عضلانی مدت طولانی بی حرکت می‌شود، اما در فرد دیگر نیاز به تکرار این دوز دارویی داریم.
این موضوع در مورد داروهای مخدر و مسکن‌ها، اینوتروپ، انعقادی و ضد انعقادی و...
نیز ممکن است صادق باشد؛ همه اینها مثال‌هایی است که در عملکرد روزمره بالینی می‌بینیم.
وی افزود: حتی از این فراتر، با فناوری‌های جدید می‌توان به خوبی الگوی احتمالی بیماری‌زایی را در هر فرد تعیین کرد و مشخصا روش‌های پیشگیری و درمان وی را اعلام کرد.
اینها نکاتی است که همکاران دانشمند علوم پایه بسیار خوب می‌دانند.
مدیرگروه بیهوشی و مراقبت‌های ویژه دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تاکید کرد: این رویکرد شخص محور و مبتنی بر فناوری‌های پیچیده دارای جایگاه بسیار ملموس و ارزشمندی در رشته بیهوشی است.
به همین دلیل در یک مقاله چندی قبل برای اولین بار پیشنهاد دادم که می‌توانیم از واژه Anesthesiomics برای کاربرد و ترجمان عملی این رویکردهای جدید در رشته بیهوشی استفاده کنیم.
وی در ادامه گفت: تا رسیدن به این نقطه هنوز راه زیادی است؛ ولی از نظر زمانی سرعت پیشرفت علم باعث می‌شود به زودی دنیا به این نقطه عطف مهم برسد.
پس نباید در رشته بیهوشی از این مهم غافلگیر شویم، بلکه باید آینده رشته بیهوشی را از الان بر اساس مستندات علمی موجود بسازیم.
به گفته دباغ، در این مجموعه که با همکاری تعدادی از اساتید و متخصصان بیهوشی ایرانی و همچنین اساتیدی از دانشگاه‌های هاروارد، UCLA، ایتالیا و کرواسی و...
نگاشته شده درخصوص بیهوشی با این رویکرد بحث و بررسی صورت گرفته است.
وی با اشاره به کاربرد مهم علوم نوین در این حیطه یادآور شد: در فصل ۱۶ این کتاب دو استاد گروه بیهوشی دانشگاه هاروارد به موضوع اهمیت نقش انفورماتیک پزشکی در ایجاد سریع تغییرات در حیطه پزشکی پرداخته‌اند.
همچنین در فصل ۱۷ درخصوص ضرورت تغییراتی که باید در سال‌های آینده در آموزش بیهوشی دنیا برای ارتقا به جایگاه‌های جدید رخ دهد، شرح داده شده است.
به گفته دباغ، مقدمه این کتاب توسط Jeanine Wiener-Kronish مدیرگروه بیهوشی سابق هاروارد و از نویسندگان اصلی میلر نوشته شده است.
همچنین در نگارش این مجموعه دکتر اردشیر تاجبخش، دکتر الهام معماری، دکتر علیرضا میرخشتی و دکتر سوده طبشی از اساتید گروه بیهوشی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، دکتر ساسان صبوری عضو هیئت علمی بیهوشی هاروارد و عضو افتخاری گروه بیهوشی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، دکتر سمیرا رجایی و دکتر بیتا ملکیان‌زاده از دانشگاه علوم پزشکی تهران، دکتر اکبر درگلاله از دانشگاه علوم پزشکی ایران و دکتر عطا محمودپور، استاد دانشگاه علوم پزشکی تبریز همکاری داشته‌اند.
بر اساس اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، مدیرگروه بیهوشی این دانشگاه ضمن قدردانی از زحمات اساتید و متخصصان بیهوشی ایرانی در نگارش این کتاب مرجع در پایان خاطرنشان کرد: رشته بیهوشی می‌تواند جایگاهی بسیار بدیع و رفیع در سال‌های آینده در رویکرد Personalized medicine داشته باشد و این یک فرصت علمی واقعی و ناب است که خدمات فراوانی را برای انسان‌ها در پی خواهد داشت.
انتهای پیام