ایرانی ها نخستین خونخواهان امام حسین(ع)/ولایت مداری افتخار سیستان
زابل - افتخار نخستین قیام مردمی بعد از شهادت امام حسین (ع) به خونخواهی شهیدان کربلا بر اساس اقوال مختلف تاریخی مربوط به ایرانیان است که برای اولین بار در منطقه سیستان ثبت شده است.
خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها: شهادت امام حسین (ع) و یاران با وفایشان از تکان‌دهنده‌ترین رخدادهای تاریخ بشر است، حادثه‌ای که آگاهی، بینش و معرفت را برای همه بشریت در طول تاریخ به همراه آورد و موجب خردورزی و تجدید نظر جامعه اسلامی با زمامدارانشان شد و نقشه راهی برای تمام آزادگان جهان برای مقابله با ظلم و جور در طول تاریخ شد.
بر اساس اقوال مختلف اولین قیام مردمی بعد از شهادت امام حسین (ع) به خونخواهی شهیدان کربلا در سال ۶۵ هجری توسط توابین از کوفه آغاز شد و سپس در سال ۶۶ هجری مختار ثقفی در کوفه قیام کرد و حال آنکه قیام‌های مهم دیگری قبل از آن دو واقعه در تاریخ ذکر شده و اسناد مهمی در تأیید آن آمده است که کمتر به آن پرداخته شده است که نخستین مورد آن قیام مردم سیستان به خونخواهی سید و سالار شهیدان بود.
ارادت قلبی مردم سیستان به اهل بیت (ع) در طول تاریخ
در تاریخ از مردم سیستان به انسان‌هایی دلیر، شجاع، مؤمن، حق طلب و مستقل یاد شده است که همواره مردمی مؤمن و دارای بصیرت بودند.
بسیاری از شواهد بیانگر این واقعیت مهم است که در عصر حکومت بنی‌امیه، مردم سیستان ارادت و محبت زیادی به اهل‌بیت (ع) داشته‌اند، در این میان عوامل مهمی در این نوع نگرش قابل بیان است که در این مقال نمی‌گنجد اما آنچه مهم و ارزشمند است این است که این ارادت قلبی و خاضعانه به امیرالمؤمنین (ع) و فرزندان ایشان بدون حضور اهل‌بیت و امامان معصوم در این منطقه بوده و شگرف‌تر اینکه با تسلط همه جانبه حکومت بنی‌امیه بر منطقه سیستان این ارادت در قلب‌های مردمان این سرزمین جای گرفته است.
یکی از فضائل و افتخارات مهم مردم سیستان این است که در مقابل سب و لعن امیرالمؤمنین (ع) قیام و مخالفت می‌کنند و این در دوران بزرگ‌ترین خلیفه اموی یعنی معاویه ابن ابی سفیان است که در اسناد بسیار محکم نه تنها اسناد و تاریخ‌های سیاسی بلکه کتب جغرافیایی نیز به آن اشاره کرده است.
پایداری و پافشاری مردم سیستان در راه ولایت امیرالمؤمنین (ع) آن قدر محکم و پابرجاست که حاکم اموی را به جنگ تهدید می‌کنند اما نمونه آشکار این همدلی در قیام مردمان این سرزمین به خونخواهی امام حسین (ع) در واقعه کربلا است و این دلدادگی در پیشی گرفتن مردمان سیستان در دفاع از سیدالشهدا (ع) افتخاری بزرگ است که نصیب این سرزمین شده است.
ایرانی‌ها نخستین خونخواهان امام حسین (ع) بودند
اصغر منتظر القائم، استاد تمام تاریخ اسلام دانشگاه اصفهان در گفت و گو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: منطقه سیستان قبل از اسلام به دلیل اینکه یکی از راه‌های عبور و مرور کاروان‌های تجاری و نظامی و رفت آمد به سرزمین‌های شبه‌قاره هند بود اهمیت داشته است.
وی افزود: بعد از اسلام هم به همین جهت دارای اهمیت بود و در واقع دروازه ورود به هند از طرف جنوب ایران بود لذا در تاریخ ایران پیش از اسلام و بعد از اسلام از اهمیت خاصی برخوردار بوده است.
رئیس دانشکده ادبیات دانشگاه اصفهان با اشاره به اینکه بعد از اسلام نیز سیستان دارای اهمیت جغرافیایی، سیاسی و استراتژیک بوده است، ادامه داد: مردم این سرزمین خیلی زود اسلام آوردند و اسلام به این منطقه به‌صورت صلح آمیز و همراه با دوستی اهل‌بیت (ع) وارد شد.
وی گفت: یکی از فضائل و افتخارات مردم این منطقه این است که در مقابل سب و لعن امیرالمؤمنین (ع) قیام و مخالفت می‌کنند و این در دوران بزرگ‌ترین خلیفه اموی یعنی معاویه انجام می‌شود و این موضوع نشان دهنده اعتقاد راسخ مردم این منطقه به دوستی اهل‌بیت (ع) است.
مدیر مسئول فصل‌نامه پژوهش‌های تاریخی دانشگاه اصفهان تصریح کرد: این دوستی اهل‌بیت ادامه پیدا می‌کند تا مردم سیستان در اعتراض به شهادت امام حسین (ع) در صحرای کربلا قیام می‌کنند.
وی با اشاره به اینکه قیام امام حسین (ع) و شهادت آن حضرت در ایران خیلی اثر گذاشت، افزود: ایرانی‌ها اولین قومی هستند که عکس‌العمل از خود نشان دادند و در قیام مختار که به انتقام امام حسین (ع) صورت گرفت همراهی کردند اما قبل از اینها ما شاهد قیام فراگیر مردم سیستان علیه بنی امیه هستیم و این مطلب در کتاب تاریخ سیستان به روشنی آمده است.
یکی از فضائل و افتخارات مردم منطقه سیستان این است که در مقابل سب و لعن امیرالمؤمنین (ع) قیام و مخالفت می‌کنند منتظر القائم با اشاره به اینکه یکی از فضائل و افتخارات مردم این منطقه این است که در مقابل سب و لعن امیرالمؤمنین (ع) قیام و مخالفت می‌کنند، افزود: این در دوران بزرگ‌ترین خلیفه اموی یعنی معاویه ابن ابی سفیان است و همان‌گونه که اسناد بسیار محکم نه اسناد تاریخ‌های سیاسی بلکه کتب جغرافیایی برای ما این گزارش را تائیئ کرده‌اند.
وی ادامه داد: در این خصوص هم قزوینی در کتاب «آثار البلاد قزوینی» و هم یاقوت حموی در کتاب «معجم البلدان» خودش به این مطلب اشاره کرده است که مردمان سیستان در مقابل فرمانداران اموی که در خطبه می‌خواستند سب و لعن امیرالمؤمنین (ع) بکنند ایستادگی کردند و این در حالی است که یاقوت حموی و قزوینی هر دو جغرافی دان هستند که این نشانه از این است که اینها اعتقاد راسخ به دوستی اهل‌بیت (ع) داشتند.
