آغاز سال تحصیلی با بیم و امید/روایت کرونا و تحصیل در استان سمنان

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها - محمد حسین عابدی: خیابان خلوت است عین آسمان آبی بی ابر امروز نیمه شهریور؛ انگارنه‌انگار که نخستین روزهای سال تحصیلی است و سال‌های پیش اینجا حتی جای پارک برای موتورسیکلت هم پیدا نمی‌شد شهرک دانشگاه مکانی است که تا سر می‌چرخانی یا بنگاه املاک می‌بینی یا مدرسه و مکان تحصیل!
اما امسال در نخستین روز سال تحصیلی که نه اول مهر، بلکه ۱۵ شهریور است چندان شلوغی هرسال را نداشت.
چند پسر کوچک با یونیفرم مدارس از آن‌سوی خیابان می‌گذرند مادرشان با آنها است ماسکی دقیقاً همرنگ با حاشیه پیراهنشان دارند مدرسه دخترانه هم باز است یکی دو دختربچه با مادرهایشان حضور دارند دخترها هم همرنگ با حاشیه مانتوهایشان ماسک دارند برخی خانواده‌ها ابتکاراتی هم به خرج داده‌اند و گلدوزی‌هایی هم‌روی ماسک انجام داده‌اند.
استقبال اندک است
مدیر مدرسه ابتدایی دخترانه می‌گوید «روز نخست سال تحصیلی که فقط تعداد کمی از بچه‌ها با برنامه‌ریزی قبلی آمدند از بقیه بچه‌ها فعلاً خبری نیست دستورالعمل سازمان این است که بسیار محدود برگزار می‌کردیم» وقتی زنگ می‌خورد مجموعاً ۲۵ دانش‌آموز هم نیامده‌اند.
۵۰ قدم آن‌سوتر مدرسه مشابه اما پسرانه است آنجا تعداد کمتر است شاید ۱۷ نفر شاید هم بیشتر؛ خانواده‌ها بیرون درب مدرسه ایستاده‌اند منتظر تا ببینند باید چه کنند.
کسی درست نمی‌داند که قرار است بچه‌ها بمانند یا با آن‌ها به خانه بیایند فعلاً همه ایستاده‌اند.
منتظر … گویا کلاس‌ها به دو گروه تقسیم شده‌اند از روز پانزدهم شهریور روزهای زوج ۱۵ نفر و روزهای فرد ۱۵ نفر دیگر به کلاس می‌روند!
صندلی‌های چیده شده در حیاط نشان از فاصله‌گذاری اجتماعی دارند اما درون کلاس‌ها روایت دیگری دارد هنوز نیمکت‌ها هستند و قرار است هر دانش‌آموز بر روی یک نیمکت بنشیند تا فاصله‌ها رعایت شوند هرچند فاصله عرضی رعایت می‌شود اما در حدود طولی بازهم ۵۰ سانتی‌متری بین بچه‌ها بیشتر فاصله نیست.
مدرسه تمیز است معلوم می‌شود مرتب آن را ضدعفونی کرده‌اند یک دستگاه فلزی سیاه‌رنگ هم در مقابل درب ورودی سالن قرار داده‌اند از آنها که باید پدالش را بزنی تا مایع ضدعفونی روی دستانت بریزد اما مشکل اینجا است که هم قد یک بچه کلاس اولی است!
آن‌قدر بلند که می‌تواند موهای سرش را هم ضدعفونی کند!
از سوی دیگر کار با دستگاه کمی دشوار است هیچ علامتی از اینکه قرار است مایع ضدعفونی کجا بریزد وجود ندارد از همه بدتر اینکه وقتی یک کلاس اولی پدال را می‌زند ناخودآگاه مقداری از آن به صورتش خواهد پاشید … وضعیتی که کلاس دومی‌ها حتی ریز جثه‌های سومی هم با آن روبرو هستند.
کرونا را شکست می‌دهیم
صدای مدیر می‌آید که به بچه‌ها می‌گوید: کرونا هست اما بدانید که ما قوی‌تر از آن هستیم ما کرونا را شکست می‌دهیم و درس هم می‌خوانیم بچه‌ها دست می‌زنند… دیگر نقاط مدرسه را هم می‌توان دید حتی سرویس‌های بهداشتی که هیچ تفاوتی با روزهای قبل ندارند فقط یک مایع دستشویی بین هر شیر افزوده‌شده است.
سومین مدرسه هم شرایط مشابهی دارد همان دستگاهی که کلاس اولی‌ها می‌توانند با آن دوش بگیرند جلوی در سالن ورودی است راهرو بوی ماده ضدعفونی‌کننده می‌دهد همه ماسک دارند معلم‌ها هم همین‌طور.
محیط پاکیزه است سعی دارند همه‌جا را به والدین نشان دهند که مطمئن شوند اشکالی وجود ندارد حتی گالن‌های ۲۰ لیتری مواد ضدعفونی که چهار، پنج‌تایی هستند و گویا قرار است تا پایان سال تحصیلی مصرف شوند.
مدیر توضیح می‌دهد که مستخدم مدرسه کاملاً نسبت به همه‌چیز توجیه است.
وزیر بهداشت از تب سنجی در مدارس سخن می‌گفت اما حداقل در این سه مدرسه ابتدایی حتی یک دستگاه دستی ساده هم وجود نداشت.
درست است که بچه‌ها و کادر ماسک داشتند اما سر کلاس یک‌باره اوضاع به هم می‌ریزد چند دانش‌آموزی ماسک برداشته‌اند می‌گویند گرم است … حق هم دارند.
کلاس‌ها تهویه خوبی دارند اما نیاز به خنک کردن کلاس‌ها هم وجود دارد چرایی عدم استفاده از کولر معلوم نیست.
بچه‌ها نمی‌توانند چهار، پنج ساعت مداوم از ماسک استفاده کنند کلافه می‌شوند… این صحبت‌های خودشان با همان زبان بچگی است.
تعهد در کار نیست
موضوع عجیب اما این است که هیچ‌کس نمی‌داند قرار است چه بشود کم کم یک هفته از اولین روز مدرسه می‌گذرد حتی وقتی از مدیر مدرسه می‌پرسیم قرار است کلاس‌ها دایر شود یا خیر می‌گوید فعلاً گفته‌ایم اولی‌ها و دومی‌ها بیایند تا با محیط آشنا شوند برای بقیه پایه‌ها هنوز تصمیمی گرفته نشده وزارتخانه می‌گوید اجباری نیست و قرار است از طریق شاد درس بخوانند اما ما موظف هستیم که تمام مدت کلاس‌ها را آماده نگه‌داریم.
از خانم محمدی درباره تعهد از والدین دانش آموزان می‌پرسم و او قویاً این امر را تکذیب می‌کند و می‌گوید: تعهدی در کار نیست حتی با مدارس همکاران هم‌صحبت می‌کردم چنین چیزی از همان روز ۱۵ شهریورماه وجود ندارد و فقط شایعه است برخی می‌گویند والدین باید تعهد بدهند که بچه اگر کرونا گرفت پای خودشان باشد اصلاً چنین نیست ما خودمان را در قبال بچه‌ها مسئول می‌دانیم.
روایت معلمان عجیب‌تر است همه از آمادگی برای درس دادن می‌گویند اما خودشان هم نمی‌دانند که قرار است بچه‌ها به مدرسه بیایند یا خیر!
این‌طور که معلوم می‌شود قرار است جلسه ستاد کرونا در شهرستآن‌های استان سمنان برگزار شود تا معلوم شود که بالاخره دانش آموزان باید حضور اجباری و الزامی داشته باشند یا خیر؛ همه چیز به کرونا بستگی دارد!
شهریه‌ها چه می‌شود؟
والدین نیز کلافه هستند خانم رضایی یکی از این والدین است که در گفتگو با خبرنگار مهر، می‌گوید: روز ۱۵ شهریور به ما گفتند که بچه‌ها را برای معرفی بیاورید تا با محیط مدرسه آشنا شوند همچنین گفته‌اند که آن‌ها را فعلاً به مدرسه بیاورید تا اگر دستورالعمل دیگری اخذ شد به شما اطلاع دهیم.
ما هم نمی‌دانیم بالاخره برای بچه‌ها سرویس بگیریم یا نه، از سوی دیگر مبلغ قابل توجهی را نیز شهریه داده‌ایم اگر قرار است برگزار نشود چرا این هزینه را کرده‌ایم؟
این بانو که البته نام خود را نمی‌گوید، می‌افزاید: دو میلیون و ۲۵۰ هزار تومان شهریه ثابت اول ابتدایی غیردولتی است ۳۵ هزار تومان بابت کتاب دادیم، ۱۸۰ هزار تومان بابت فرم و اگر قرار باشد بچه‌مان در خانه درس بخواند آیا نباید این شهریه به ما پس بدهند یا حداقل بخشی از آن را پس بدهند؟
مثلاً وقتی پول تغذیه را داده‌ایم اما علناً تغذیه‌ای صورت نگرفته ما چه تقصیری داریم؟
کسی نمی‌داند چه می‌شود
دیگر فردی که دخترش را به مدرسه آورده می‌گوید: حقیقتاً هیچکس نمی‌داند قرار است چه شود ما هم امروز آمدیم تا با مدرسه آشنا شود و ما خودمان هم محیط مدرسه را ببینیم که چطور می‌خواهند از بچه‌هایمان مراقبت کنند من شخصاً بدون تعارف اگر بتوانم به خودم ثابت کنم که نمی‌توانند از بچه‌ام مراقبت کنند اصلاً لحظه‌ای نمی‌گذارم به مدرسه بیاید.
سلامتی فرزند من باید باشد تا در کنارش درس بخواند یا خیر؛ من متأسفم برای مسئولان که حتی وزیر آموزش‌وپرورش نمی‌داند که قرار است فردا بچه‌های ما به مدرسه بیایند یا نیایند.
با این وضعیت اگر مجبور به نام نویسی مدرسه نمی‌شدیم آن هم به خاطر گواهی قبولی پایه، اصلاً دخترم را مدرسه نمی‌فرستادم.
این خانم پاسخ به این سوال که آیا اعتماد می‌کنید تا فرزندتان به مدرسه بیاید، می‌افزاید: شما بگویید چرا باید اعتماد کنیم؟
برنامه مدونی برای یک سال تحصیلی ارائه شده که در آن درس و بهداشتی و … توضیح داده شده باشد؟
اقدام درخور توجهی شده است؟
اطمینان خاطری به ما داده شده است؟
چه امری صورت گرفته تا در ازای آن من اعتماد کنم؟
وی می‌گوید: روز گذشته فیلم مدرسه چینی‌ها را در تلگرام تماشا می‌کردم واقعاً افسوس می‌خوردیم که آنجا هم سیستم آموزشی دارد ما هم سیستم آموزشی داریم که روز اول بازگشایی مدارس هنوز مدیر مدرسه نمی‌داند که باید چه کار کنیم.
اهمیت مسئولیت پذیری
این بانوی همچنین می‌گوید: نکته عجیب اینجا است که وقتی از آموزش‌وپرورش استان سمنان می‌پرسیم قرار است چه شود می‌گوید خانم مدارس در وضعیت سفید باز می‌شوند در وضعیت قرمز از طریق شاد و تلویزیون درس بخوانند اولاً باید گفت اگر در وضعیت سفید قرار است مدارس بازشوند پس چرا امروز مدرسه‌ها باز بودند؟
ثانیاً ماجرا آن‌قدرها هم که آموزش‌وپرورش می‌گوید راحت نیست موضوع اصلی مسئولیت‌پذیری مدارس در قبال درس دادن به بچه‌ها، آموزش، یادگیری و سلامتی آن‌ها است اگر بچه من در کلاس اول از پایه نادرست تعلیم داده شود چه کسی مسئولیت می‌پذیرد؟
همین آموزش‌وپرورش نمی‌گوید مقصر بچه خودتان بوده است؟
هرگز نخواهد گفت بی‌برنامگی من باعث ضربه و لطمه خوردن به بچه‌های شما شده است.
تقریباً نظرات مشابه است تب بالای کرونا که مجدداً استان سمنان را در برگرفته نگرانی‌ها را افزون کرده است از سوی دیگر مدارس مقصر نیستند آنها طبق دستورالعمل اقدام کرده‌اند و برای مثال دستگاه ضدعفونی‌کننده را تهیه، فاصله‌گذاری را رعایت و مسائل را به دانش آموزان گوشزد می‌کنند لذا مدیران تصمیم‌ساز هستند که می‌بایست عملکردی بهتر با برنامه‌ای جامع و کامل می‌داشتند.
دستورالعمل ارائه شده است
مسئولان آموزش‌وپرورش استان سعی دارند تا به مردم اطمینان خاطر بدهند مدیرکل آموزش‌وپرورش استان سمنان بابیان اینکه استان به چهار بوم تقسیم‌بندی شده است که ازلحاظ شیوع کرونا در هر بوم برای برگ زاری کلاس‌ها به‌صورت حضوری یا مجازی تصمیم‌گیری می‌شود، خاطرنشان کرد: گرمسار و آرادان در یک منطقه، سمنان، سرخه و مهدی‌شهر یک منطقه، دامغان و امیرآباد در یک منطقه و شاهرود، بسطام، بی ارجمند و میامی در یک منطقه طبقه‌بندی شدند.
دستورانی با بیان اینکه ۶۰ درصد دانش‌آموزان استان به برنامه شاد دسترسی دارند که می‌توانند در کلاس‌های غیرحضوری شرکت کنند، گفت: در مناطق سفید علاوه بر آموزش حضوری، استفاده از ظرفیت نرم‌افزار شاد نیز در دستور کار قرار دارد.
وی بابیان اینکه شبکه اجتماعی دانش‌آموزان «شاد» برنامه کاربردی ویژه تلفن همراه هوشمند است، افزود: در این برنامه سه فرآیند ورود برای دانش‌آموزان، معلمان و مدیران در نظر گرفته‌شده است که بر اساس دستورالعمل‌های کلاس‌های درس در مناطق دارای وضعیت سفید ازلحاظ شیوع کرونا به‌صورت حضوری و در مناطق زرد کرونایی حضور دانش‌آموزان به‌صورت گروه‌بندی و در مناطق قرمز کرونایی به‌صورت مجازی برگزار می‌شود.
منطقه سفید کرونایی نداریم اما مدارس باز شدند
این در حالی است که استان سمنان اصلاً منطقه سفید ندارد و جز آرادان و سرخه که در آنها روز قبل نماز جمعه برگزار شد و در وضعیت زرد کرونایی هستند هیچ نقطه دیگر استان وجود ندارد که قرمز یا نارنجی نباشد با این حال امروز مدارس در شهرهای استان سمنان باز شدند و بچه‌ها از شنبه به کلاس درس رفتند!
حال چرا مسئولان استان سمنان اصرار دارند که درباره وضعیت حاضر که نقاط سفید کرونایی در استان وجود ندارند اظهارنظر کنند بر همگان پوشیده است.
دولت سعی دارد تا اطمینان مردم را نسبت به مدارس جلب کند از سوی دیگر والدین نیز نگران هستند زیرا هیچ برنامه مدونی برای سال تحصیلی به سمع و نظرشان نرسیده است لذا باید گفت سال تحصیلی جدید با بیم و امید فراوان شروع‌شده است.
۲ روایت از یک ماجرا
بیم از اتفاقات پیش رو و امید به نیفتادن آن‌ها!
در پایان اما باید دو نکته اصلی را عنوان کرد که در لابلای صحبت‌های والدین و مردم این روزها به گوش می‌خورد نخست اینکه اگر دانش‌آموزی در مدرسه حضوری دچار مشکل شد و مثلاً به بیماری کرونا گرفتار شد تکلیف مسئولیت آن با کیست؟
موضوع دوم اینکه اگر قرار باشد تمام درس‌ها از طریق شاد و تلویزیون به بچه‌ها ارائه شود پس تکلیف مدارس، معلمان و شهریه‌های دانش آموزان چه می‌شود اصلاً آیا آموزش‌وپرورش استان سمنان برنامه مدونی برای سال تحصیلی جدید دارد؟
یک هفته‌ای می‌شود که بچه‌ها مدرسه می‌روند اما هنوز پاسخ این سوالات معلوم نیست.