چگونه در سال تحصیلی کرونایی استرس نوجوانان را مهار کنیم؟
همه‌گیری کروناویروس موجب ماه‌ها تعطیلی مدارس شد و برنامه منظم و لذت‌های روزمره معاشرت با همسالان و معلمان را از بچه‌ها ربوده است.
ایسنا/خراسان رضوی همه‌گیری کروناویروس موجب ماه‌ها تعطیلی مدارس شد و برنامه منظم و لذت‌های روزمره معاشرت با همسالان و معلمان را از بچه‌ها ربوده است.
به گزارش تریوگلوبال، بازگشایی مدارس در دوران کنونی با جنبه جدید نگرانی والدین همراه شده است.
آنان نگران از دست دادن زمان تحصیل و سلامت فرزند خود در دوران کروناویروس کووید-۱۹ هستند.
درک اینکه کودک شما در برابر استرس چه واکنشی نشان می‌دهد، می‌تواند یک نقطه شروع خوب برای نظارت بر فعالیت فرزند شما با آغاز سال تحصیلی جدید باشد.
در مدت خانه‌نشینی ممکن است متوجه تغییرات زیادی در الگوهای رفتاری کودک خود شدید مانند افزایش تحریک‌پذیری یا اختلافات بیشتر با خواهر و برادر شدید و یا مشکلات جسمی مانند تغییر در الگوی خواب و غذا خوردن را شاهد بودید.
بدانید، تا زمانی که از این مسائل آگاه باشید، خواهید فهمید که کودک شما چه زمانی به کمک نیاز خواهد داشت.
بازگشایی مدارس برای برخی از دانش آموزان به معنای ترس از قرار گرفتن در شرایط دشواری است که گریزی از آن نیست.
این تفکر می‌تواند رفتار اجتنابی مانند امتناع حضور در مدرسه را به همراه داشته باشد.
توجه به این نکته مهم است که نوجوانان از مغز لیمبیک یا عاطفی خود برای تصمیم‌گیری استفاده می‌کنند زیرا در این سن فاقد لوب پیشانی کاملا رشد یافته‌اند که مسئول تفکر منطقی است.
نوجوانان غالبا یک الگوی تفکر همه‌یاهیچ را نشان می‌دهند که منجر به افکار فاجعه‌آمیزی مانند "دیگرکسی مرا دوست ندارد" می‌شوند.
برای آن گروه از بچه‌هایی که سابقه اضطراب زیاد دارند، بازگشت به مدرسه می‌تواند ضربه‌ای بیش از ماندن در خانه در دوران خانه‌نشینی ایجاد کند.
کنترل استرس در دانش‌آموزانی که معتقد هستند همسالان آنان را قبول نمی‌کنند، دشوار است.
در این حالت، اگر می‌بینید فرزندتان به اتاق خود می‌رود یا خودش را از سایر اعضاء خانواده جدا می‌کند در جستجوی مشکل باشید، بررسی کنید که ناهار را در مدرسه می‌خورد و روز خود را چگونه سپری می‌کند برای درک بهتر می‌توانید از معلمان و مشاوران مدرسه کمک بگیرید.
راهبردهای موثر تنظیم نظم عاطفی مانند مراسم خاص، کمک‌کننده خواهد بود و توجه نوجوان را از احساسات منفی تجربه‌شده در طول روز مانند ترس از عدم انجام یک کار خاص دور کند.
علاوه بر این، داشتن یک برنامه منظم در خانه می‌تواند نیازهای عاطفی فرزند شما را تامین کند زیرا مکانی برای تسکین و آرامش ایجاد می‌شود.
راهبرد دیگر این است که واکنش‌های خود را گنگ و مبهم نگه‌دارید تا با کودک ۱۳ ساله خود مکالمه کنید.
می‌توانید با فرزند خود در مورد همکلاسی جدید در کلاس با شرایط کنونی صحبت کنید.
داشتن موضوع برای شروع یک مکالمه می‌تواند به شناسایی احساسات نوجوانان و کشف شدت و دفعات افکار منفی آنان، ترس از عدم موفقیت در آزمون بعدی یا شکل ظاهری کمک کند.
می‌توانید در مورد منابعی که در آنان احساس بهتری ایجاد می‌کنند، گفت‌وگو کنید.
اگر نگران امنیت و سلامت روان فرزند خود هستید و خود نیز در سلامت روحی کامل قرار دارید، باید برای این مورد وقت بگذارید.
هنگام برخورد با نوجوانان و گروه‌های سنی جوان‌تر، نگرش کوتاه آمدن والدین به آرامش آنان کمک می‌کند و مداخلات درمانی را کاهش می‌دهد.
بااین‌وجود، در اوضاع کنونی، دوری از ترس و عدم اطمینان، گاهی اوقات غیرممکن است و نمی‌توانید نگرانی خود را کنار بگذارید.
حدس زدن و دوباره اندیشیدن ممکن است به یک امر روزمره تبدیل شود.
مراقبت همیشه از امنیت خود و عزیزانتان می‌تواند منجر به فرسودگی، احساس ناامیدی و درماندگی شود.
برای تامل و تهیه فهرستی از نگرانی‌های خود وقت بگذارید.
در این صورت، به خودتان اجازه دهید شکست‌های خود را بدون هیچ احساس گناه برطرف کنید و برای روشن کردن نگرانی‌های خود در جستجوی کمک حرفه‌ای باشید.
نتایج این تحقیق در نشریه Miramichi Leader منتشرشده است.
انتهای پیام
