آیا آموزش کنونی در بحران کرونا مناسب مهارتهای شغلی آینده است؟
محققان معتقدند، نیاز به بازاندیشی درباره چگونگی کارکرد آموزش به دنبال بیماری کووید- ۱۹ بسیار مهم است. سیستمهای آموزشی، فرصتی برای تجدیدنظر در یادگیری و مجهز کردن دانشآموزان به مهارتهای آموزشی، مهارتهای خلاقانه، اجتماعی، عاطفی و فیزیکی موردنیاز برای حرکت بهسوی آینده را دارند.

ایسنا/خراسان رضوی محققان معتقدند، نیاز به بازاندیشی درباره چگونگی کارکرد آموزش به دنبال بیماری کووید- ۱۹ بسیار مهم است.
سیستمهای آموزشی، فرصتی برای تجدیدنظر در یادگیری و مجهز کردن دانشآموزان به مهارتهای آموزشی، مهارتهای خلاقانه، اجتماعی، عاطفی و فیزیکی موردنیاز برای حرکت بهسوی آینده را دارند.
به نقل از ویفروم، پیش از همهگیری، محققان تخمین زده بودند که تا سال ۲۰۳۰، بیش از نیمی از کودکان و نوجوانان جهان(حدود ۸۰۰ میلیون نفر)، مهارت یا صلاحیت لازم، برای شرکت در کارهای نوظهور جهانی را نخواهند داشت.
پاسخ سیستمهای آموزشی نسبت به بیماری کووید- ۱۹، در سراسر جهان، به این معنی است که دانشآموزان، دوباره به همان کلاسهایی که پیش از بیماری همهگیر داشتند، بازنمیگردند.
شاید این چشمانداز، اندکی دلهرهآور باشد، اما میتواند، فرصتی برای تجدیدنظر در یادگیری و مدرنسازی سیستمهای آموزشی برای قرن بیست و یکم فراهم کند.
صنایع و فعالیتهای جهانی در ماههای اخیر، از مقیاس و سرعت تغییر شوکه شدهاند بهطوریکه سیستمهای آموزشی در این میان، بیشترین آسیب را دیدهاند.
آمار بیسابقهای از کودکان و جوانان، تحت تاثیر تعطیلی مدارس، به علت بیماری کووید- ۱۹ قرارگرفتهاند و ممکن است، برخی از آنها، آموزش را برای همیشه کنار بگذارند.
البته معلمان و والدین در این میان، نقش مهمی داشتهاند و از آموزش به سبک جدید و ابزارهای جدید یادگیری استقبال کردهاند و از هر روشی، برای تحریک یادگیری و توسعه مهارتها استفاده میکنند.
معلمان، فعالیتهایی برای دانشآموزان، ایجاد کردند تا خانوادهها در خانه با کودکان در چالش باشند و تخیلات آنان را بارور کنند.
همچنین، زمانی برای بازی مجازی بین دانشآموزان، توسط والدین و معلمان نیز در نظر گرفته شده و به دانشآموزان فرصت داده شده تا از راه دور با دوستان خود بازی کنند.
این بحران یادگیری، بدون شک، برای چشمانداز آینده شغلی مناسب نخواهد بود.
در حال حاضر، تقریبا یکپنجم جوانان یا ۲۶۷ میلیون نفر در سراسر جهان، تحت تاثیر بیکاری قرارگرفتهاند.
در آینده نیز انتظار میرود که درآمد کمتری داشته باشند.
بسیار مهم است که رویکردهای قدیمی آموزش، بهعنوان مانعی برای افراد در آینده نباشد.
محققان اظهار کردند: درحالیکه مهارتهای آکادمیک سنتی مهم هستند، اما فعالیتهای سرگرمی، خلاق و جذاب نیز میتوانند کودکان را برای کنار آمدن با شرایط غیرقابلپیشبینی و تغییر سریع آماده کند.
خلاقیت و توانایی کودک در مقاوم بودن، باوجود چالشهای غیرقابلپیشبینی زندگی، بیشترین مهارتهایی است که فراگیران امروزی در دنیایی بهسرعت در حال تغییر، به آن نیاز دارند.
نتایج تحقیقات نشان میدهد، زمانی که مهارتهای شناختی، خلاقانه، اجتماعی، عاطفی و فیزیکی، با مهارتهای آکادمیک سنتی ترکیب شود به پیشرفت دانشآموزان در این دنیای پیچیده کمک خواهد کرد.
سیستمهای آموزشی در سراسر جهان، به سرعت نیاز به ارزیابی مجدد دارند و این موضوع نشان دادهشده است که برخی از آنها بهطور خطرناکی، منسوخشدهاند.
بسیاری از افراد از این فرصتها، با تجدیدنظر در یادگیری کودکان و کسب مهارتهای موردنیاز در زندگی، برای مدرنسازی سیستمهای آموزشی خود برای قرن بیست و یکم استفاده کردند.
تصمیمات مرتبط با آموزش در هفتهها و ماههای آینده، میتواند محوری برای آمادهسازی یا عدم آن برای نسلی از جوانان، داشتن اشتغال معنادار و داشتن مهارت و دانش لازم در حل بسیاری از چالشهای آینده جهان باشد.
با توجه به اینکه، میلیونها کودک، احتمالا در روزهای آینده بدون برگزاری کلاسهای حضوری آموزش ببینند، با این تهدید مواجه هستیم که برنامههای درسی بر آموزش غیرحضوری تمرکز دارند و دانشآموزان بهدوراز فعالیتهای سرگرمی و عملی هستند که میتواند به پرورش مهارتهای اساسی موثر کمک کند.
نباید نابرابری در این زمینه بیشتر شود.
همانطور که همهگیری برای آموزش، چالشبرانگیز است، میتوان از آن بهعنوان فرصتی برای ارائه سیستمهای آموزشی عادلانه و انعطافپذیر در آینده استفاده کرد.
ما میتوانیم و باید سیستمهای آموزشی خود را اصلاح کنیم و در یادگیری تجدیدنظر کرده تا همه فراگیران را به مهارتهای لازم برای آینده مجهز کنیم.
انتهای پیام