ایرانِ ما؛ مسجدتاریخی نو
مسجد تاریخی نو یکی از آثار تاریخی ارزشمند شهرضاست که تاریخ بنای آن مربوط به دوران حکمرانی سلجوقیان است و دارای جذابیتهای معماری و بصری فراوانی از جمله شبستان وسیع و زیبا با ستونهای سنگی، مناره بلند آجری و تنوع آجر چینی در طاقهای ضربی شبستان است. این مسجد در زمینی به مساحتی در حدود هزار متر مربع ایجاد شده و دارای مناری بلند به ارتفاع ۱۲متر و طاقهای ضربی و دو شبستان است.
شبستان اصلی قسمت غربی مسجد را تشکیل میدهد، که دارای ۹ ستون سنگی است و در قسمت شرقی مسجد نیز حیاطی با ایوان آجری و شبستانی کوچک قرار دارد. سنگفرش مسجد نیز از کاشی فیروزهای است.
در ساخت زیرستونهای مسجد از سارُچ استفاده شده و محراب مسجد نیز به صورت مُقرنس کاری تزیین شده است؛ تنها مناره مسجد، ۳۰ سال قبل تعمیر شده است.
از آثار باقی مانده در مسجد ۹ منار سنگی و چهار ناودان سنگی و همچنین سنگابی مربوط به زمان قاجار است. در سال ۱۳۷۷ شبستان مسجد دچار آب گرفتگی شده است. مسجد نو در سال ۷۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.

مسجد تاریخی نو یکی از آثار تاریخی ارزشمند شهرضاست که تاریخ بنای آن مربوط به دوران حکمرانی سلجوقیان است و دارای جذابیتهای معماری و بصری فراوانی از جمله شبستان وسیع و زیبا با ستونهای سنگی، مناره بلند آجری و تنوع آجر چینی در طاقهای ضربی شبستان است.
این مسجد در زمینی به مساحتی در حدود هزار متر مربع ایجاد شده و دارای مناری بلند به ارتفاع ۱۲متر و طاقهای ضربی و دو شبستان است.
شبستان اصلی قسمت غربی مسجد را تشکیل میدهد، که دارای ۹ ستون سنگی است و در قسمت شرقی مسجد نیز حیاطی با ایوان آجری و شبستانی کوچک قرار دارد.
سنگفرش مسجد نیز از کاشی فیروزهای است.
در ساخت زیرستونهای مسجد از سارُچ استفاده شده و محراب مسجد نیز به صورت مُقرنس کاری تزیین شده است؛ تنها مناره مسجد، ۳۰ سال قبل تعمیر شده است.
از آثار باقی مانده در مسجد ۹ منار سنگی و چهار ناودان سنگی و همچنین سنگابی مربوط به زمان قاجار است.
در سال ۱۳۷۷ شبستان مسجد دچار آب گرفتگی شده است.
مسجد نو در سال ۷۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.